Τρέμουν απέναντι στα «Όχι»

 

ΤΡΙΤΗ, 2 Απριλίου 2013

http://topontiki.gr

Σταύρος Χριστακόπουλος

Ολόκληρος ο ευρωπαϊκός Νότος εξακολουθεί έχοντας κερδίσει κρίσιμο, αλλά άγνωστης διάρκειας, χρόνο – να θεωρεί εγγυημένες τις καταθέσεις κάτω από 100.000 ευρώ. Δηλαδή τις καταθέσεις των λιγότερο ή καθόλου πλούσιων καταθετών. Αυτό οφείλεται στο «Όχι» του λαού και της Βουλής της Κύπρου.

Η Ευρώπη μερικών

01 April 2013
http://polyfimos.blogspot.gr

Το μεγαλύτερο προτέρημα του καπιταλισμού είναι ότι μετατρέπει μία τραπεζική κρίση σε υπαρξιακή. Και τότε βγαίνουν όλα τα άπλυτα στη φόρα.
Διανύουμε την τρίτη χρονιά βαθιάς οικονομικής, ηθικής και δημοκρατικής κρίσης στην Ευρώπη. Και τα χειρότερα ακόμη να ‘ρθουν.

Τα δικά τους λεφτά μας

28 March 2013

http://polyfimos.blogspot.gr

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ούτε λαμπρός οικονομολόγος, αλλά ούτε και όψιμα μετανιωμένος νεοφιλελεύθερος αναλυτής για να καταλάβει ότι η Κύπρος αυτή τη στιγμή δεν είναι στο ευρώ.

Η παραφιλολογία, που μπήκε στο τραπέζι από εκείνους που με λύσσα υπερασπίζονται την ελευθερία της διακίνησης κεφαλαίων, γύρω από το πόσα χρήματα πρέπει να έχει κάποιος στην τράπεζα για να θεωρείται πλούσιος, εξελίχθηκε σε έναν πόλεμο ευθυνών.

Φωτιά στην Κύπρο (2)

22 Μαρτίου 2013

http://teddygr.blogspot.gr

Στο χτεσινό μας σημείωμα αφήσαμε αναπάντητο ένα ερώτημα, το οποίο απασχολεί τους περισσότερους: γιατί το Γιούρογκρουπ πήρε απόφαση να δημευτούν -έστω εν μέρει- οι καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες; Μήπως τα "μεγάλα κεφάλια" της Ευρώπης στερούνται μυαλού και δεν καταλάβαιναν ότι μια τέτοια απόφαση θα έβαζε φωτιά στην Κύπρο και θα προκαλούσε σεισμικές δονήσεις τόσο στο ευρώ όσο και στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα γενικώτερα;

Κυπριακός…πυροκροτητής

ΤΡΙΤΗ, 19 Μαρτίου 2013

http://topontiki.gr

Δημήτρης Μηλάκας

Τα όσα δραματικά συμβαίνουν στην Κύπρο τα τελευταία εικοσιτετράωρα προφανώς εκτείνονται πέραν των οικονομικών/ χρηματοπιστωτικών δυσχερειών οι οποίες ανέκυψαν ταυτόχρονα –κατά… διαβολική σύμπτωση-- σχεδόν με την απαρχή της διαδικασίας εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων  φυσικού αερίου.

Μιλώντας περί Κύπρου καλό είναι κανείς να έχει κατά νου τα εξής:
· Το βόρειο τμήμα του νησιού  είναι de facto «κράτος» με τη δύναμη του τουρκικού στρατού κατοχής.
·  Περί το 3%  των εδαφών του νησιού είναι ιδιοκτησία της Βρετανίας  και φιλοξενούν τις τρεις Βρετανικές στρατιωτικές βάσεις στο νησί
·   Προσφάτως, προ διετίες αποδείχτηκε μετά από τις σχετικές έρευνες ότι στην  θαλάσσια περιοχή νότια του νησιού και σε μόνο ένα οικόπεδο των ερευνών που συνεχίζονται βρέθηκαν τουλάχιστον 10 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικό αέριο (αξίας κοντά στα 40 δις ευρώ)
· Η γεωγραφική θέση της Κύπρου της έχει χαρίσει το χαρακτηρισμό του αβύθιστου αεροπλανοφόρου

Προπολεμικές συνθήκες απειλούν την Ευρώπη

Πέμπτη, 14 Μαρτίου 2013

http://youpayyourcrisis.blogspot.gr

Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 μετεξελίχθηκε σταδιακά σε παγκόσμια κρίση ανεργίας. Αυτή η κρίση ανεργίας σχετικά γρήγορα θα μετατραπεί σε πολιτική κρίση. Η κρίση αφορά και τους τρεις βασικούς πυλώνες του παγκόσμιου συστήματος - την Ευρώπη, την Κίνα και τις ΗΠΑ. Το επίπεδο της έντασης διαφέρει, η πολιτική αντίδραση διαφέρει και η σχέση με τη χρηματοοικονομική κρίση επίσης διαφέρει. Όμως, υπάρχει ένα κοινό στοιχείο, και αυτό είναι ότι η ανεργία όλο και περισσότερο αντικαθιστά την οικονομία ως το κεντρικό πρόβλημα του χρηματοοικονομικού συστήματος.

