Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Ανώτερος κατώτατος μισθός

29 April 2013
 
Με πολύ μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε την Κυριακή το βράδυ η προσπάθεια της συγκυβέρνησης να ορίσει τον ανώτατο μισθό για όποιον μένει από εδώ και μπρος άνεργος σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα.

Μέσα σ’ ένα κλίμα ευφορίας, 168 βουλευτές είπαν ναι στο πολυνομοσχέδιο που, μεταξύ άλλων, απολύει 15.000 δημοσίους υπαλλήλους και επιτρέπει στα σούπερ μάρκετ να πουλάνε ξαναζεσταμένες κατεψυγμένες φρατζόλες.

Με μια τροπολογία που κατατέθηκε λίγο πριν τις 12 το βράδυ, αποφασίστηκε να προσληφθούν μερικές χιλιάδες άνεργοι στους δήμους για πέντε μήνες με μισθό “έως τα 490 ευρώ”.

Το νέο πολυνομοσχέδιο κοστολογεί την εργασία με 490 ευρώ το πολύ, ενώ αν κάποιος είναι κάτω από τα 25 τότε θα αμείβεται με 420 ευρώ μέχρι να ωριμάσει.

Όταν ρώτησαν τον Γιάννη Στουρνάρα το λόγο για τον οποίο επιβάλλει τόσο χαμηλά ημερομίσθια, απάντησε ότι αυτό το νομοσχέδιο αφορά τους ανέργους κι όχι τους κανονικούς ανθρώπους σαν εκείνον και συμπλήρωσε ότι θα πρέπει να λέμε κι ευχαριστώ που πληρωνόμαστε ακόμη σε ευρώ.

Την ίδια ώρα, συγγενείς και φίλοι των ηγεσιών των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ διαδήλωναν έξω απ’ τη βουλή ενάντια στο πολυνομοσχέδιο. 

Μερικές δεκάδες από αυτούς άντεξαν μέχρι το τέλος της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας, μιας και κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν ενδιαφέρεται, πλέον, να παραμείνει στη θέση του αφού το επίδομα ανεργίας είναι σχεδόν ίδιο με το επίδομα εργασίας.

Η ανυπαρξία των δημοσίων υπαλλήλων απ' τους δρόμους καταρρίπτει και το μύθο του διογκωμένου κράτους. Αν ήταν όσοι μας λένε καθημερινά στις εφημερίδες και τα κανάλια, τότε η πορεία της Κυριακής θα ξεκινούσε από το Χίλτον και θα τελείωνε στη Συγγρού.

Εκτός κι αν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι απόλυτα ικανοποιημένοι με την απόφαση της κυβέρνησης να τους απολύει με το έτσι θέλω, ή έχουν κάνει ήδη τις καβάτζες τους με τα βύσματα που τους προσλάβανε.

Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι την εποχή που οι πλατείες ήταν γεμάτες κόσμο και οι επαγγελματίες συνδικαλιστές κλεισμένοι σπίτια τους, κυβερνήσεις έπεφταν, βουλευτές έτρεμαν και πολυνομοσχέδια πέρναγαν με ελάχιστες -και παράνομες- πλειοψηφίες μέσα σε αμέτρητα χημικά.

Όμως, όπως μας λένε συνέχεια οι δημοσιογράφοι της ευθύνης, τότε διανύαμε μία περίοδο λαϊκισμού και τα πράγματα δεν ήταν όπως σήμερα που στεκόμαστε όλοι νηφάλιοι και ψύχραιμοι μπροστά στην καταστροφή της ζωής μας.

Μέσα στη βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ του 32% (συνολικά) φώναζαν και κουνούσαν το δάχτυλο στη συγκυβέρνηση για την απόφασή της να παραβιάσει για μία ακόμη φορά το Σύνταγμα και τους τελευταίους κανόνες προστασίας της εργασίας, χωρίς όμως να σταθούν ικανοί να μαζέψουν όσους μάζευε η συνέλευση της πλατείας Συντάγματος σε ένα χαλαρό μαγιάτικο απόγευμα.

Όμως είπαμε. Τότε ο κόσμος ήταν ανάξιος και ανώριμος και οι πλατείες γεμάτες αναρχοάπλυτους και χρυσαυγίτες.

Τώρα που ο μισθός έγινε κι επίσημα λάστιχο, μπορούμε να απολαύσουμε ελεύθερα τα αποτελέσματα της ανάπτυξης και της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας μέχρις ότου ξανακληθούμε να ψηφίσουμε Σαμαρά η Τσίπρα.

