Τι κάνουμε τώρα; (7) ― Όχι στον ψευτοδιεθνισμό

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (19 Μαΐου 2013)

 

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Η «αριστερή» δικαιολογία που επικαλείται o ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τμήματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, για να δικαιολογήσουν την απαράδεκτη στάση τους να επιμένουν στην παραμονή μας στην ΕΕ, παρά την οικονομική  καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων, είναι ότι αυτή είναι μια γνήσια διεθνικιστική στάση. Και αυτό, σε αντίθεση με την «εθνικιστική» στάση, όπως πολλοί από αυτούς χαρακτηρίζουν τη θέση ότι μόνο η άμεση μονομερής και ταυτόχρονη έξοδος από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, σε συνδυασμό με σειρά άλλων ριζοσπαστικών μέτρων που ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο, θα μπορούσε να σταματήσει την συντελούμενη καταστροφή. Δεν θα σταθώ εδώ σε «επιχειρήματα» του τύπου ότι παρόμοια στάση είναι εθνικιστική διότι την υποστηρίζουν σήμερα και διογκούμενα «εθνικιστικά» λαϊκά ρεύματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, διότι τότε θα έπρεπε να μην μετείχαμε ιστορικά σε εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες, ούτε να στηρίζουμε σήμερα ανάλογους αγώνες στη Λιβύη ή τη Συρία γιατί τους στηρίζουν και εθνικιστές! Όμως, ο αγώνας κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (όχι κατά του νεοφιλελευθερισμού, όπως παραπλανητικά υποστηρίζουν οι ίδιοι «αριστεροί») σήμερα είναι εθνικοαπελευθερωτικός.

Τι κάνουμε τώρα; (6) ― Έξω από την ΕΕ!

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/

 

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ενώ το ρεύμα κατά της Ευρωχούντας των Βρυξελλών θεριεύει σε ολόκληρη την Ευρώπη, με τη μεγάλη πλειοψηφία των λαών τη Ευρωζώνης, σύμφωνα με το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο, να μην εμπιστεύεται πια την ΕΕ, στην Ελλάδα που έχει ίσως υποστεί τις μεγαλύτερες καταστροφές εξαιτίας της ένταξής της, τόσο στο παρελθόν[i] όσο και σήμερα , η Αριστερά μας δεν τολμά να θέσει όχι θέμα εξόδου από  την ΕΕ αλλά ούτε καν από το Ευρώ! Το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς έφθασε να γίνει και αξιωματική αντιπολίτευση κάνοντας υποσχέσεις  για ακύρωση των μνημονίων μέσα στην Ευρωζώνη, τη στιγμή που δεν υπήρχε σοβαρός οικονομολόγος στον κόσμο να πιστεύει ότι αυτό ήταν δυνατό. Αυτό άλλωστε αποδείχθηκε αργότερα με την Κύπρο, όπου άρκεσε να κλείσει η Ευρωχούντα για μερικές μέρες τη στρόφιγγα της ρευστότητας και να  τελειώσουν οι ηρωισμοί.

Η βία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης

21/4/2013

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βία στη Νέα Διεθνή Τάξη που ανέτειλε με την ανάδυση της παγκοσμιοποίησης (που μόνο νεοφιλελεύθερη μπορεί να είναι στο σύστημα της οικονομίας της αγοράς, παρά τα αποπροσανατολιστικά παραμύθια της «Αριστεράς») και την κατάρρευση του «Υπαρκτού», έχει μαζικοποιηθεί.

 Όχι μόνο διεθνώς, αλλά και στη χώρα μας, όπου η οικονομική βία που ασκεί η Υπερεθνική ελίτ σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων (μέτρα φτωχοποίησης, καθιέρωση εργασιακού Μεσαίωνα, ξεπούλημα κοινωνικού πλούτου κ.λπ.) αναπόφευκτα συνοδεύεται από την πρωτόγνωρη ένταση της κρατικής βίας που ασκούν οι ...κλητήρες  της ελίτ αυτής  που παριστάνουν τους κυβερνήτες μας. Έστω και αν αυτή συνήθως παίρνει τη μορφή απειλής μαζικής βίας, αφού δεν είναι συχνά αναγκαία η άσκησή της. Αλλά είναι πράγματι απελπιστικές συνήθως οι αναλύσεις της βίας σήμερα από μια Αριστερά που, στερούμενη αναλυτικών εργαλείων για την ερμηνεία του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης και τη συνακόλουθη ένταση της βίας, προσπαθεί να την αναλύσει με εργαλεία του 19^ου αιώνα ή των αρχών του 20^ου.

Η ΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Ε.

31/3/2013
http://www.iskra.gr

Tου ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ*

Η καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων στην Κύπρο που μόλις ξεκίνησε—ενώ η καταστροφή των αντίστοιχων στρωμάτων στην Ελλάδα εντείνεται—θα ήταν ανέφικτη, εάν δεν υπήρχε μια μαζική εξαπάτηση (εσκεμμένη ή μη) για τις πραγματικές αιτίες της και τον τρόπο εξόδου από αυτή. Και αυτό, γιατί και στις δύο περιπτώσεις, το δίλημμα που έβαλαν οι ξένες και ντόπιες ελίτ, το δέχτηκαν, ρητά ή σιωπηρά, όχι μόνο τα πολιτικά κόμματα που τις εκπροσωπούν («μνημονιακά»), αλλά και τα κόμματα και οργανώσεις που υποτίθεται εκπροσωπούν τα λαϊκά στρώματα («αντιμνημονιακά» κ.λπ.)—εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις που απορρίπτουν μεν αυτό το ψευτοδίλημμα αλλά υιοθετούν συγχρόνως πολιτικές λύσεις που καταδικάζουν τα στρώματα αυτά στην επ’ αόριστο αναμονή για τη λαϊκή εξουσία.