Το φάντασμα της γερμανικής δικτατορίας πάνω από την Ευρώπη

Πέμπτη,  Μαρτίου 2013

Αναρτήθηκε από ΒΑΘΥ

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου – «Επίκαιρα»

Τον Ιούνιο του 1953, μια μαχητική απεργία των οικοδόμων του Ανατολικού Βερολίνου εξελίχθηκε σε γενικευμένη λαϊκή εξέγερση εναντίον της κυβέρνησης Ούλμπριχτ, η οποία έγινε δυνατό να κατασταλεί μόνο χάρη στην επέμβαση των σοβιετικών τεθωρακισμένων.

Σε αυτή την τραγική για τους οπαδούς του σοσιαλισμού εξέλιξη αναφέρεται το γνωστό ποίημα του Γερμανού κομουνιστή Μπέρτολτ Μπρεχτ με τίτλο «Η λύση»: «Ύστερ' απ' την εξέγερση της 17 του Ιούνη,/ ο γραμματέας της Ένωσης Λογοτεχνών /  έβαλε και μοιράσανε στη Λεωφόρο Στάλιν προκηρύξεις/ που λέγανε πως ο λαός/ έχασε την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης /  και δεν μπορεί να την ξανακερδίσει / παρά μονάχα με διπλή προσπάθεια. Δε θα 'ταν τότε/ πιο απλό, η κυβέρνηση/ να διαλύσει το λαό/ και να εκλέξει έναν άλλον...;».

Το ευρωπαϊκό πολιτικό ντόμινο

 ΤΕΤΑΡΤΗ, 6 Μαρτίου 2013

 topontiki.gr

Δημήτρης Μηλάκας

Σύμφωνα με μια προσεκτική (αμερικανική) ματιά η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008 εξελίχθηκε σταδιακά σε μια παγκόσμια κρίση ανεργίας, η οποία μετατρέπεται ταχύτατα προς μια πολιτική κρίση.

Από τον Χίτλερ στη Μέρκελ

 

24-2-2013

http://www.efsyn.gr

Στο κέντρο του περιθωρίου

Του Περικλή Κοροβέση

Συνήθως, όταν μιλάμε για φασισμό και ναζισμό, αναφερόμαστε περισσότερο στις γενοκτονίες, τα ολοκαυτώματα, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γενικά στον εγκληματικό αντιανθρωπισμό τους και λιγότερο ή καθόλου στην οικονομική πολιτική τους.

Η Ευρώπη σε 53 δευτερόλεπτα

23 Φεβρουαρίου 2013

http://vlemma.wordpress.com

Την περασμένη Κυριακή, στη μεγάλη κινηματογραφική γιορτή της Ισπανίας, μια Καταλανή ηθοποιός ανέβηκε στη σκηνή να πάρει το βραβείο Γκόγια ερμηνείας για τρίτη φορά στην καριέρα της. Η Καντέλα Πένια, μια μελαχρινή μεσογειακή σαραντάρα, κάπως σαν την αμερικανίδα Μαντόνα στην όψη, με τρακ αλλά και σιγουριά, πήρε στα χέρια της το βραβείο και απευθύνθηκε στους συναδέλφους της και το τηλεοπτικό κοινό. Η καθιερωμένη ευχαριστήρια ομιλία διάρκεσε 53 δευτερόλεπτα και βρίσκεται στο YouTube:

Μπιφτέκια με αλογοουρά

Σάββατο, 16 Φεβρουαρίου 2013

http://e-cynical.blogspot.gr/

Αν το σκάνδαλο με το αλογίσιο κρέας δεν ελάμβανε χώρα στην Αγγλία, πιθανόν και να μην έφτανε στ’ αφτιά μας. Όσο ευαίσθητοι είναι οι Μουσουλμάνοι με το χοιρινό και οι Ινδοί με το μοσχαρίσιο κρέας, άλλο τόσο είναι και οι Εγγλέζοι με το αλογίσιο. Ένεκα πολιτισμικών παραγόντων και παραδόσεων, σε αντίθεση με του Γάλλους, Ιταλούς και Ελβετούς που το τιμούν δεόντως στο τραπέζι τους, το άλογο στην κατσαρόλα του Εγγλέζου αποτελεί ταμπού. Και δικαιολογημένα για μια χώρα, όπου το ευγενές αυτό ζώο, περισσότερο από παντού, αποτελεί σύμβολο της ιπποσύνης, του πολέμου και της ειρήνης, και το οποίο βρίσκουμε μάλιστα να ποζάρει περήφανο σε πάμπολλους πίνακες και ταπισερί, ντυμένο με ασημόχρωμες πανοπλίες και χρυσοκέντητες φορεσιές. 

