Πριν ψηφίσεις, μάθε η ιδιωτικοποίηση δεν είναι μόνο... ιδεολογία, είναι κερδοφόρα απόλαυση!

http://www.savegreekwater.org

Λίγες ώρες πριν τις Ευρωεκλογές, στις οποίες ο ευρωσκεπτικισμός καλπάζει, το ρεπορτάζ του pressproject για τις παράλληλες επιχειρηματικές δραστηριότητες ενός εκ των υποψηφίων για την προεδρία της Ε.Ε., δίνει ένα ακόμη δυνατό παράδειγμα του γιατί η Ευρώπη των λόμπι και της ολιγαρχίας έχει διαλύσει κάθε ψευδαίσθηση για τη «δημοκρατική» λειτουργία της.

Ο συγκεκριμένος  κύριος δεν είναι άγνωστος στην ελληνική κοινή γνώμη και  έχει κάνει και δηλώσεις περί ύπαρξης διαφθοράς, για την ανάγκη νέων κανόνων, καλώντας τους ψηφοφόρους να δουν ποιοι είναι εκείνοι που ζητάνε την ψήφο τους.

Ποιος είναι λοιπόν εκείνος που ζητάει την ψήφο των Ευρωπαίων;

Τελευταία ανάρτηση

http://ciaoant1.blogspot.gr

Η απόφαση για το σταμάτημα των αναρτήσεων είναι οριστική - απλά είπα να βάλω μια ανάρτηση για μια είδηση που οι δημοσιογράφοι ούτε καν θα την πάρουν χαμπάρι (άσε που και να την πάρουν, δε θα ξέρουν να την ερμηνεύσουν).

Η είδηση είναι σημαντική, γιατί δείχνει το ποιος έχει τις δυνατότητες να κυριαρχήσει στο μέλλον, και ποιος όχι. Εμείς βέβαια την έχουμε ξαναδεί σε παλιότερες αναρτήσεις μας, με πολύ περισσότερη ανάλυση, αλλά τώρα έχουμε και μια πιο "επίσημη" αναγνώριση της πραγματικότητας.

Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών 18ης και 25ης Μάη 2014

http://www.902.gr

Σε ανακοίνωσή της η ΚΕ του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 18ης και της 25ης Μάη του 2014 αναφέρει τα εξής:

«1. Η ΚΕ χαιρετίζει τα χιλιάδες μέλη, τους οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους συνεργαζόμενους, τους ψηφοφόρους, που έδωσαν τη μάχη, συστρατεύτηκαν και συνέβαλαν στην ενίσχυση του ΚΚΕ. Η μάχη δόθηκε ενιαία σε όλη τη χώρα, με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές της 25ης Μάη, με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, τόσο στον πρώτο γύρο στις 18 Μάη, όσο και στο δεύτερο γύρο στις 25 Μάη.

Πολιτικό σχόλιο για ευρωεκλογές:

Δέσποινα Κουτσούμπα

1. Η συγκυβέρνηση παίρνει με το ζόρι 31%. Να μην ξανακούσω περί δημοκρατικα εκλεγμενης κυβέρνησης που έχει δικαίωμα να επιβάλλει το οτιδήποτε. Στο χέρι μας είναι!

2. Ο ΣΎΡΙΖΑ, έχοντας απέναντι του τη χειρότερη κυβέρνηση που θυμάμαι, δεν καταφέρνει να ξεπεράσει καν το ποσοστό του Ιούνη 2012. Καλό που είναι πρώτη δύναμη, όμως κάποια στιγμή να ξεφύγουμε επιτέλους από τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες; Να καταλάβουμε ότι το παιχνιδάκι "τον άλλο μήνα πέφτει η κυβέρνηση" απλώς μας εγκλωβίζει; Ότι έχει χαθεί ο οποίος ριζοσπαστισμός οδήγησε στο αποτέλεσμα του 2012; Ότι, αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα, με τον κόσμο να αποδέχεται -σιγά σιγά- την κρίση και τη νέα του κατάσταση και να το ρίχνει στην ιδιώτευση, παίζει να μη γίνει ποτε ούτε κυβέρνηση; (δεν συζητώ για το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖA να... αλλάξουν οι συσχετισμοί σε όλη την Ευρώπη, αυτό ούτως ή άλλως ήταν ανεδαφικό)

3. Το αποτέλεσμα της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη πρέπει να προβληματίσει καταρχάς όσους πιστεύουν ακόμη στην "Ευρώπη της δημοκρατίας" (ξεχάστε το, δεν υπάρχει, η ΕΕ αναπαράγει ολοκληρωτισμούς σιγά σιγά, ολοκληρωτισμός είναι και η λιτότητα της Μέρκελ άλλωστε), και κυρίως την αριστερά: η ακροδεξιά ενισχύεται γιατί πουλάει ευρωσκεπτικισμό! Η αμφισβήτηση του κλουβιού της ΕΕ ή θα γίνει από τη διεθνιστική σκοπιά που λέει για το καλό των λαών της Ευρωπης να διαλύσουμε ΕE και ευρώ, ή θα εγκλωβίζεται στον ακροδεξιό φοβικό λόγο.