Θα πρέπει, όμως, να ξέρουμε ότι απ’ τη στιγμή που στο λεξιλόγιο μας μπήκαν οι λέξεις “έως 420 ευρώ”, σύντομα θα ακούσουμε και τα “έως ένα δωμάτιο”, “έως ένα πιάτο φαΐ” και “έως ένα χαρτόκουτο”.

Επειδή, όμως, μιλάμε για ανέργους κι όχι για κανονικούς ανθρώπους, σαν τον γιο του Αντώνη Σαμαρά που η καθηγήτρια που τον έπιασε να αντιγράφει στις εξετάσεις απολύθηκε, ο ανώτερος κατώτατος μισθός των 420 ευρώ είναι μία καλή ευκαιρία να δημιουργήσουμε μία νέα στρατιά πρώην ανέργων που, για να μην πεθάνουν απ' την πείνα, θα δέχονται να δουλεύουν ακόμη και για 5 ευρώ τη μέρα.

(Τι ωραίοι που έδειχναν την Κυριακή το βράδυ οι άδειοι δρόμοι γύρω απ’ τη βουλή. Όσοι έβριζαν ή αδιαφορούσαν για τα κινήματα των πλατειών, όταν η κατάσταση μπορούσε ακόμη να σωθεί, ας ξυπνήσουν αύριο πρωί - πρωί για να στηθούν στην ουρά της ΔΕΗ πριν τους κόψουν το ρεύμα.)

Ελλείμματα θα φέρουν οι ιδιωτικοποιήσεις (Πριν, 28 Απριλίου 2013)


?????????????????????



Λεωνίδας Βατικιώτης
Χάριν του κάθε Μελισσανίδη που θα εισπράττει στο εξής τα κέρδη των πρώην ΔΕΚΟ θα απολύονται οι δημόσιοι υπάλληλοι
 
Έτη φωτός απέχει από την πραγματικότητα η εικόνα σταθεροποίησης που επιχειρεί να εμφανίσει η κυβέρνηση στα δημόσια οικονομικά. Έτσι, το πλεόνασμα που εμφανίζεται στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού κατά το πρώτο τρίμηνο, με βάση τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Γενικό Λογιστήριο την Τρίτη ύψους 520 εκ. ευρώ (έναντι ελλείμματος ύψους 334 εκ. ευρώ πέρυσι) δεν είναι παρά αποτέλεσμα «δημιουργικής οικονομικής»! Όχι δημιουργικής λογικής ή στατιστικής μιας κι αυτές οι τεχνικές αφορούν παιχνίδια με αριθμούς και ποσοστά που ελάχιστα επηρεάζουν την πραγματικότητα. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με καθυστερήσεις πληρωμών – πραγματικών χρημάτων δηλαδή – που επισείουν τεράστια προβλήματα στην οικονομία, από καθυστερήσεις καταβολής μισθών μέχρι χρεοκοπίες επιχειρήσεων, βαθαίνοντας την ύφεση. Ειδικότερα, η μαγική εικόνα που παρουσιάστηκε, ήταν αποτέλεσμα της ματαίωσης δαπανών από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ύψους 671 εκ. ευρώ, κι επίσης της παρακράτησης φόρων από το δημόσιο ύψους 467 εκ. ευρώ, οι οποίοι έπρεπε να είχαν αποδοθεί στους πολίτες. Αν λοιπόν είχαν γίνει αυτές οι δαπάνες, τότε το αποτέλεσμα θα ήταν έλλειμμα ύψους 618 εκ. ευρώ, κι όχι πλεόνασμα. Κι αυτό παρά τη σφαγή που έχει επέλθει σε κάθε λογής κοινωνική δαπάνη από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

ΧΡΕΟΣ & ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

http://nodebtnoeuro.files.wordpress.com/2012/12/ceb9ceb4ceb9cf89cf84ceb9cebacebfcf80cebfceb9ceaecf83ceb5ceb9cf82-1.png




Ο Nick Dearden αναφέρεται στη διασύνδεση  των ιδιωτικοποιήσεων με το δημόσιο χρέος. Συγκεκριμένα από τη δεκαετία του 1980 οι   χώρες του Νότου αναγκάζονται να προβούν σε ιδιωτικοποιήσεις για να διατηρήσουν τη βιωσιμότητα του χρέους τους κάτω από την κηδεμονία και τις “συμβουλές” του  συνήθους  ύποπτου   από την Ουάσιγκτον, του ΔΝΤ. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Φυσικά  γιατί τόσο το χρέος όσο και οι ιδιωτικοποιήσεις αποσκοπούν μόνο στην κατανομή των πλούτου υπέρ των λίγων. Έτσι ένα από τα όπλα εναντίον του χρέους είναι ο αγώνας κατά των ιδιωτικοποιήσεων.

ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ Η ΦΕΒΡΩΝΙΑ

April 27th, 2013 | Author:
 
kartesios270413

Όταν ήμουν πιτσιρικάς είχα μια απίστευτη κοινωνικότητα. Μου άρεσε να γράφω γράμματα σε φίλους που ζούσαν σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Πήγαινα στο ταχυδρομείο, άφηνα τους φακέλους με επισημότητα στον πάγκο κι έλεγα στον υπάλληλο «να σταλούν ΕΠΕΙΓΟΝ».

Ήθελα ρε παιδί μου εκείνο το «ΕΠΕΙΓΟΝ». Την κόκκινη ταινία που έγραφε EXPRESS. Ο υπάλληλος πάντα μου εξηγούσε ότι δεν υπάρχει «ΕΠΕΙΓΟΝ» εντός Ελλάδας διότι ούτως ή άλλως και με απλό γραμματόσημο η αποστολή έκανε τον ίδιο χρόνο. Όμως εγώ ήμουν κιμπάρης και ψώνιο, τα ήθελα «ΕΠΕΙΓΟΝ»!

Τηλεοπτική επιστημονική φαντασία περί ενός συστήματος που σαπίζει

Saturday, April 27, 2013

Υπάρχει μια τηλεοπτική σειρά που έβλεπα μανιωδώς όταν ήμουν μικρός και λεγόταν "Stargate". Μου τη θύμισε μια παλιά μου φίλη που την είδα αυτές τις μέρες μετά από μήνες, και ήταν και αυτή φανατική οπαδός της σειράς (συνήθως τη βλέπαμε μαζί). Μου άρεσε τόσο πολύ που αποφάσισα να γράψω μέχρι και ανάρτηση.

Κοντά σε κυβέρνηση η Ιταλία;

Σάββατο, 27 Απριλίου 2013


Όπως φαίνεται η Ιταλία, μετά από δυο μήνες ακυβερνησίας, θα αποκτήσει επιτέλους κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, τόσο το «επιτέλους», όσο και η «ακυβερνησία» έχουν περισσότερο ρητορικό παρά ουσιαστικό χαρακτήρα. Ο Μόντι, αν δεν το πήρατε χαμπάρι, συνεχίζει να προΐσταται μιας κυβέρνησης, έστω προσωρινού χαρακτήρα, ενώ οι αγορές όλο αυτό το δίμηνο δεν έδειξαν το παραμικρό σημάδι ταραχής, τουναντίον μάλιστα πριν από μερικές μέρες η απόδοση του 10-ετούς ομολόγου γλίστρησε κάτω από το 4%, στο 3.89%, ποσοστό που είχε να φανεί από τον Οκτώβριο του 2010, όταν ακόμα η Ιταλία τύρβαζε περί άλλων. Θες το όπλο του «whatever it takes» του Ντράγκι, θες το μέγεθος της οικονομίας της Ιταλίας που καλό είναι να μην τη τσιγκλίζουμε παραπάνω απ’ όσο αντέχει μπας και μας πάρει όλους ο διάολος, θες και η, κατά τα άλλα, ορθή πεποίθηση των αγορών ότι οι μαγκιές της Γερμανίας εξαντλούνται μόνο στους μικρούς, όπως Ελλάδα, Κύπρος κλπ, και ποτέ στους μεγάλους, κανείς πάντως από την Ευρωζώνη δεν έπαιξε ψηλά τον αμανέ της ακυβερνησίας, ούτε κανείς τόλμησε να αμολήσει τους ασκούς του πανικού. Σκεφτείτε μόνο, τι θα συνέβαινε αν στην κατάσταση της Ιταλίας βρισκόταν η Ελλάδα.

Ο πλούτος των φτωχών

Saturday, April 27, 2013
(Επενδυτής, 27/4/2013)
Για το πώς μετριέται ο πλούτος των εθνών και ο πλούτος των ιδιωτών την καλύτερη απάντηση, κανονικά, θα την έδινε ο Λάζαρος, από τους λίγους που θα μπορούσαν να πιστοποιήσουν αφενός ότι τα σάβανα δεν έχουν τσέπες και αφετέρου ότι, ακόμη κι αν είχαν, το τυχόν πολύτιμο περιεχόμενό τους θα τους ήταν περιττό εκεί κάτω που κατέβηκαν.
.feed-links {display: none;}