Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Δημόσιος πολιτικός διάλογος στην Κύπρο για τις εναλλακτικές (εκτός της Τρόικα) προτάσεις

Κυριακή, 21 Απριλίου 2013

Τρόικα και Εναλλακτικές 

με σκοπό να συζητηθούν δημόσια εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις απέναντι στο σχέδιο της Τρόικα για την Κύπρο.
Τον διάλογο διοργανώνει το κυπριακό ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Ερευνών Προμηθέας και συμμετέχουν όλα τα πολιτικά κόμματα της Κύπρου και  διακεκριμένοι οικονομολόγοι - ακαδημαϊκοί.


 
Πρόγραμμα  26 Απριλίου 2013

Άρθρο στη Guardian για τη διαφορά πλούτου μεταξύ Γερμανίας και Περιφέρειας

21 Απριλίου 2013

Κώστας Λαπαβίτσας
Πρόσφατη μελέτη της ΕΚΤ έδειξε ότι ο "καθαρός πλούτος"* των νοικοκυριών στη Γερμανία είναι χαμηλότερος από πολλές χώρες της περιφέρειας και ιδίως από αυτόν της Κύπρου. Το θέμα έχει προκαλέσει έντονη δημόσια συζήτηση τις τελευταίες μέρες στη Γερμανία, όπου ειπώθηκε ευρέως ότι οι 'φτωχοί' Γερμανοί καλούνται να σώσουν από το υστέρημά τους τους 'πλούσιους' Νότιους.

Μόνο έτσι θα μπει «τέλος»!

Σάββατο 20 Απρίλη 2013

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Το καπιταλιστικό καθεστώς, που, για να κάνει τη δουλειά των αφεντικών του και να ξεμοναχιάσει τα θύματά του, διαχωρίζει τους ανθρώπους σε Ελληνες και σε «λαθρομετανάστες», που διαχωρίζει τους εργάτες σε «άσπρους» και σε «μαύρους», 
είναι το ίδιο καθεστώς που διαχωρίζει τους Ελληνες «είλωτες» σε ιδιωτικούς και σε δημόσιους υπαλλήλους - «είλωτες», τους Ελληνες «είλωτες» σε «ρετιρέ» και σε «υπόγεια» - «είλωτες», τους Ελληνες «είλωτες» σε φτωχούς και σε φτωχότερους - «είλωτες».

Η Μανωλάδα, η Ιερισσός και η ''παραγωγική ανασυγκρότηση’’

Παναγιώτης Μαυροειδής

Λένε ότι αυτά που γίνονται στην Μανωλάδα,  είναι πρωτοφανή και ανήκουστα. Καθόλου δεν είναι έτσι. Να τι μας λέει ο Τζον Στάινμπεκ στα  " Τα σταφύλια της οργής ",  γραμμένο το 1939: 
"....Έφεραν σκλάβους μόλο που δεν τους αποκαλούσαν σκλάβους: Κινέζους,  Γιαπωνέζους, Μεξικανούς, Φιλιππινέζους. Αυτοί ζουν με ρύζι και φασόλια, έλεγαν οι επιχειρηματίες. Δεν έχουν ανάγκες .. Να κοίτα τους πως ζουν. Κοίτα τί τρώνε. Κι αν τύχει και κάνουν το ζόρικο:  πίσω στην πατρίδα τους ...Τους δουλοπάροικους που έφεραν από το εξωτερικό τους έδερναν, τους τρομοκρατούσαν, τους πέθαιναν της πείνας, τόσο, που, άλλοι ξαναγύριζαν στον τόπο τους και άλλοι εξαγριώθηκαν απ΄ την απόγνωση και ή τους σκότωσαν ή τους εξόρισαν. Και ολοένα τα κτήματα μεγάλωναν σε έκταση .."
Πόσο απελπιστικά όμοιες  οι καταστάσεις!