Το ότι δεν έχει αξιοποιηθεί γαστριμαργικά, δεν οφείλεται μόνο στο θαυμασμό και την αγάπη που τρέφουν για αυτό, αλλά και στους ποικίλους συνειρμούς που έρχονται από παλιά, σύμφωνα με τους οποίους η βρώση αλογίσιου κρέατος συνδεόταν πάντα με την απόγνωση και την απόλυτη φτώχια των αστικών πληθυσμών.

Γερμανία. Τότε με φυλετική "καθαρότητα", τώρα με δημοσιονομική "καθαρότητα".

 Πέμπτη, 14 Φεβρουαρίου 2013 

 http://www.steveniko.com

 

 Η Γερμανία, η οποία επί χρόνια είχε εισβάλει στο εσωτερικό της Ελλάδας και έχει διαβρώσει την πολιτικοοικονομική της ολιγαρχία, χρησιμοποίησε την κατάλληλη στιγμή την χώρα ως όχημα ελέγχου ολόκληρης της Ευρώπης. Επί χρόνια μεθοδικά ετοίμαζε το σχέδιο κυριαρχίας της στην Ευρώπη. Την ώρα που οι άλλοι λαοί και ιδιαίτερα του Νότου απολάμβαναν τον...
«Παράδεισο» του ευρώ, η ίδια εφάρμοζε σφικτή εσωτερική οικονομική πολιτική και ταυτόχρονα συσσώρευε τεράστιο πλούτο από τις εξαγωγές της σε χώρες χαμηλής παραγωγής, όπως η Ελλάδα, τις οποίες απομυζούσε οικονομικά. Μεθοδευμένα δυνάμωνε η ίδια μέσα σε μια (υποτίθεται) αλληλέγγυα νομισματική ένωση.

Γιατί η Δύση δεν πηγαίνει προς τα αριστερά;

Δευτέρα, 4 Φεβρουαρίου 2013

Του Κωστή Παπαγιώργη, Ελευθεροτυπία, 3.2.13

 

Σε ένα τολμηρό δοκίμιό του, ο Ιταλός Ραφαέλε Σιμόνε («Το μειλίχιο τέρας», Πόλις) δεν διστάζει να θυμίσει ότι η ευρωπαϊκή Αριστερά αποτέλεσε πολιτική θρησκεία τα τελευταία 150 χρόνια, με τελική κατάληξη την αποτυχία.

Σαμίρ Αμίν: «Το ευρωπαικό σχέδιο θα καταρρεύσει…»

 http://www.efsyn.gr

«Οι Ελληνες έχουν απομείνει με τις συνέπειες της αφελούς αυταπάτης ότι θα ξέφευγαν από τη μοίρα των υπόλοιπων βαλκανικών χωρών, επειδή απέφυγαν την ατυχία να κυβερνηθούν από «κομμουνιστές»

Το άρθρο του Αιγύπτιου βετεράνου μαρξιστή οικονομολόγου Σαμίρ Αμίν παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την «Εφημερίδα των Συντακτών» και αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου δοκιμίου με τίτλο «Η κατάρρευση του ευρωπαϊκού συστήματος», στο οποίο εξετάζεται η δυνατότητα μετασχηματισμού της Ε.Ε. σε μια δημοκρατική ένωση, ερώτημα στο οποίο ο συγγραφέας δίνει μια αρνητική απάντηση. Ολόκληρο το κείμενο βρίσκεται αναρτημένο εδώ. O Σαμίρ Αμίν γεννήθηκε στο Κάιρο και σπούδασε στη Γαλλία, ενώ σήμερα είναι διευθυντής του Φόρουμ του Τρίτου Κόσμου στο Ντακάρ. Εχει γράψει δεκάδες βιβλία, κάποια μεταφρασμένα και στα ελληνικά, και θεωρείται ειδικός στις θεωρίες της ανάπτυξης.

