Ενώ στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες οι νεοαποικιοκράτες στρατηγοί προελαύνουν αφού έχουν απέναντί τους τσιπράκια και λοιπά αναξιοπρεπή και υπόδουλα καταναλωτάκια της ροχάλας, στην ύπαιθρο χώρα ο στρατός τους τρώει για άλλη μια φορά στην Ιστορία τα μούτρα του, μη μπορώντας να αντιμετωπίσει τους ανθρώπους της γης, αυτούς που είναι ριζωμένοι, που γνωρίζουν τις πραγματικές αξίες, τις έξω και μακριά από τη χυδαιότητα και την ευτέλεια του αγοραίου συστήματος, αυτών που κατέχουν και νιώθουν τον πραγματικό πλούτο και τη ζωή.
Χαμηλόβαθμοι λοιπόν και αξιολύπητοι νεοαποικιοκράτες που έχουν αγοράσει ακίνητα στην πτωχευμένη χώρα, πριν ή μετά την πτώχευση δεν έχει σημασία και προσεγγίζουν τους ντόπιους με ύφος αλαζονικό, εκπλήσσονται όταν ο μάστορας τους απαντά ότι αύριο δεν θα ρθει για δουλειά διότι θα πάει για μπάνιο και του αντιγυρνούν ότι γι αυτό πτωχεύσατε, οι γελοίοι. Γελάει μαζί τους φυσικά κι ο μάστορας, με την ανοησία και την απρονοησία τους, με το έλλειμμα παιδείας και ψυχής που κουβαλούν στα σαρκία τους τα χημικά, τέτοιοι είστε, ρωτάει, ραντεβού από Σεπτέμβρη λοιπόν ή βρείτε άλλον για να σας συνεχίσει τη δουλειά, τον Αύγουστο εγώ πάω για μπάνια, δεν σας γύρεψα να με πληρώσετε τις μέρες που δε θα ρθω για δουλειά, κάγκελο οι φραγκόφλωροι του σεντς.
Ο άλλος μετά, όχι μόνον αρνήθηκε να πουλήσει σε όμοιούς τους ένα δικής του κατασκευής και χρήσης αντικείμενο, το οποίο είχαν κυαλάρει μες στο κτήμα του και πήγαν όλοι μαζί να το αγοράσουν με το έτσι θέλω, όπως νομίζουν πια ότι έχουν το δικαίωμα να φέρονται, και να το κουβαλήσουν κιόλας αυθωρεί στο ακίνητό τους, αλλά τους ξαπόστειλε κιόλας με τις κλωτσιές κι εκείνους και την προσφορά τους σε ευρώ, κάγκελο και αυτοί οι θλιβεροί.
Τούτοι εδώ που ζούνε με τη γη, με τα φυτα, το χώμα και τις πέτρες δεν είναι γυάλινοι σαν τα τσιπράκια και τα λοιπά υπόδουλα καταναλωτάκια της ροχάλας, αυτό το καταλάβανε πλέον καλά οι χαμηλής υποστάθμης ηλίθιοι του αποικιοκρατικού στρατού των ευρωπαίων που προελαύνει στη χώρα πίσω από την τρόικα και θέλει να αγοράσει με ευρώ τις ζωές και τις μνήμες μας αλλά τα βρίσκει μπαστούνια.
Διότι, άντε να καταλάβουνε οι δυστυχείς καταναλωτές ότι όποιος ξέρει τι είναι ο πλούτος διότι ζει καθημερινά μαζί του, δεν τον ξεπουλά και δεν ξεπουλιέται για ευρώ, κι ας τα χουν οι ίδιοι Θεό τους.
Διαφωνώ.Ο επαγγελματισμός είναι από τις μεγαλύτερες αξίες κ αρετές,γιατί σημαίνει τη συμμετοχή του ατόμου στην παραγωγή κ κατ'επέκταση στην επιβίωση ολόκληρης της κοινότητας.Γι' αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται με την ανάλογη υπευθυνότητα.Η απεργία κ το μποϋκοτάζ είναι μορφές πάλης,η ασυνέπεια στη δουλειά,όχι, χωρίς αυτό ,φυσικά,να σημαίνη,ότι δεν πρέπει να οργανώση κανείς κ τις διακοπές του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας είναι ο τρόπος,να βρη ο λαός στήριξη στις δικές του δυνάμεις,για να απαλλαγή από τις αλυσίδες της εξάρτησης κ της υποδούλωσης αλλά κ από τα ντόπια λαμόγια.Και αυτός είναι η οργάνωση στον αγώνα αλλά κ στην παραγωγή.Και αυτό θα πρέπη να κάνωμε για τα σπίτια μας,για τον τόπο μας κ για την ίδια την επιβίωσή μας σαν λαός.