όταν ο (νεο)φιλελευθερισμός συναντά τη φασίζουσα δεξιά

14 Μαρτίου 2013

http://chldimos.blogspot.gr

 

Η ακροδεξιά λογική είναι συνώνυμη πολιτικά του μετανεωτερικού αυταρχισμού. Είναι η ίδια λογική που υποβιβάζει τον πολίτη σε υπήκοο. Και ο ίδιος ο πολίτης τείνει να αποτελέσει είδος προς εξαφάνιση καθώς έχει μετατραπεί σε υπάκουο και πρόθυμο χειραγωγούμενο ον, σε υποτακτικό μιας αντιδημοκρατικής κυβέρνησης που σέρνει έναν ολόκληρο λαό στον πόνο, την καταναγκαστική απληρωτί εργασία σε ιδιώτες με στρατιωτικού τύπου επεμβάσεις με το αντισυνταγματικό επιχείρημα του εθνικού κινδύνου. 

Aνομίας και τρομοκρατίας το ανάγνωσμα πρόσχωμεν

12/3/2013

http://www.efsyn.gr

Της Αναστασίας Τσουκαλά*

Η ικανότητα της ΕΛ.ΑΣ. να χαράσσει σύνθετες στρατηγικές είναι εξ ορισμού αστάθμητη. Εξαρτάται από πολλούς συσχετισμούς δυνάμεων εντός της αστυνομίας, εντός της κυβέρνησης, και μεταξύ αστυνομίας και άλλων θεσμών. Δεν πρέπει όμως ποτέ να υποτιμάται. Οποιοσδήποτε αναλυτής των πρόσφατων εκκενώσεων των «άνομων» καταλήψεων οφείλει επομένως να παρακάμψει αυτή την παράμετρο και να κρίνει τις αστυνομικές επιχειρήσεις εκ του αποτελέσματός τους. Στον βαθμό όμως που το αποτέλεσμα αυτό είναι αμφίσημο ή πολυσημικό, η πραγματικότητα μπορεί να ερμηνευθεί μόνο βάσει υποθέσεων εργασίας. Οι υποθέσεις αυτές απορρέουν από μία διαπίστωση, ότι εκκενώθηκαν ορισμένες μόνο καταλήψεις, και από μία εικασία, ότι δεν υπακούουν απαραίτητα στα ίδια κριτήρια όλες οι εκκενώσεις καταλήψεων.

Δεξιά του αυταρχισμού

 21 Φεβ 2013 | tvxsteam

Η στοχοποίηση ενός πολιτικού χώρου πέρα από τις ανεκδοτολογικές του εκδοχές, σίγουρα δεν είναι πρωτοφανές στη χώρα μας. Η επίθεση σε συγκεκριμένο κοινωνικό ή επαγγελματικό κίνημα, δεν είναι καινοφανές. Και αν η κυβέρνηση έμενε εδώ, τότε το πρόβλημα θα ήταν σε ελεγχόμενο επίπεδο. Ωστόσο, αυτό μεγιστοποιείται με την ταύτιση των κοινωνικών αγώνων με έναν ιδιότυπο άξονα του κακού. Όπως μεταπολεμικά οι αριστεροί συλλαμβάνονταν και κάθε αναφορά στους αριστερούς και τον αναρχισμό προκαλούσε ρίγη τρόμου στους οπαδούς της καθεστηκυίας τάξης, έτσι και σήμερα στοχοποιούνται οι κοινωνικές δράσεις, ο πολιτικός ακτιβισμός, η ενεργός συμμετοχή για την προστασία της τοπικής κοινωνίας.

Θα πάνε... αδιάβαστοι

Σταύρος Χριστακόπουλος
 http://topontiki.gr

Υπάρχει κυβέρνηση, τα τελευταία πολλά χρόνια, που έπεσε από απεργία ή από ταραχές και επεισόδια; Καμιά. Συχνά απεργίες, αναταραχές και ποικίλες καταστροφές απαξίωσαν κυβερνήσεις οι οποίες πλήρωσαν τη «νύφη» αναδρομικά.

Υπάρχει κυβέρνηση η οποία να επεδίωξε επιτυχώς την επιβίωσή της βασισμένη στο Δόγμα «Νόμος και Τάξη»; Στη μεταπολίτευση, όχι. Από τη δεύτερη κυβέρνηση Καραμανλή της δεκαετίας του 1970 και ύστερα, κανείς δεν σώθηκε... με τα ΜΑΤ.

Η σημερινή συγκυβέρνηση Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, παγιδευμένη στην εφαρμογή της φονικής μνημονιακής συνταγής που οδηγεί χώρα και οικονομία στην κατάρρευση, συντάσσεται ανεπιφύλακτα με το... Δόγμα Δένδια (ή μήπως Δόγμα Μαξίμου;), το οποίο αποθεώνει την καταστολή κάθε είδους κινητοποίησης (μαζί με την επιστράτευση απεργών) και την ανάγει σε προϋπόθεση πολιτικής επιβίωσης.