Το αποτέλεσμα της Χρυσής Αυγής δεν πρέπει να το βλέπουμε σε σχέση με τα άλλα ακροδεξιά της ΕΕ., γιατί τα άλλα ακροδεξιά κατεβάσματα δεν είναι "ακτιβίστικα" ούτε στη φυλακή! Ο Νάιτζελ Φάρατζ μπροστά στους δικούς μας ανήκει στο "δημοκρατικό τόξο"!

4. Για το αποτέλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα δανειστώ τα λόγια του Sotiris Svanas: Σύντροφοι, στις εκλογές δεν σε ψηφίζουν για τις θέσεις σου. Σε ψηφίζουν για το πρόγραμμά σου αν αυτό μπορεί να εκπροσωπεί υλικά συμφέροντα. Και το πρόγραμμα είναι πώς αυτό που λες μπορεί να υλοποιηθεί. Θέλετε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς αυτό που λέμε θα υλοποιηθεί από το να αναλύουμε αν αυτό που λέμε ακούγεται ωραίο; Τίποτα περισσότερο.
(θα πρόσθετα και κάτι περισσότερο: ότι οι εκλογές δεν είναι κίνημα, και ότι οι εκλογικές συμμαχίες δεν είναι κακό πράγμα...)

Τέλος, επειδή προφανώς στις 26 δεν φεύγουνε (κυβέρνηση με τον Βενιζέλο μόνο με μπουλντόζα φεύγει...) μέσω της κάλπης, ας σταματήσουμε επιτέλους με τις αυταπάτες και ας οργανώσουμε το κίνημα για να φύγουν. Αλλιώς δεν έχει προκοπή!

Ανακοίνωση Δημήτρη Καζάκη

http://dimitriskazakis.blogspot.gr

 

Αγαπητοί συναγωνιστές,

Θέλω να σας ευχαριστήσω από βάθους καρδιάς για τον αγώνα που δώσαμε όλοι μαζί. Ήταν ένας αγώνας τίμιος και αυθεντικός από κάθε άποψη. Ένας αγώνας αντάξιος όλων των μελών και των φίλων του Μετώπου που με καθαρή καρδιά, αφοσίωση και ανυστεροβουλία έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Παρά τις γνωστές αντιξοότητες και την τρομακτική έλλειψη μέσων και πόρων. Για όλα αυτά οφείλουμε να είμαστε υπερήφανοι. Δεν κρεμάσαμε για ξένον φούντα στο σπαθί κι αυτό κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει.

Αλαβάνος για ευρωεκλογές : Το λαϊκό μήνυμα ελήφθη, διαφωνώ όμως πλήρως»

http://sxedio-b.gr

«Οι ευρωεκλογές αποτελούν μια ήττα.  Όχι για το Σχέδιο Β, που μετρά ένα χρόνο ζωής, και τα λίγα μέλη του έδωσαν τη μάχη με ένα δημιουργικό, μαχητικό και ειλικρινή τρόπο. Τις θεωρώ μια μεγάλη προσωπική ήττα, δεδομένου ότι ο προεκλογικός αγώνας, παρά τις αρχές μας, είχε σε μεγάλο βαθμό προσωποποιηθεί, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σπάσουμε το τείχος της άγνοιας της κοινωνίας για την ίδια την ύπαρξή του Σχεδίου Β.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΔΕΝ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΠΙΑ;

http://iskra.gr

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗ*

Τον Δεκέμβριο του 2008 μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από έναν "ειδικό φρουρό" η ελληνική νεολαία και κυρίως οι μαθητές πρωτοστάτησαν σε μία σειρά από διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε μία χώρα με μακρά παράδοση στη συμμετοχή των νέων σε κοινωνικά και πολιτικά κινήματα. Πολύ ήταν οι σχολιαστές που την περίοδο εκείνη έκαναν λόγο για "εξέγερση της νεολαίας".

Το 2009 έγινε ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα ζούσε μια ψευδαίσθηση ευημερίας ενώ επί της ουσίας και με τον εναγκαλισμό της από την Τρόικα η χώρα εισέπραττε τις επιπτώσεις μίας πτώχευσης. Τα σκληρά μέτρα λιτότητας του 2010 -11 ακολούθησαν μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες, διαμαρτυρίες και σχηματισμοί συλλογικοτήτων διαμαρτυρίας, όπως το κίνημα των πλατειών, με διακριτή τη συμμετοχή των νέων.