Οι "αγγλοσάξωνες" θέλουν πιστώσεις, η Γερμανία λέει όχι. Τι σημαίνει αυτό για εμάς;

 
"Τι θέλετε; Πίστωση; Θα σας έλεγα τι θα πάρετε, αλλά θα συγκρατηθώ για να μη λέτε μετά ότι είμαι και αγενής"
Γενικά, για να βγει ένα κράτος από μια ύφεση, στα πλαίσια πάντα του συστήματος του αγοράς, χρειάζεται να γίνουν επενδύσεις ώστε να παραχθεί πλούτος, να βρουν οι εργάτες δουλειά, ώστε μετά να έχουν χρήματα να ξοδέψουν και να "κινηθεί η αγορά". Εννοείται βέβαια ότι όσο πιο "αποδοτικές" είναι οι επενδύσεις, τόσο το καλύτερο, όπως επίσης εννοείται ότι οι επενδύσεις μπορεί να αποδειχθούν και αποτυχημένες, κτλ. Όπως και να έχει πάντως, το σίγουρο είναι ότι ανάπτυξη στον καπιταλισμό χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχει.

Η βία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης

21/4/2013

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ 
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βία στη Νέα Διεθνή Τάξη που ανέτειλε με την ανάδυση της παγκοσμιοποίησης (που μόνο νεοφιλελεύθερη μπορεί να είναι στο σύστημα της οικονομίας της αγοράς, παρά τα αποπροσανατολιστικά παραμύθια της «Αριστεράς») και την κατάρρευση του «Υπαρκτού», έχει μαζικοποιηθεί.

 Όχι μόνο διεθνώς, αλλά και στη χώρα μας, όπου η οικονομική βία που ασκεί η Υπερεθνική ελίτ σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων (μέτρα φτωχοποίησης, καθιέρωση εργασιακού Μεσαίωνα, ξεπούλημα κοινωνικού πλούτου κ.λπ.) αναπόφευκτα συνοδεύεται από την πρωτόγνωρη ένταση της κρατικής βίας που ασκούν οι ...κλητήρες  της ελίτ αυτής  που παριστάνουν τους κυβερνήτες μας. Έστω και αν αυτή συνήθως παίρνει τη μορφή απειλής μαζικής βίας, αφού δεν είναι συχνά αναγκαία η άσκησή της. Αλλά είναι πράγματι απελπιστικές συνήθως οι αναλύσεις της βίας σήμερα από μια Αριστερά που, στερούμενη αναλυτικών εργαλείων για την ερμηνεία του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης και τη συνακόλουθη ένταση της βίας, προσπαθεί να την αναλύσει με εργαλεία του 19ου αιώνα ή των αρχών του 20ου.

Η στατιστική στην υπηρεσία της προπαγάνδας

21 Απριλίου 2013
Δυο οικονομικές εκθέσεις, τη βδομάδα που μας πέρασε, ήρθαν να δείξουν, με τρόπο που πιο εύγλωττος δεν θα μπορούσε να γίνει, τον ιδεολογικό χαρακτήρα της οικονομικής επιστήμης, που εξ αιτίας αυτού του λόγου και μόνο, θα έπρεπε να διαγραφεί από τις τάξεις των επιστημών, τη γκεμπελικής έμπνευσης παραχάραξη και χειραγώγηση των υποτιθέμενων ουδέτερων αριθμών και στατιστικών στοιχείων με σκοπό την προώθηση συγκεκριμένου πολιτικού αποτελέσματος, και το βρώμικο ρόλο «ευυπόληπτων» και αντικειμενικών δημόσιων οργανισμών και επιστημόνων, ως αγωγών για τη διοχέτευση δήθεν αδιάβλητων συμπερασμάτων σε μια πολιτική εξουσία, που χρειάζεται το επιστημονικό λούστρο για να ξεπλένει τις σκληρές και άδικες πολιτικές της, και σε ένα ήδη δασκαλεμένο στη μισαλλοδοξία και τον κανιβαλισμό, κοινό, που ψάχνει για εξωτερικούς εχθρούς. Ειδικά το γερμανικό.
.feed-links {display: none;}