Συμμαχίες τώρα!

 

ΠΕΜΠTΗ, 11 Απριλίου 2013

Σταύρος Χριστακόπουλος  

Η επιτήρηση της Ελλάδας και της Κύπρου «πατάει γκά­ζι» και σκληραίνει, παρά την ψευδή εικόνα που δί­νουν Σαμαράς και Αναστασιάδης. Δυστυχώς, η πίεση αγγίζει πια, είτε άμεσα είτε έμμεσα, και τα εθνικά θέματα, που μπαίνουν σε φάση «επιτάχυνσης». Πα­ράλληλα, οι όροι της «μνημονιακής» διαχείρισης στις δύο χώρες άπτονται της κυριαρχίας, της ανεξαρτη­σίας, αλλά και της μελλοντικής δυνατότητας να ανα­κάμψουν.

Χαλκιδική: Το ελληνικό Ελντοράντο

18 February, 2013    

antigoldgreece

 

Μια επίθεση στα μεταλλεία της Χαλκιδικής στις Σκουριές τα ξημερώματα ήταν αρκετή για να βγουν ξανά στα χαρακώματα οι υπέρμαχοι της «επένδυσης». Με τη γνωστή τους ρητορική υπέρ της «αναγκαίας για τη χώρα ανάπτυξης» και κατά «της άνομης, βίαιης μειοψηφίας». Ποια στ’ αλήθεια είναι η «ανάπτυξη» που με τέτοια ζέση υποστηρίζουν οι οπαδοί της και ποιοι ωφελούνται από αυτήν;

Της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου

«Στις Σκουριές παίζεται το ουσιαστικό παιχνίδι που κρύβεται πίσω από τα μνημόνια» έγραψε ένας χρήστης του twitter, με αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν την νύχτα στις Σκουριές Χαλκιδικής. «Αίσχος! Τρόμος! Κακούργοι! Το ήθος των κουκουλοφόρων της Άκρας Αριστεράς» αποφάνθηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης, παραθέτοντας λινκ από το Πρώτο Θέμα με τίτλο: «Έδεσαν και περιέλουσαν με βενζίνη δύο φύλακες της Ελληνικός Χρυσός».

Επιστρέφουμε στην προϊστορία του εργατικού δικαίου

aristeroblog on Thu, 2013-02-14

Άρις Καζάκος

Για να μπορούμε να κάνουμε μια ακριβή αποτίμηση των μνημονιακών νομοθετικών μέτρων στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων τα τελευταία τρία χρόνια, θα πρέπει να ξανασκεφτούμε την ιστορία από τη "γένεση".

 

Ο συνδικαλισμός γενικά είναι ο τρόπος που έχουμε οι εργαζόμενοι και γενικότερα η κοινωνία να μη γινόμαστε δούλοι της ανάγκης βιοπορισμού και να μην υποτασσόμαστε στην ισχύ και τη βία του ισχυροτέρου.

Οι εργασιακές ανατροπές των Μνημονίων στον ιδιωτικό τομέα

 Ημερομηνία καταχώρησης 10-02-2013

http://www.politikokafeneio.com

 

Μια και καθώς φαίνεται ξανανοίγει (αν και δεν έκλεισε ποτέ...) η συζήτηση για τους μισθούς και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενόψει της δια νόμου επιβληθείσας αναγκαστικής λήξης, στις 14.2.2013, των ελάχιστων σημαντικών κλαδικών ΣΣΕ που απέμειναν σε ισχύ, ας θυμηθούμε τις ανατροπές που επέφεραν στο εργατικό δίκαιο και στις εργασιακές σχέσεις του ιδιωτικού τομέα, 3 χρόνια μνημονιακών παρεμβάσεων}.

Η πραγματικότητα κάνει τις λέξεις να... ντρέπονται

 http://news.kathimerini.gr

Ημ. δημοσίευσης:19-1-2013

 ΖΕΖΑ ΖΗΚΟΥ

Δεν αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση η κάθαρση του πολιτικού συστήματος, είναι λαϊκή απαίτηση.

Η κοινωνία φαίνεται να τη θέλει διακαώς πιστεύοντας πως χωρίς κάθαρση του πολιτικού συστήματος, χωρίς να πληρώσουν εκείνοι που διέλυσαν τη χώρα, που έφαγαν με χρυσά κουτάλια και ήπιαν στην υγεία των κορόιδων, η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει μπροστά. Οπως θα περίμενε κανείς, στο σημείο που έχουμε φτάσει, οι βουλευτές να μην τροφοδοτούν το αίσθημα απαξίωσης των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Ανοησίες. Η εικόνα της ολομέλειας προχθές δίνει το δικαίωμα ακόμη και σε όσους διατηρούσαν μια μικρή ελπίδα, να την πετάξουν στην τουαλέτα και να τραβήξουν το καζανάκι. Η χώρα ασθμαίνει. Η αγωνία της φτώχειας, κι αν τρύπωσε στην κοινωνία, έμεινε αμήχανη και σιωπηλή σε κάποια γωνία. Κρίση, απολυμένοι, κομμένοι μισθοί, κλειστά μαγαζιά. Αλλά είναι το ανεπίγνωστο και ταυτόχρονα συνειδητό ξεγύμνωμα των λέξεων από το νόημά τους: κάθαρση, συναίνεση, μεταρρύθμιση, εξυγίανση, θυσίες, απολύσεις...