ΕΟΖ: H νέα αποικιοκρατία

 

Η εμπειρία από τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες παραπέμπει σε εργασιακά κάτεργα με τεράστια επιβάρυνση για την οικονομία της χώρας υποδοχής.

 22/02/2013

 http://info-war.gr

 

 Άρης Χατζηστεφάνου

 

Οι νεαρές εργάτριες ξυπνούν πολύ πριν ανατείλει ο ήλιος στο Ταμπαράμ της Ινδίας. Ένα φορτηγάκι τις μεταφέρει σε απόσταση 60 χιλιομέτρων μέχρι την ειδική οικονομική ζώνη του Μαντράς. Από εκεί μοιράζονται στα περίπου 100 εργοστάσια και χάνονται ανάμεσα σε άλλους 22.000 εργάτες. Τα γραφεία εύρεσης εργασίας που τις είχαν προσεγγίσει ζητούσαν εργαζόμενους που θα δέχονταν συμβόλαια πολύ μικρής διάρκειας, κυρίως όμως ζητούσαν επίμονα γυναίκες. Τότε δεν ήξεραν γιατί. Μετά κατάλαβαν. 

ΕΟΖ και κέντρα κράτησης

της Χριστίνας Κοψίνη από την kathimerini.gr

Πολλοί αναρωτιούνται: Γιατί τόση πίεση από την τρόικα στο κατώτατο ημερομίσθιο; Γιατί τόση εμμονή στην ευελιξία των εργασιακών σχέσεων όταν έχει ξηλωθεί ο καμβάς του εργατικού δικαίου, δηλαδή οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις; Ποια είναι η σχέση του δημοσιονομικού προβλήματος με την κατάρρευση των εργατικών κανόνων; Απαντήσεις αναζητούν την αιτία (και) στη δημιουργία μιας νέας -εσωτερικής στην Ευρώπη και συγγενικής σε μισθούς και δικαιώματα με τη βουλγαρική και ρουμανική- αγοράς, που θα λειτουργεί εντός της ΟΝΕ ως μια ζώνη χαμηλού κόστους και φτηνών επενδύσεων.