Λέγαμε χτες ότι το 2003, μετά την απόφαση του ΣτΕ, η TVX Hellas
αποφάσισε να βάλει λουκέτο. Έτσι, υπέβαλε αίτηση πτώχευσης, η οποία
έγινε δεκτή από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών τον Νοέμβριο του 2003. Η
εταιρεία άφηνε πίσω της χρέη πάνω από 216 εκατ. ευρώ προς το ΙΚΑ, την
Εφορία, τους προμηθευτές της και τους εργαζόμενους. Εκείνη την στιγμή
εμφανίζεται ο Χρήστος Πάχτας, ο οποίος δρα κεραυνοβόλα.
Στις 13 Δεκεμβρίου το ελληνικό δημόσιο αγοράζει από την πτωχευμένη
εταιρεία την έκταση των 317.000 στρεμμάτων που της ανήκε, αντί 11 εκατ.
ευρώ, ποσό το οποίο διατίθεται εξ ολοκλήρου για την εξόφληση
δεδουλευμένων και αποζημιώσεων των 472 εργαζομένων. Φυσικά, εκτός από το
ποσό των 11 εκατομμυρίων, το ελληνικό δημόσιο χάριζε στην TVX άλλα 2,2
εκατομμύρια βεβαιωμένες ασφαλιστικές εισφορές όπως και μερικές δεκάδες
εκατομμυρίων από βεβαιωμένα τέλη, φόρους και εισφορές. Ταυτόχρονα, το
κράτος αναλάμβανε την επανακατάρτιση 350 απολυμένων, διαθέτοντας από
πόρους τού Γ' ΚΠΣ το καθόλου ευτελές ποσό των 28 εκατ. ευρώ.
Την ίδια μέρα (!), σε μια ανεπανάληπτη έκφραση οργιώδους αδιαφάνειας και
αυθαιρεσίας, ο Πάχτας υπογράφει την πώληση των μεταλλείων στην εταιρεία
Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. αντί... 11 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, το κράτος
εισέπραξε από την πώληση των μεταλλείων ακριβώς όσα είχε πληρώσει μόνο
για να εξοφλήσει τους εργαζόμενους. Ουσιαστικά, ο Πάχτας λειτούργησε ως
μεσάζων διότι αν η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. αγόραζε απ' ευθείας από
την TVX, θα αναλάμβανε και όλες τις υποχρεώσεις της. Σημειωτέον ότι, με
ειδική διάταξη, η αγοράστρια εταιρεία απαλλάχθηκε από κάθε τέλος και
φόρο μεταβίβασης.
Στο σημείο αυτό, ας κάνουμε ένα διάλειμμα για να δούμε τι σόι πράγμα είναι αυτή η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.
Η εν λόγω εταιρεία ιδρύθηκε τρεις μόνο ημέρες πριν την αγοραπωλησία των
μεταλλείων, με κεφάλαιο μόλις 60.000 ευρώ, δηλαδή το ελάχιστο που
προβλέπει ο νόμος για τις ανώνυμες εταιρείες. Μοναδικοί μέτοχοί της ήσαν
δυο μεγαλοστελέχη τής γνωστής εταιρείας ΑΚΤΩΡ, συμφερόντων Μπόμπολα,
ένας των οποίων ήταν ο γενικός διευθυντής τής ΑΚΤΩΡ Δημήτρης Κούτρας.
Αν, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, κάνετε κάποιες περίεργες σκέψεις,
καλώς τις κάνετε.
Ας δούμε τώρα τι αγόρασε η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. προς 11
εκατομμύρια, σε μια αγοραπωλησία που παραβίαζε κατάφωρα τόσο το ελληνικό
όσο και το ευρωπαϊκό δίκαιο, τα οποία προβλέπουν σε τέτοιες περιπτώσεις
διεθνή διαγωνισμό. Κατά πρώτον, αγόρασε μια έκταση 317.000 στρεμμάτων,
στην οποία περιλαμβάνονταν δυο ορυχεία με όλες τις εγκαταστάσεις τους
και 310 σπίτια. Κατά δεύτερον -και απείρως σημαντικώτερον- αγόρασε το
δικαίωμα εκμετάλλευσης όλης αυτής της έκτασης. Με απλά λόγια, η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. απέκτησε
όχι μόνο το δικαίωμα εκμετάλλευσης των ήδη υφισταμένων μεταλλείων στις
Σκουριές και στο Στρατώνι αλλά και το δικαίωμα να επεκτείνει την
μεταλλευτική της δραστηριότητα σε ολόκληρη την έκταση των 317.000
στρεμμάτων, ανοίγοντας όσα μεταλλεία ήθελε, όπου ήθελε.
