Αγωγός TAP: Ενεργειακή σφήνα στη Ρωσία η Ελλάδα (Πριν, 22.6.2014)

 

Σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος οι συμφωνίες με το Αζερμπαϊτζάν

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Με την παροχή των σχετικών διαβεβαιώσεων προς τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ, κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα διαλύθηκαν οι αβεβαιότητες που πλανιόνταν πάνω από τις δύο συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μεταξύ των δύο χωρών. Η πρώτη αφορά την μεταβίβαση του 66% του ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου ΑΕ), έναντι 400 εκ. ευρώ στην κρατική εταιρεία υδρογονανθράκων του Αζερμπαϊτζάν, Σοκάρ. Η δεύτερη συμφωνία σχετίζεται την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου που διερχόμενος απ’ όλη την Βόρεια Ελλάδα θα περνάει στην Αλβανία και θα καταλήγει στην Ιταλία, παρέχοντας την δυνατότητα σε όλη την Δυτική Ευρώπη να προμηθεύεται τούρκικο φυσικό αέριο.

«Μικρή» ΔΕΗ – Μέγα σκάνδαλο!

 http://eleutheriellada.wordpress.com

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Γιατί ξεπουλιέται η ΔΕΗ; Για να έχει ο λαός… φτηνό ρεύμα; Αυτή είναι η αγωνία της τρόικας; Να έχει ο λαός φτηνό ρεύμα; Γι’ αυτό με το που πάτησε το πόδι της στην Ελλάδα έθεσε – ήδη από το πρώτο Μνημόνιο – ως «προαπαιτούμενο» των περίφημων δόσεων την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ; Αυτή είναι η αγωνία και του ΔΝΤ που στην τελευταία του έκθεση απαίτησε την επίσπευση των διαδικασιών του ξεπουλήματος; Να έχει ο λαός φτηνό ρεύμα; Ο λόγος που οι πολυεθνικοί κολοσσοί έχουν βγάλει τα μαχαίρια ποιος θα κατασπαράξει τη ΔΕΗ, από τις γερμανικές «RWE» και «EON» μέχρι την ιταλική «Edison» και τις γαλλικές «EDF» και «Gaz De France – Suez», είναι η αγωνία τους να έχει φτηνό ρεύμα ο ελληνικός λαός;

Σοφία Σακοράφα: Το παιχνίδι θα παιχτεί στις αποστασίες και στις εξαγορές των συνειδήσεων

http://newpost.gr   

Συνέντευξη στη Βασιλική Σιούτη
Σε αντίθεση με τη φθίνουσα  πολιτική αξιοπιστία των περισσότερων συναδέλφων της τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η δική της, από τότε που μπήκαμε στα μνημόνια, έχει ακριβώς την αντίστροφη πορεία. Στις βουλευτικές εκλογές του 2012 βγήκε πρώτη βουλευτής με διαφορά και τώρα, στις ευρωεκλογές του περασμένου μήνα, σάρωσε για άλλη μια φορά, βγαίνοντας δεύτερη μετά το Μανόλη Γλέζο.

Στη σημερινή συνέντευξή της στο newpost.gr η Σοφία Σακοράφα αναφέρει ότι στο κόμμα της πρέπει να βιαστούν και να μιλήσουν ξεκάθαρα γιατί «ο κόσμος είναι  πια πολύ πιο απαιτητικός και δεν μπορεί να περιμένει τον ΣΥΡΙΖΑ να ωριμάσει και να δει τι θέλει». Επίσης, επισημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μιλήσει ξεκάθαρα και να μην κρύψει τίποτα από τους πολίτες.

Για τον Κάρολο Παπούλια δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς, ότι δεν υπήρξε ένας καλός πρόεδρος,  αφού «είχε τη δυνατότητα να αποτρέψει πάρα πολλά από αυτά που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια και δεν το έκανε».

Η εκλογή του νέου προέδρου πιστεύει ότι θα παιχτεί κυρίως στο παρασκήνιο, «στις αποστασίες, και στις εξαγορές των συνειδήσεων» όπως λέει.

Όσο για τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τα όσα κατά καιρούς εξαπολύει εναντίον εκείνων που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ για να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει:  «Οποιαδήποτε κατηγορία από τον Βαγγέλη Βενιζέλο είναι τίτλος τιμής».

