Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ

Το ΑΕΠ της χώρας είναι ετησίως περίπου 200 δις ευρώ
Οι φόροι που εισπράττονται κάθε χρόνο είναι 50 δις ευρώ
Οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις κάνουν τζίρο 100 δις ευρώ ετησίως (το μισό ΑΕΠ)

Έπρεπε λοιπόν οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις κάνοντας τζίρο όσο και το μισό ΑΕΠ να πληρώνουν κάθε χρόνο και τους μισούς εισπραττόμενους φόρους από το κράτος δηλαδή 25 δις. Όμως τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις πληρώνουν φόρους λιγότερους από 3 δις κάθε χρόνο. Δηλαδή οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις κάνουν άνω των 22 δις φοροδιαφυγή ή «νόμιμη» φοροαποφυγή, ετησίως. Δηλαδή την τελευταία δεκαετία έχουν κάνει πάνω από 220 δις συνολική φοροδιαφυγή . Δηλαδή το 80 % του σημερινού χρέους των 280 δις ευρώ.

UNFOLLOW: Βιομήχανοι και τραπεζίτες με δηλωθέν ατομικό εισόδημα από 18.200 ως 30.700 ευρώ! (Πριν, 13.1.13)

 
Λεωνίδας Βατικιώτης
Επρόκειτο τελικά περί παρανόησης και τα πράγματα ξεδιαλύθηκαν με το ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Unfollow! Ειδικότερα: Τα ΜΑΤ έξω από την Χαλυβουργία δεν πήγαν κατ’ εντολή του βιομήχανου Νίκου Μάνεση για να σπάσουν την ηρωική απεργία των εργατών, αλλά για να συμπαρασταθούν στον αναξιοπαθούντα εργοστασιάρχη, δεδομένου ότι όπως προκύπτει από την φορολογική του δήλωση το συνολικό δηλωθέν ατομικό του εισόδημα ανέρχεται σε 30.714,52 ευρώ. Κάτι περισσότερο από 2.500 ευρώ τον μήνα δηλαδή, αν το διαιρέσουμε με τους μήνες του χρόνου.

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Ενα θερινό μάθημα για τη διαγραφή του χρέους

Η πυκνή ειδησεογραφία των ημερών γύρω από την αντιμεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και το επακόλουθο κυνήγι κεφαλών έκρυψε ένα σημαντικό πολιτικό και νομικό μάθημα για το χρέος, που έρχεται από την Αργεντινή μέσω Νέας Υόρκης. 

Ηταν γνωστό ότι εκκρεμεί προσφυγή της Αργεντινής ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ εναντίον ενός από τα κερδοσκοπικά «όρνεα» (vulture funds) που δεν είχαν αποδεχθεί τη μονομερή αναδιάρθρωση χρέους του 2002. Αυτό που εξέπληξε τους περισσότερους παρατηρητές ήταν ότι η Γαλλία, ως άτυπος εκπρόσωπος της «Λέσχης των Παρισίων», του οργανισμού των διεθνών πιστωτών, άσκησε παρέμβαση (amicus curiae) υπέρ της Αργεντινής Δημοκρατίας, αποδεχόμενη τις απόψεις της. 

«Φθηνές» απολύσεις, «φθηνές» προσλήψεις, φθηνή ζωή απαιτούν οι δανειστές

kaloimathites_34

Νέα επίθεση στα (εναπομείναντα) εργασιακά δικαιώματα ετοιμάζουν κυβέρνηση και τρόικα το φθινόπωρο – επέκταση της προσωρινής απασχόλησης, νέες μειώσεις μισθών και πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων απαιτεί η τρόικα σύμφωνα με πληροφορίες

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΨΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΩΝ


Στις 31 Ιουλίου η υφυπουργός, αρμόδια για θέματα Ψυχικής Υγείας, Ζέττα Μακρή, απέστειλε στο ΨΝΑ, στο Δρομοκαίτειο και στο ΨΝΘ, ένα επείγον έγγραφο, εν είδει τηλεγραφήματος, με το οποίο τα διατάσσει, μέχρι τις 10 Αυγούστου (εντός 10 ημερών δηλαδή), να δώσουν στο Υπουργείο σχέδιο για την άμεση «μετακίνηση των χρόνιων ασθενών σε κενές θέσεις των μονάδων ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης (στεγαστικού τύπου), τόσο των ΝΠΔΔ όσο και των ΝΠΙΔ» και, «σε δεύτερη φάση, τη υποβολή προτάσεων για τον μετασχηματισμό των νοσοκομείων σας έως το τέλος του 2015» – και όλα αυτά σε εφαρμογή του συμφώνου Λυκουρέντζου-Αντόρ για το κλείσιμο των ψυχιατρείων σε διάστημα λιγότερο από τρία χρόνια.

Η τρύπια κουβέρτα του ευρώ


Το θέμα παραμονής ή όχι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, έρχεται μοιραία τον τελευταίο καιρό συνέχεια στο προσκήνιο από ομάδες αναλυτών όπου η καθεμιά με τα επιχειρήματα, τα σενάρια, και τους υπολογισμούς της προσπαθεί να ανιχνεύσει το άγνωστο τοπίο της κρίσης και του ξεπεράσματός της. Όσο καλά επεξεργασμένα και να είναι τα σενάρια, καταληκτικό συμπέρασμα υπό μορφή αξιώματος υπέρ της μιας ή της άλλης λύσης είναι αδύνατον να υπάρξει. Και δικαιολογημένα, μιας και έτσι είναι το μέλλον: απρόβλεπτο και δύσκολο να το διαβάσεις με σιγουριά απ’ το παρόν.

Για τον περισσότερο όμως κόσμο η υιοθέτηση της μιας ή της άλλης θέσης γίνεται με όρους πιο πολύ ψυχολογικούς, παρά με όρους γραφημάτων, πινάκων και αναλύσεων. Καλώς ή κακώς ενώ η φυγή απ’ τη δραχμή έγινε εν μέσω τυμπανοκρουσιών, πυροτεχνημάτων και αλαλαγμών, μιας και το νέο νόμισμα προοιωνίζετο μέλλον λαμπρό και είσοδο στα μαρμαρένια αλώνια, η πιθανότητα εγκατάλειψής του, συνοδεύεται από τα ακριβώς αντίστροφα συναισθήματα. Αισθήματα αποτυχίας, ήττας, παρακμής, φόβου, ανησυχίας, απελπισίας, αποκλεισμού. Μάζεμα πάλι, στο φτωχό παλιό μαντρί, πίσω στο καβούκι, με κατεβασμένα τα μούτρα, διωγμένοι, ατιμασμένοι, δαχτυλοδειχτούμενοι αλλά και εκτεθειμένοι στις μπόρες ενός δικού μας νομίσματος, μιας δικιά μας οικονομίας.

Η ελληνική τραγωδία: ανταγωνιστικές ερμηνείες της ελληνικής κρίσης


 Image




Τμήμα Οικονομικών
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Από το 2009 η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής δυστυχώς για τους χειρότερους δυνατούς λόγους. Η κρίση της Ελληνικής οικονομίας θεωρείται ότι επηρεάζει (δυσανάλογα σε σχέση με το μέγεθος της) την πορεία της χειμαζόμενης (μετά την παγκόσμια κρίση του 2007-8) διεθνούς οικονομίας. Το κείμενο αυτό παρουσιάζει τις τρεις βασικές ανταγωνιστικές προσεγγίσεις που έχουν προταθεί για να εξηγήσουν την ελληνική κρίση:
.feed-links {display: none;}