Ινδονησία: μισόν αιώνα μετά την 29/12/1965

teddygr.blogspot.gr

Εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν σε ένα τζαμί στην Ινδονησία για να παρακολουθήσουν την παραδειγματική τιμωρία μιας γυναίκας που παρέβη τον Ισλαμικό Νόμο, τη Σαρία. Η γυναίκα υπέστη πέντε χτυπήματα με ραβδί στην πλάτη γιατί έκανε το «έγκλημα» να βρεθεί πολύ κοντά σε έναν άντρα που δεν ήταν σύζυγός της. Οδηγήθηκε στην αυλή του τζαμιού, μπροστά στο πλήθος που ζητωκραύγαζε, υποχρεώθηκε να γονατίσει μπροστά στον δήμιό της. Ο άντρας που φορούσε μάσκα στο πρόσωπο, την χτύπησε με το ξύλινο ραβδί πέντε φορές στην πλάτη, ενώ εκείνη ούρλιαζε από τον πόνο. Στο τέλος η γυναίκα κατέρρευσε και την απομάκρυναν από το σημείο «σηκωτή», προκειμένου να λάβει ιατρική βοήθεια.

Εδώ και λίγη ώρα, η παραπάνω είδηση κάνει τον γύρο του κόσμου. Προφανώς, ο απίστευτος -για λογικό άνθρωπο- λόγος ξυλοδαρμού αυτής της γυναίκας αποτελεί βέλος στην φαρέτρα όσων υποστηρίζουν ότι η δημοκρατική δύση πρέπει να αντιδράσει δυναμικά στις ισλαμικές προκλήσεις. Δυστυχώς, όμως, κανένα ΜΜΕ δεν τολμά να προσθέσει την απαραίτητη και εξαιρετικά σημαντική λεπτομέρεια ότι αυτή η "δημοκρατική δύση" ήταν που, πριν μισό αιώνα, εξέθρεψε στην Ινδονησία το θηρίο τού ισλαμικού φονταμενταλισμού ώστε να το στρέψει κατά των κομμουνιστών. Πριν τέσσερα περίπου χρόνια, στην "Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού" γράφαμε, μιλώντας για την Ινδονησία:

Ινδονησία, 2015: Ραβδισμός γυναίκας που εγκλημάτισε διότι βρέθηκε
"πολύ κοντά σε κάποιον που δεν ήταν σύζυγός της".

Tο εκσυγχρονιστικό ιδεώδες της «κυβέρνησης της Αριστεράς»

Εν κατακλείδι, η παιδεία από παράλληλο πρόγραμμα της Αριστεράς μετατράπηκε τάχιστα σε μία ακόμα δέσμευση της κυβέρνησης προς τους «θεσμούς», προς μέγιστη ικανοποίηση των Κοστέλο-Διαμαντοπούλου.

efsyn

Συντάκτης: 

Σίσσυ Βελισσαρίου*

Το υπουργείο Παιδείας έχει εξαγγείλει «εθνικό διάλογο για την παιδεία» κατά το γνωστό πασοκικό υπόδειγμα.

Η πρώτη παρατήρηση αφορά τη λέξη «εθνικός», όταν βασική μαρξιστική παραδοχή -κλασική πλέον και για τους μη μαρξιστές- είναι ότι η παιδεία συγκροτεί έναν από τους πλέον ισχυρούς ιδεολογικούς κρατικούς μηχανισμούς ταξικής διαλογής και καταμερισμού σε θέσεις στην παραγωγή.

Βασίλης Βιλιάρδος : Το 2016 θα πληρώσουμε (και πώς;) τα λάθη του 2015

«Ένα παιδί που πήρε την κουδουνίστρα του»…

 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 

Ένας μέγας θεατράνθρωπος του καιρού μας, ο Βασίλης Παπαβασιλείου, είχε περιγράψει τα όσα ζούμε από το καλοκαίρι και μετά με τον εξής τρόπο:

«Ένας πρωθυπουργός – παιδί πήρε την κουδουνίστρα του και πήγε στην Ευρώπη»… 

    Από την πλευρά του, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, σε μια νέα συνέντευξή του προχτές, έδωσε για μια ακόμα φορά την δική του εξήγηση: Αν στις 12 Ιουλίου, όταν και υπέγραψε το Μνημόνιο, έφευγε από τις Βρυξέλλες και από την σύνοδο της ΕΕ, τότε – όπως λέει ο κ.Τσίπρας – θα γινόταν ήρωας για μια μέρα, αλλά μετά η χώρα θα καταστρεφόταν. Κι έτσι επέλεξε να μη γίνει ήρωας…

    Παρατήρηση πρώτη: Ας δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης ότι ο κ.Τσίπρας, όπως ακριβώς ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως ακριβώς ο Σαμαράς, όπως ακριβώς ο Βενιζέλος, «θυσιάστηκε» κι αυτός για να μην καταστραφεί η χώρα. Αλλά τότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι εκείνη η κίνησή του και τα όσα έχουν ακολουθήσει, κινούνται στην άλλη κατεύθυνση: Της «ανόρθωσης» της χώρας.

Ασφαλιστική λαιμητόμος από Τσίπρα – Κατρούγκαλο – δανειστές. Συνέντευξη Διονύση Γράβαρη

 

Μπροστά στα σχέδια Τσίπρα – Κατρούγκαλου ακόμη και το νομοσχέδιο Σημίτη – Γιαννίτση ήταν ασφαλιστική όαση. Ήταν απείρως πιο φιλικό προς τις συντάξεις γιατί όπως κι όλες οι άλλες αντι-ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις των τελευταίων ετών σέβονταν την αναδιανεμητική δομή του ασφαλιστικού συστήματος, αντίθετα με ό,τι επιχειρούν σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και οι δανειστές που προτείνουν την εκ βάθρων αλλαγή της δομής του ασφαλιστικού συστήματος και τη δημιουργία ενός νέου, βαθιά αντιδραστικού, στα πρότυπα του Χιλιανού συστήματος.

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Γ.Μαργαρίτης ‘’Δικάζεται η Ναζιστική Προπαγάνδα’’