   

Η συνέντευξη 

Στου δρόμου τα μισά η Αργεντινή; (Πριν, 22 Ιουνίου 2014)

Η απόφαση του ανωτάτου αμερικανικού δικαστηρίου την Δευτέρα 17 Ιουνίου εναντίον της Αργεντινής δικαίωσε την φήμη της Νέας Υόρκης ως πρωτεύουσα και προστάτιδα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Το συμπέρασμα είναι πως πολύ σωστά οι πιστωτές επιβάλουν στα αδύναμα κι αναξιόχρεα κράτη να εκδίδουν τα κρατικά τους ομόλογα με το δίκαιο της Νέας Υόρκης. Η στάση των δικαστών υπογράμμισε πως όταν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα και πρέπει να επιλέξουν μεταξύ ενός κυρίαρχου κράτους ή των ιδιωτών κατόχων ομολόγων, ακόμη κι αν πρόκειται για άγριους κερδοσκόπους, η στάση τους πρέπει να θεωρείται δεδομένη: υπέρ των πιστωτών! Ακόμη κι αν τεκμηριωμένα οι προσφεύγοντες στην δικαιοσύνη ουδέποτε δάνεισαν το δημόσιο του οποίου κατέχουν τα ομόλογα, αλλά τα απέκτησαν στην δευτερογενή αγορά στο πλαίσιο ενός στοιχήματος υψηλού ρίσκου όπως συνέβη με το κερδοσκοπικό κεφάλαιο NML Capital που αγόρασε τα αργεντίνικα ομόλογα το 2008, όταν είχαν φτάσει στο ναδίρ της αξίας τους 48 εκ. δολάρια και σήμερα ζητάει να πληρωθεί στο ακέραιο την ονομαστική τους τιμή, 832 εκ., αξιώνοντας δηλαδή ένα κέρδος που αγγίζει το 1.600%. Η αμερικάνικη δικαιοσύνη είναι εκεί για να τους το εγγυάται κι ας είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι πρόκειται για μια ειδική κατηγορία κεφαλαίων που ειδικεύονται σε ακριβώς αυτή την επένδυση: να αγοράζουν φθηνά ομόλογα όταν η τιμή τους έχει καταποντιστεί με απώτερο στόχο όταν θα γίνει αναδιάρθρωση να μην ενταχθούν και με την βοήθεια στρατιάς δικηγόρων να απαιτήσουν την αποπληρωμή στο ακέραιο. Εξ ου και  ο χαρακτηρισμός τους ως “κεφάλαια γύπες”. Το πρώτο συμπέρασμα που εξάγεται επομένως από την ιστορικής σημασίας απόφαση στην υπόθεση Δημοκρατία της Αργεντινής εναντίον NML Capital σχετίζεται με την ποιότητα της αμερικανικής δικαιοσύνης, καθώς αποκαλύφθηκε ότι είναι ο πιο πιστός υπηρέτης των πιο αδίστακτων αεριτζήδων.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Ο πολύς κύριος Γκίκας Χαρδούβελης

Cogito ergo sum

Επ' ευκαιρία του Γιούρογκρουπ (για όσους δεν γνωρίζουν, έτσι αποκαλείται η άτυπη σύσκεψη των υπουργών οικονομικών των χωρών τής ευρωζώνης), όπου η χώρα μας εκπροσωπείται για πρώτη φορά από τον κύριο Γκίκα Χαρδούβελη, θέλω να διατυπώσω μερικές απορίες σχετικά με τον διάδοχο του -αλήστου μνήμης- τέως υπουργού οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Έτσι, για να βγάλω το άχτι μου, μιας κι από τότε που έγινε ο ανασχηματισμός, μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες σχετικές τόσο με τους τίτλους σπουδών τού -εν πολλοίς άγνωστου μέχρι χτες- αξιότιμου κυρίου Χαρδούβελη όσο και με τις υψηλά ευρισκόμενες θέσεις ευθύνης στις οποίες υπηρέτησε το παρελθόν.

Μεταξύ άλλων, ο κύριος Χαρδούβελης διετέλεσε επί σειρά ετών (από το 2005) επί κεφαλής τού τμήματος οικονομικών μελετών τής Γιούρομπανκ. Τέτοια τμήματα, στελεχωμένα με αδρά αμειβόμενους επιστήμονες, διαθέτουν όλες οι τράπεζες. Σκοπός τους είναι η μέσω της καθημερινής μελέτης τής οικονομικής πραγματικότητας παροχή συμβουλών προς τις διοικήσεις των τραπεζών. Αυτές οι συμβουλές μπορεί να είναι είτε προτρεπτικές (π.χ. να συστήνουν άνοιγμα θέσης σε μια επένδυση) είτε αποτρεπτικές (π.χ. να υποδεικνύουν τον αυξημένο κίνδυνο μιας θέσης και να προτείνουν το κλείσιμό της).

