Τα δημοσιεύματα
και σχόλια του
αμερικάνικου τύπου κυρίως, μετά το
αμερικάνικου τύπου κυρίως, μετά το
πρόσφατο μακελειό στο
δημοτικό σχολείο του Κονέκτικατ, μοιάζουν σαν
ξαναζεσταμένο φαΐ. Δεν λένε τίποτε
ξαναζεσταμένο φαΐ. Δεν λένε τίποτε
καινούργιο, παρά επαναλαμβάνουν τα
χιλιοειπωμένα, αυτά που
έχουμε ήδη
ακούσει και διαβάσει μετά από κάθε
παρόμοιο περιστατικό, έτσι
που να καθίσταται αδύνατον να διακρίνουμε αν αφορούν το Columbine, το
Virginia Tech, το σινεμά Aurora, το ναό των Σιχ στο Wisconsin, ή
τελευταία το Newtown. Μόνιμη επωδός, τα δάκρυα και οι κοπετοί, οι
υποσχέσεις για τον περιορισμό των όπλων, για τον αυστηρότερο έλεγχο στη
χορήγηση αδειών, για την ψυχιατρική εξέταση των υποψήφιων αγοραστών,
αλλά μιλιά για τυχόν απαγόρευσή τους. Αν είναι δυνατόν να παραβιαστεί το
Σύνταγμα, άσχετο αν παραβιάζεται συχνά-πυκνά, αν είναι δυνατόν να
τροποποιηθεί, άσχετα αν έχει τροποποιηθεί καμιά τριανταριά φορές ως τα
τώρα για άλλους λόγους.