Δεκεμβρίου 19, 2012 από seisaxthiablog
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Πάγωσε το αίμα στις φλέβες των Ευρωπαίων ηγετών όταν έμαθαν την έκταση του θριάμβου του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (ΦΔΚ) στις βουλευτικές εκλογές της Ιαπωνίας. Το ΦΔΚ, το οποίο είχε συντριβεί στις εκλογές του 2009, σάρωσε. Όχι μόνο πήρε τις 294 από τις 480 έδρες της Δίαιτας,
όπως ονομάζεται το ιαπωνικό κοινοβούλιο, εξασφαλίζοντας άνετη απόλυτη
πλειοψηφία (αρκούσαν 241 έδρες), αλλά μαζί με τις 31 έδρες του
παραδοσιακού του συμμάχου, του κόμματος Κομέιτο, φτάνουν τις 325 έδρες.
Υπερβαίνουν έτσι τα δύο τρίτα των εδρών (320) και έχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα να περνούν όποιον νόμο θέλουν, ακόμη και αν διαφωνεί η Άνω Βουλή της χώρας. Το Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΚΙ),
που κυβέρνησε τα τρία τελευταία χρόνια και του οποίου η άνοδος στην
εξουσία είχε χαιρετιστεί σε ολόκληρο τον κόσμο ως η απαρχή νέας εποχής
για την Ιαπωνία, απογοήτευσε όσους πίστεψαν σε αυτό και υπέστη
πραγματική συντριβή: από τις 308 έδρες που είχε πάρει το 2009, τώρα πήρε μόνο… 57!
Μόλις και μετά βίας δηλαδή κατάκτησε τη δεύτερη θέση, καθώς ένα ακραίο εθνικιστικό κόμμα που ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο, η Ένωση για την Παλινόρθωση της Ιαπωνίας, πήρε 54 έδρες. «Ο Ιάπωνας συντηρητικός Σίνζο Αμπε κέρδισε
τις βουλευτικές εκλογές μετά από μια καμπάνια εθνικιστικών τόνων ”Το
ΦΔΚ θέλει να τροποποιήσει το άρθρο 9 του ιαπωνικού συντάγματος που
διασφαλίζει τη μη προσφυγή της Ιαπωνίας σε πόλεμο”, ”Ψήφος πρόκλησης
κατά της Κίνας στην Ιαπωνία”» ήταν χθες οι σχετικοί με το θέμα τίτλοι
της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ».
Ανάλογο πνεύμα επικρατούσε στους τίτλους και των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου: «Το ΦΔΚ θα ακολουθήσει πιο διεκδικητική πολιτική στις σχέσεις με τους γείτονες και τις ΗΠΑ» έγραφαν. «Η Ιαπωνία στρίβει προς τα δεξιά. Οι εθνικιστικοί τόνοι στη χώρα γίνονται όλο και πιο δυνατοί»
γράφει η γερμανική «Ντι Τσάιτ». Σε χαμηλότερους τόνους οι «Τάιμς της
Νέας Υόρκης» αρκούνται στο να χαρακτηρίσουν τον νέο Ιάπωνα πρωθυπουργό
Σίνζο Αμπε «έναν από τους πιο δηλωμένους εθνικιστές της Ιαπωνίας».
Από πρώτη ματιά είναι αστείο να ανησυχούν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι
από τη νίκη του ΦΔΚ. Πρόκειται για ένα δεξιό κόμμα που δημιουργήθηκε με
αμερικανική συμβολή τη δεκαετία του 1950 και το οποίο κυβέρνησε
αδιαλείπτως την Ιαπωνία επί μισό… αιώνα (!) και πλέον, με διάλειμμα ενός
έτους, ως το 2009 και το οποίο επανήλθε τώρα πανηγυρικά στην εξουσία.
Τι να φοβηθούν από ένα τέτοιο κόμμα; Και όμως υπάρχουν αιτίες ανησυχίας.
Ο Σίνζο Αμπε ήταν πρωθυπουργός της χώρας,
πανθομολογουμένως πλήρως αποτυχημένος, από τον Σεπτέμβριο του 2006 ως
τον Σεπτέμβριο του 2007, οπότε και παραιτήθηκε. Είναι ο πρώτος πρωθυπουργός της Ιαπωνίας που επανεκλέγεται εδώ και 65 (!) χρόνια,
από το 1948, όταν επανεξελέγη ο Σιγκέρου Γιοσίντα, ο οποίος συνέβαλε τα
μέγιστα στην ίδρυση του ΦΔΚ. Το θέμα είναι ότι ο Σίνζο Αμπε, αυτός ο
«ανίκανος», κέρδισε τις εκλογές επειδή βάσισε την εκστρατεία του στον γιαπωνέζικο εθνικισμό.
Υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει το άρθρο 9 του Συντάγματος, το οποίο
επέβαλαν οι νικητές Αμερικανοί στην ηττημένη Ιαπωνία πριν από 70 χρόνια
και το οποίο απαγορεύει ρητά την προσφυγή του Τόκιο σε πόλεμο. Ο Αμπε
υποστηρίζει επίσης εντελώς ανυποχώρητη γραμμή της Ιαπωνίας απέναντι στις εδαφικές διαφορές με το Πεκίνο.
«Το Τόκιο δεν παίζει κανέναν ρόλο στην παγκόσμια πολιτική και η άνοδος
της Κίνας πληγώνει την εθνική υπερηφάνεια των Γιαπωνέζων» τονίζει στους
τίτλους της η «Ντι Τσάιτ».
Η «Λε Μοντ» κινείται στο ίδιο πνεύμα στους κεντρικούς πρωτοσέλιδους χθεσινούς της τίτλους: «Ιαπωνία
– Κίνα, η άνοδος των κινδύνων – Η ιαπωνική δεξιά κέρδισε τις εκλογές με
έναν λόγο ακραίας σταθερότητας έναντι του Πεκίνου»
υπογράμμιζε. Ολοι περιμένουν δηλαδή ένταση στις σχέσεις Ιαπωνίας –
Κίνας. Ο Αμπε, εγγονός πρωθυπουργού και γιος υπουργού Εξωτερικών, ανήκει
σε μια πολύ δεξιά ιαπωνική πολιτική δυναστεία. Ο παππούς του ήταν υπουργός στην κυβέρνηση που εξαπέλυσε την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ και έβαλε τις ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για να διασφαλίσει τη συνοχή του έθνους, εξήγγειλε ήδη τεράστιο
πρόγραμμα δημόσιων έργων για να αναθερμάνει τη χειμαζόμενη ιαπωνική
οικονομία, όπου το δημόσιο χρέος έχει ξεπεράσει το… 230% (!!!)
του ΑΕΠ. Η ουσία πάντως του εκλογικού αποτελέσματος είναι ότι αναβιώνει
ο εθνικισμός και στην Ιαπωνία, τον δεύτερο μεγάλο ηττημένο του Β’
Παγκόσμιου Πολέμου μετά τη Γερμανία.
*Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου