Το «τέλος του μνημονίου» και άλλα παραμύθια

http://www.enet.gr

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ*
 

«Με τα 600 ευρώ που έχω πάνω μου να πληρώσεις το ΤΕΒΕ. Το ενοίκιο το πλήρωσα χθες. Κόρη μου, συγγνώμη, δεν άντεχα άλλο την ταλαιπωρία για ένα πιάτο φαΐ με αίμα. Να σπουδάσεις την κόρη μας και να μην την αφήσεις ποτέ μόνη». (Από το γράμμα που άφησε πενηντατετράχρονη που επιχείρησε να αυτοκτονήσει πηδώντας από τα τείχη του Ηρακλείου Κρήτης στις 13 Μαρτίου). 

Η άτυχη γυναίκα είχε στην τσέπη της εκατό ευρώ παραπάνω από όσα θα μοιραστούν, «με εντολή Σαμαρά», σε ενστόλους και «αναξιοπαθούντες». Οσο είναι αλήθεια ότι και ένα ευρώ να πάρεις όταν δεν έχεις τίποτα έχει σημασία, άλλο τόσο αλήθεια είναι ότι τα χρήματα αυτά δίνονται με τον πιο ανήθικο και πολιτικάντικο τρόπο, στο πλαίσιο της γνωστής παράδοσης ρουσφετιών και πατρωνίας του παλαιοκομματισμού. Οχι μόνο γιατί συγχρονίζονται με τις εκλογές, όσο γιατί σκοπό έχουν να ενισχύσουν ένα διπλό ψέμα: αφ' ενός την προσπάθεια αναβίωσης του success story, αφ' ετέρου το νέο παραμύθι, ότι τάχα η εποχή των μνημονίων τελειώνει.

Το δίδαγμα της Κύπρου

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

http://www.enet.gr

 

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ* 

Στους αστόχαστους που ποτέ δεν αμφιβάλλουν,
Συνταιριάζουν οι στοχαστικοί που ποτέ δεν δρούνε.
(...)
Με σκοτισμένο πρόσωπο ειδοποιούν τους επιβάτες των καραβιών που βουλιάζουν,
πως το νερό είναι επικίνδυνο.
Κάτω από του δήμιου τον μπαλτά αναρωτιούνται αν δεν είναι άνθρωπος και αυτός.
Μουρμουρίζουν σκεφτικά πως «το θέμα δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα» και πηγαίνουν να ξαπλώσουν.
Μπ. Μπρεχτ, «Εγκώμιο στην αμφιβολία», 1936