Για να πάρουμε μια ιδέα από τον πλούτο που χάρισε στον Μπόμπολα το
κράτος (δια χειρός Πάχτα), ας σημειώσουμε τα εξής: (α) έναν χρόνο μετά
την ίδρυσή της, η European Goldfields συμφωνεί να εξαγοράσει το 30% της Ελληνικός Χρυσός αντί 18 εκατ. ευρώ, (β) λίγο αργότερα, η Global Mineral Resources προσφέρει άλλα 18 εκατομμύρια και εξαγοράζει το 21% της Ελληνικός Χρυσός, (γ) σύντομα, η Global Mineral Resources αποφασίζει να πουλήσει το ποσοστό της στην European Goldfields αντί 100 εκατ. ευρώ, (δ) στις 2 Ιουλίου 2007, πάλι η European Goldfields προσφέρει στην ΑΚΤΩΡ 178 εκατομμύρια για να αγοράσει άλλο ένα 30% των μετοχών τής Ελληνικός Χρυσός.
Να επιμείνουμε λίγο σ'αυτό το τελευταίο; Μέσα σε τρισήμισυ χρόνια, το
30% αυτού που είχε πουληθεί προς 11 εκατομμύρια, έφτασε να αξίζει 178
εκατομμύρια! Μέσα σε τρισήμισυ χρόνια, η αρχική "επένδυση" του Μπόμπολα
είχε πολλαπλασιάσει την αξία της κατά 54 φορές!
Και τώρα, το κερασάκι. Η παρανομία τής αγοραπωλησίας ήταν τόσο εξώφθαλμη
ώστε αναγκάστηκε να επέμβει η Ευωρπαϊκή Επιτροπή, έστω και με μεγάλη
καθυστέρηση. Έτσι, το 2008 η Κομμισσιόν ζήτησε εξηγήσεις από την Ελλάδα
ως προς τις ακολουθηθείσες διαδικασίες αλλά και ως προς την απαλλαγή τής
αγοράστριας εταιρείας από φόρους και τέλη μεταβίβασης. Οι απαντήσεις
τής Ελλάδας δεν κρίθηκαν ικανοποιητικές και η Επιτροπή κατέληξε στο
συμπέρασμα ότι η ευνοϊκή μεταχείριση της Ελληνικός Χρυσός συνέστησε κατ' ουσία παράνομη ενίσχυσή της από το κράτος. Η ενίσχυση αυτή υπολογίστηκε σε 15,3 εκατ. ευρώ, ποσό που η Ελληνικός Χρυσός θα έπρεπε να επιστρέψει εντόκως στο ελληνικό δημόσιο.
Πού είναι το κερασάκι; Ιδού: το ελληνικό δημόσιο κατέθεσε προσφυγή
κατά της απόφασης της Κομμισσιόν ώστε να μην υποχρεωθούν οι ιδιώτες
επενδυτές να πληρώσουν 15,3 εκατομμύρια ευρώ στο κράτος! Ελληνοφρένεια... Α! Μη ξεχνάμε μια σημαντική λεπτομέρεια: άλλο κόμμα βρισκόταν στην κυβέρνηση το 2003 κι άλλο το 2008. Ο νοών, νοείτω.
-----------------------------
Υστερόγραφο:
Οπωσδήποτε δεν εξαντλήσαμε το θέμα, αφού ασχοληθήκαμε μόνο με το
οικονομικό σκάνδαλο της όλης ιστορίας. Θα υποχρεωθούμε, όμως, να κάνουμε
ένα διάλειμμα σ' αυτό το σημείο, μιας και από αύριο το ιστολόγιο θα
βρίσκεται σε διακοπές. Αν και αυτό δεν σημαίνει ότι θα χαθούμε, σίγουρα
σημαίνει ότι και οι επαφές μας θα αραιώσουν κάπως και τα θέματά μας θα
είναι πιο "λάιτ", αφού δεν σκοπεύω να κουβαλήσω το αρχείο και τις
σημειώσεις μου στην παραλία. Στο μεταξύ, να περάσετε έναν όμορφο
Αύγουστο και θα επανέλθουμε.