Επιμέλεια: Τάσος Τσακίρογλου

Η επικρατούσα άποψη στην Ευρώπη είναι ότι αυτή διαθέτει τα μέσα για να καταστεί μια οικονομική και πολιτική δύναμη ανάλογη των ΗΠΑ, και συνεπώς, ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ. Αυτό είναι εμφανές αν αθροίσει κανείς τους πληθυσμούς και το ΑΕΠ της ΕΕ. Προσωπικά, πιστεύω ότι η Ευρώπη έχει τρία σημαντικά μειονεκτήματα που αποκλείουν μια τέτοια σύγκριση.

Πρώτον, το βόρειο τμήμα της αμερικανικής ηπείρου (οι ΗΠΑ και, αυτό που εγώ αποκαλώ η εξωτερική της επαρχία, ο Καναδάς) είναι προικισμένο με ασύγκριτα περισσότερους φυσικούς πόρους από την περιοχή που καλύπτει η Ευρώπη δυτικά της Ρωσίας, όπως άλλωστε αποδεικνύει και η εξάρτηση της από εισαγόμενους ενεργειακούς πόρους.

Η κατάντια της Ευρώπης…

sofokleous10 
Τετάρτη, 09 Ιανουάριος 2013

Τα παρακάτω στοιχεία, για όποιους δεν τα έχουν διαβάσει, δείχνουν την εικόνα που υπάρχει στην Ευρώπη, με τους ευρωπαίους ηγέτες να συνεχίζουν να κοιμούνται τον «ύπνο του δικαίου». 

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την απασχόληση και τις κοινωνικές εξελίξεις στην Ευρώπη, τα μεγαλύτερα θύματα της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη, κατά τη χρονική περίοδο του 2008 – 2011 είναι οι νέοι μεταξύ 18 και 24 ετών. 

Να σημειωθεί ότι μέσα σε αυτήν την περίοδο οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν, οι νέοι άνεργοι (και οι μεγαλύτερης ηλικίας) δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να βρουν εργασία ενώ αυξάνονται και τα νοικοκυριά που τα βγάζουν δύσκολα πέρα ή αδυνατούν να αντεπεξέλθουν σε απρόοπτα έξοδα.

Αποκρυπτο- γραφώντας τη συμφωνία για την τραπεζική ένωση

 Παρασκευή, 14 Δεκεμβρίου 2012
 Πηγή:www.capital.gr

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη

Τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης συμφώνησαν για την τραπεζική ένωση, μετά από πολλές προσπάθειες συμβιβασμού. Έτσι, από το Μάρτιο του 2014, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αναλάβει να φέρει εις πέρας μία ιδιαίτερα δύσκολη -για πολλούς ακατόρθωτη- αποστολή και να σηκώσει ένα ακόμη βαρύ φορτίο, αυτό της εποπτείας των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Είναι μία μάταιη προσπάθεια των πολιτικών να δείξουν ότι μπορούν... να συμφωνήσουν σε κάτι, ή όντως αποτελεί την απαρχή μίας νέας εποχής όπου θα προτάσσεται το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον πάνω από κρατικά συμφέροντα; Θα μπορέσει η ΕΚΤ θα εποπτεύει και να διασφαλίζει την εφαρμογή του ενιαίου ρυθμιστικού πλαισίου για τις αναρίθμητες τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης;

Η Ευρώπη στον δρόμο του κατά Γκράμσι καισαρισμού

dimanche 9 décembre 2012, 

Le Monde Diplomatique: par Durand Cédric , Keucheyan Razmig, [Κούτσης Θανάσης (μτφ)] 

youpayyourcrisis

 Αναστολή της δημοκρατίας με πρόσχημα την κρίση

Καυστική ειρωνεία, ενθάρρυνση ή επιτάφιος ; Η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση προξενεί αμηχανία όταν, την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Επιτροπή των Βρυξελλών διεξάγουν δημοσιονομικό πόλεμο εναντίον αρκετών κρατών-μελών. Γι’ αυτό και απαιτείται ένας στοχασμός πάνω στη φύση του πολιτικού καθεστώτος που σήμερα οικοδομείται στην Ένωση.

« Αν πετάξουμε καταγής ένα κρύσταλλο, θρυμματίζεται –αλλά όχι με οποιονδήποτε τρόπο : θρυμματίζεται σύμφωνα με τις οδηγίες θραύσης του σε κομμάτια των οποίων η οριοθέτηση, αν και αόρατη, ήταν εκ των προτέρων καθορισμένη από τη δομή του κρυστάλλου ». Η παρατήρηση αυτή του Σίγκμουντ Φρόιντ, που έγινε τη δεκαετία του 1930 [1] και αφορούσε τους ψυχικά ασθενείς, έχει επίσης εφαρμογή και στους πολιτικά ασθενείς, στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση : μια δομή όντως γεμάτη ραγίσματα και θραύσματα.