Η πρώτη πιστωτική δύναμη της
Ευρώπης, η Γερμανία, «ηθικοποιεί» την κρίση: ενοχοποιεί τον «παρασιτικό
υπερκαταναλωτισμό» των οφειλετριών χωρών, απαλλάσσοντας έτσι από κάθε
ευθύνη τους Γερμανούς πιστωτές.
Ωστόσο, με τη διαχείριση της κρίσης χρέους, που η ίδια
επιβάλλει, αυτό δεν μειώνεται, αλλά επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο. Από
115% του ΑΕΠ το 2010, σήμερα υπερβαίνει το 160%. Ακόμη και σε απόλυτα
μεγέθη, δεν έπαψε ποτέ να αυξάνει: παρά τις ενδιάμεσες διαγραφές, νέα
χρέη προστίθενται, ώστε το συνολικό ύψος δεν υποχωρεί, αλλά παραμένει
ανοδικό, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλες ανεξαιρέτως τις
υπερχρεωμένες τής ευρωπαϊκής περιφέρειας.