Τι κάνουμε τώρα; (1)

 

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013 

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

 

Ενώ στην Ευρώπη ένα αντι-Ε.Ε. τσουνάμι έχει ξεσπάσει από τη Βρετανία μέχρι την Ιταλία, η μόνη χώρα όπου το θέμα της Ε.Ε. δεν βρίσκεταιι καν στη δημόσια ατζέντα, είναι η Ελλάδα. 

Δηλαδή, η χώρα στην οποία έχει επιβληθεί μια ολοκληρωτική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων από την υπερεθνική ελίτ, ώστε να αναγκαστούν να προσφέρουν το μόχθο τους αλλά και τον κοινωνικό πλούτο της χώρας σε τιμές ευκαιρίας. Ηδη φθάσαμε στον έσχατο ευτελισμό να ξεπουλάμε νησιά μας στον γνωστό πειρατο-«επενδυτή» εμίρη του Κατάρ! Αυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο της «ανάπτυξης μέσω των επενδύσεων» που υπόσχονται οι ελίτ, αλλά υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την επιχειρούμενη εξαπάτηση ότι θα... αποκλείσει τους πειρατές. Και είναι εξαπάτηση, όταν ακόμη και η πελώρια «κομμουνιστική» Κίνα δεν μπόρεσε να τους αποκλείσει, πληρώνοντας την «ανάπτυξη» που της έφεραν οι πολυεθνικές, με την ολοκληρωτική καταστροφή του περιβάλλοντος και την αγριότερη δυνατή εκμετάλλευση της εργασίας. Ο λαός της Χαλκιδικής όμως έδειξε το δρόμο! Και ο λαός στα Ιόνια δεν θα επιτρέψει να τον εξευτελίσουν ξεπουλώντας τα νησιά του για τις παλλακίδες του εμίρη... 

Ο ιταλικός κόλαφος

 

Ελευθεροτυπία

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

 

Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

 

Τον Νοέμβρη του 2011 η υπερεθνική ελίτ, που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, καθιέρωσε και επίσημα το θεσμό της κοινοβουλευτικής χούντας στην Ελλάδα και την Ιταλία. 

Οπως έγραφαν τότε οι «Financial Times», το ευρωπαϊκό τμήμα της ελίτ αυτής απέστειλε δύο νέους κυβερνήτες: «στη θέση του αλλοπρόσαλλου Παπανδρέου τον πρώην αντιπρόεδρο της ΕΚΤ (Παπαδήμο), και στη θέση του απείθαρχου Μπερλουσκόνι τον Μόντι, πρώην επικεφαλής της πολιτικής ανταγωνισμού στην Κομισιόν». Και οι δύο, μέλη της Τριμερούς Επιτροπής (Trilateral Commission), δηλαδή της επιτροπής που είχε ιδρύσει ο Ροκφέλερ για τη διαχείριση της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς, οι οποίοι μαζί με τον Ντράγκι (που ακόμη διευθύνει την ΕΚΤ) ανήκουν, σε διαφόρους βαθμούς, στο ευρωπαϊκό τμήμα της Goldman Sachs, κύριου «στελέχους» της υπερεθνικής ελίτ! Και ο μεν Παπαδήμος αντικαταστάθηκε από τους αντάξιους, ως προς τη δουλικότητά τους στην υπερεθνική ελίτ, σημερινούς μας κυβερνήτες, ο δε Μόντι ήταν η μεγάλη ελπίδα της υπερεθνικής ελίτ για να συγκρατηθεί η Ιταλία στο ίδιο χαλινάρι με την Ελλάδα. 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΧΟΥΝΤΕΣ

11-2-2013
http://www.iskra.gr

Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ* 
 

Η Νέα Διεθνής Τάξη που σηματοδότησαν αφενός η άνοδος της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς, σαν συνέπεια της ανάδυσης του νέου φαινόμενου των πολυεθνικών, και αφετέρου η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», χαρακτηρίζεται από δύο αλληλένδετα στοιχεία. Το ένα αφορά το οικονομικό επίπεδο, και συνοπτικά ονομάζεται «νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση», ενώ το άλλο, το πολιτικό επίπεδο, αφορά τη μορφή που παίρνει στις συνθήκες παγκοσμιοποίησης η κοινοβουλευτική «δημοκρατία». Και τα δύο αυτά στοιχεία είναι μη αναστρέψιμα φαινόμενα μέσα στο διεθνοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα, και δεν έχουν επομένως σχέση με συνωμοσίες, δόγματα και κακές πολιτικές «κακών» πολιτικών, όπως ισχυρίζεται αποπροσανατολιστικά η ρεφορμιστική Αριστερά.