Ευρώ: Ο ρυθμιστής του διαλόγου για την εξουσία

Kώστας Λαπαβίτσας

Την εβδομάδα που πέρασε φάνηκε ότι ή συζήτηση για το ευρώ παραμένει κυρίαρχη στην ελληνική πολιτική ζωή και στο δημόσιο λόγο.

Από τη μια, ο νέος Υπουργός Οικονομικών, κ. Γ. Χαρδούβελης, διόρισε ως επικεφαλής του Σώματος Οικονομικών Εμπειρογνώμων τον κ. Χ. Στεφανάδη του Πανεπιστημίου Πειραιώς, ο οποίος προτιμήθηκε αντί του κ. Ε. Μαματζάκη του Πανεπιστημίου του Σάσεξ. Μέχρις εδώ πρόκειται απλώς για μια ακόμη περίπτωση συντηρητικών οικονομολόγων από σχετικά γνωστά πανεπιστήμια, οι οποίοι μοιράζονται θέσεις ευθύνης στην κρατική μηχανή. Διέρρευσε όμως ότι ο κ. Στεφανάδης είχε γράψει άρθρο στην Καθημερινή το Δεκέμβριο του 2011 λέγοντας ότι - άκουσον, άκουσον - η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, αν και προτιμότερη, ήταν εξαιρετικά επισφαλής και άρα η χώρα θα έπρεπε να εξετάσει και τη συντεταγμένη επιστροφή στη δραχμή.

Έχουν ρημάξει τα πάντα!

του Γιώργου Δελαστίκ

 prin.gr

Αποκαταστάθηκε η προ… τεσσαρακονταετίας τάξη πραγµάτων! Χάρη στα Μνηµόνια και τις άοκνες προσπάθειες των µνηµονιακών κυβερνήσεων της χώρας µας οι Έλληνες ξανάγιναν οι µπατίρηδες της ∆υτικής Ευρώπης! Από τις 15 χώρες της ξαναγίναµε ακόµη και στα τρόφιµα οι πιο φτηνοί, προτελευταίοι, µε τελευταίους τους Πορτογάλους. Όπως και τη δεκαετία του 1960, του 1970 και του 1980, πριν από µας οι Ισπανοί και πριν από τους Ισπανούς οι Ιταλοί. Οι µπατίρηδες του ευρωπαϊκού Νότου! Οι µόνιµοι µετανάστες. Κι αν τα λεφτά της ΕΕ είχαν αλλάξει προσωρινά κάτι, η παλιά Τάξη Πραγµάτων αποκαταστάθηκε. Φρόντισε γι’ αυτό η Γερµανία, η οποία φυσικά αποφασίζει για την κατάληξη που θα έχει η κάθε επαρχία του Τέταρτου Ράιχ και στον τοµέα της ευηµερίας.

Φυσικά, η υποβάθµιση του βιοτικού επιπέδου και η φτώχεια δεν ισοκατανέµονται ποτέ. Όπως δείχνουν τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για τη διετία 2010 και 2011, διευρύνθηκε η εισοδηµατική ανισότητα στην Ελλάδα κατά την περίοδο της κρίσης. Τα δύο αυτά χρόνια το φτωχότερο 10% του ελληνικού πληθυσµού έχασε το 33% (!) του εισοδήµατός του. Αντιθέτως, το πλουσιότερο 10% των Ελλήνων έχασε µόνο το 13% του εισοδήµατός του! Μαύρη φτώχεια και απέραντη δυστυχία για τους φτωχούς, µια «λογική» και πρακτικά ασήµαντη για το βιοτικό τους επίπεδο συρρίκνωση εισοδήµατος για τους πλούσιους. Και µιλάµε για το 2010 και το 2011, ενώ το 2012 και το 2013 η πτώση ήταν πολύ πιο βίαιη στα κοινωνικά τάρταρα. Πρώτο θύµα βέβαια οι εργαζόµενοι. Οικονοµική «πανούκλα» όµως έχει πέσει και στους µικροµεσαίους. ∆εν είναι µόνο το γεγονός ότι από τις 819.423 µικροµεσαίες επιχειρήσεις που υπήρχαν το 2009 έχουν αποµείνει σήµερα περίπου 740.000, δηλαδή 80.000 λιγότερες, καθώς έκλεισαν 120.000 και άνοιξαν 40.000 νέες. Το σηµαντικότερο είναι ότι ενώ το 2007 ασφαλιστική ενηµερότητα είχε το 85%, στα τέλη του 2013 ασφαλιστική ενηµερότητα είχε µόνο το 50%. Με άλλα λόγια οι µισοί επαγγελµατοβιοτέχνες είναι αυτή τη στιγµή ανασφάλιστοι! Κοινωνική τραγωδία!