02/04/2013
http://www.efsyn.gr
Γιώργος Μαργαρίτης*
Το Χαλιφάτο της Βαγδάτης το γνωρίζουμε κυρίως από τις ιστορίες του Ιζνογκούντ. Εκείνον τον δαιμονικό βεζίρη που καιγόταν από την επιθυμία να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη – του αφελούς Χαρούν Ελ Πουσάχ. Οι ακατάβλητες προσπάθειες του φιλόδοξου χαλίφη τον οδηγούσαν σταθερά σε καταστάσεις περίπλοκες πλην όμως ελάχιστα –γι’ αυτόν– διδακτικές. Η όλη πλοκή των ξεκαρδιστικών αυτών επεισοδίων θα μπορούσε να είναι ευρύτερα διδακτική για τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ της ημέτερης επικράτειας, λόγου χάρη, που επιθυμούν διακαώς να γίνουν Ευρωπαίοι –σαν τους βόρειους άλλους– με το ίδιο πείσμα που ο Μάικλ Τζάκσον επιθυμούσε να γίνει λευκός –σαν τους άλλους… Τα αποτελέσματα της προσπάθειας των ημετέρων αρχόντων ελάχιστα διαφέρουν ποιοτικά από τα όσα επέτυχε ο συμπαθής Ιζνογκούντ στον δικό του κόσμο.
Το Χαλιφάτο της Βαγδάτης το γνωρίζουμε κυρίως από τις ιστορίες του Ιζνογκούντ. Εκείνον τον δαιμονικό βεζίρη που καιγόταν από την επιθυμία να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη – του αφελούς Χαρούν Ελ Πουσάχ. Οι ακατάβλητες προσπάθειες του φιλόδοξου χαλίφη τον οδηγούσαν σταθερά σε καταστάσεις περίπλοκες πλην όμως ελάχιστα –γι’ αυτόν– διδακτικές. Η όλη πλοκή των ξεκαρδιστικών αυτών επεισοδίων θα μπορούσε να είναι ευρύτερα διδακτική για τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ της ημέτερης επικράτειας, λόγου χάρη, που επιθυμούν διακαώς να γίνουν Ευρωπαίοι –σαν τους βόρειους άλλους– με το ίδιο πείσμα που ο Μάικλ Τζάκσον επιθυμούσε να γίνει λευκός –σαν τους άλλους… Τα αποτελέσματα της προσπάθειας των ημετέρων αρχόντων ελάχιστα διαφέρουν ποιοτικά από τα όσα επέτυχε ο συμπαθής Ιζνογκούντ στον δικό του κόσμο.