Η ηγεμονική παρουσία και επιβολή της πολιτικο-οικονομικής εξουσίας των
μνημονιακών συμφερόντων στη χώρα μας κινήθηκε προς δύο βασικές
κατευθύνσεις: Κατά πρώτον, προώθησε τον πλήρη έλεγχο του συστήματος
διακυβέρνησης και της νομοθετικής εξουσίας και ταυτόχρονα προχώρησε στη
διάλυση του θεσμικού πλαισίου πάνω στο οποίο η ελληνική κοινωνία
στηριζόταν. Το Σύνταγμα παραβιάστηκε κατά συρροήν, το κοινοβούλιο
μεταβλήθηκε σε «νομιμοποιητικό» μηχανισμό πράξεων νομοθετικού
περιεχομένου του «τροϊκανού δικαίου», καταργήθηκαν οι συλλογικές
συμβάσεις, τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
