Κοντά σε κυβέρνηση η Ιταλία;

Σάββατο, 27 Απριλίου 2013

http://e-cynical.blogspot.gr

Όπως φαίνεται η Ιταλία, μετά από δυο μήνες ακυβερνησίας, θα αποκτήσει επιτέλους κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, τόσο το «επιτέλους», όσο και η «ακυβερνησία» έχουν περισσότερο ρητορικό παρά ουσιαστικό χαρακτήρα. Ο Μόντι, αν δεν το πήρατε χαμπάρι, συνεχίζει να προΐσταται μιας κυβέρνησης, έστω προσωρινού χαρακτήρα, ενώ οι αγορές όλο αυτό το δίμηνο δεν έδειξαν το παραμικρό σημάδι ταραχής, τουναντίον μάλιστα πριν από μερικές μέρες η απόδοση του 10-ετούς ομολόγου γλίστρησε κάτω από το 4%, στο 3.89%, ποσοστό που είχε να φανεί από τον Οκτώβριο του 2010, όταν ακόμα η Ιταλία τύρβαζε περί άλλων. Θες το όπλο του «whatever it takes» του Ντράγκι, θες το μέγεθος της οικονομίας της Ιταλίας που καλό είναι να μην τη τσιγκλίζουμε παραπάνω απ’ όσο αντέχει μπας και μας πάρει όλους ο διάολος, θες και η, κατά τα άλλα, ορθή πεποίθηση των αγορών ότι οι μαγκιές της Γερμανίας εξαντλούνται μόνο στους μικρούς, όπως Ελλάδα, Κύπρος κλπ, και ποτέ στους μεγάλους, κανείς πάντως από την Ευρωζώνη δεν έπαιξε ψηλά τον αμανέ της ακυβερνησίας, ούτε κανείς τόλμησε να αμολήσει τους ασκούς του πανικού. Σκεφτείτε μόνο, τι θα συνέβαινε αν στην κατάσταση της Ιταλίας βρισκόταν η Ελλάδα.

Μετά λοιπόν, από τα πολλά σούρτα-φέρτα ανάμεσα σε Μπερλουσκόνι, Ναπολιτάνο και Μπερσάνι, μετά από τη δακρύβρεχτη παραίτηση του τελευταίου από την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος (PD), ύστερα από την απείθεια που έδειξαν δικοί του βουλευτές στο να ψηφίσουν δυο στη σειρά προτεινόμενους Προέδρους της Δημοκρατίας, και μετά από την αναγκαστική λύση της επιστροφής για δεύτερη φορά του προηγούμενου υπέργηρου Προέδρου στο Palazzo del Quirinale, ο Ναπολιτάνο κατάφερε να βρει, μέχρι στιγμής, συμβιβαστική λύση και να προτείνει για Πρωθυπουργό τον Enrico Letta, πρώην χριστιανοδημοκράτη και νυν σοσιαλδημοκράτη και αντιπρόεδρο του PD αλλά το κυριότερο μικρανηψιό του Μπερλουσκόνι, δηλαδή, όπως καταλαβαίνετε, άνθρωπο με την καταλληλότερη διασταύρωση πολιτικών, αλλά και βιολογικών γονιδίων για να ηγηθεί μιας αριστερο-δέξιας κυβέρνησης, προφανώς βραχείας διαρκείας, μέχρι την προκήρυξη δίχως άλλο νέων εκλογών.

Αν λάβει κανείς υπ’ όψιν την ηλικία του Letta στα 46, και την αντιδιαστείλει μ’ αυτή του Ναπολιτάνο, στα 87, πιθανώς και να υποψιαστεί ότι στην επιλογή του πρώτου, ρόλο έπαιξε και το ηλικιακό, μιας και θα ήταν μεγάλη χοντράδα τόσο ο πρόεδρος, όσο και ο Πρωθυπουργός μιας μεγάλης χώρας να είναι κι οι δυο με το ενάμισι πόδι στον τάφο. Ο ηλικιακά νεώτερος, αλλά και λαοφιλής δήμαρχος της Φλωρεντίας Matteo Renzi, από το PD, κρατήθηκε στην άκρη, ρεζέρβα προφανώς για τις καλύτερες μέρες.

Ο Letta θα προχωρήσει σε σχηματισμό κυβέρνησης, μέχρι τη Δευτέρα, και πριν ανοίξουν οι αγορές,-οι οποίες μπορεί και να νευριάσουν που θα ξυπνήσουν σε μια ακέφαλη Ιταλία-, με στελέχη από το κόμμα του Μπερλουσκόνι, του Μόντι και των κεντρο-αριστερών, ενώ ο Βepe Grillo, oι Οικολόγοι και η Λέγκα του Βορρά δήλωσαν ότι θα παραμείνουν στην αντιπολίτευση. Αν φυσικά σχηματιστεί κυβέρνηση…