http://topontiki.gr
Βάλια Μπαζού
Η ανάγνωση ενός νομοσχεδίου πίσω από τις γραμμές αποκαλύπτει περίεργες
μεθοδεύσεις στο όνομα σχεδίων δήθεν ανάπτυξης βγαλμένων από το βαθύ
παρελθόν και μια διάθεση ανέμελης υποταγής σε κάθε πρόταση που πέφτει ή
μπορεί να πέσει στο τραπέζι από οποιονδήποτε παρατρεχάμενο.
Τελευταίο παράδειγμα το σχέδιο νόμου με τον αγαθό τίτλο «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας, αναδιάρθρωση του ΕΟΤ και λοιπές διατάξεις» που όπως επισημαίνει η δημοτική παράταξη το «Λιμάνι της Αγωνίας» με το άρθρο 36 επιχειρείται «να νεκραναστηθούν τα φαραωνικά σχέδια για κατασκευές, μεγάλες προβλήτες, σταθμούς καυσίμων στη Μαρίνα Ζέας του Πειραιά».
Το «όραμα» αυτό δεν είναι νέο αφού χρονολογείται από το 2000. Τότε η ιδέα ήταν ουσιαστικά το Πασαλιμάνι να αντιμετωπιστεί ως ένα «ιδιωτικό οικόπεδο» για θαλαμηγούς, μικρά κρουαζιερόπλοια και εκατοντάδες σκάφη.
Πολλοί, φαντάζομαι, θα σκέφτονται και τι κακό έχει μια τέτοια πρόταση, τη στιγμή μάλιστα που αυτού του τύπου τα σχέδια παρουσιάζονται πάντα με τον κοσμοπολίτικο κωδικό «ελληνική Ριβιέρα» που είναι κάτι σαν χάπι για πάσα νόσο.
Υπάρχουν, όμως, ορισμένα ζητηματάκια που καλό είναι όσοι έχουν τάξει τον εαυτό τους στη «σωτηρία» της χώρας να τα λαμβάνουν υπόψη γιατί μετά το θέμα μπλοκάρει και βρίσκονται εκτεθειμένοι.
Για παράδειγμα όπως επισημαίνει το «Λιμάνι της Αγωνίας»: «αγνοούν ότι η Μαρίνα Ζέας είναι ο αρχαίος ναύσταθμος της Αθήνας, ότι οι νεώσοικοι των τριήρεων βρίσκονται γύρω-γύρω στον βυθό ή μέσα στις εγκαταστάσεις και ήλθαν στο φως μόλις τα τελευταία χρόνια χάρη στην εξαιρετική δουλειά των αρχαιολόγων. Η Ζέα είναι το Κονώνειο Τείχος, το Ναυτικό Μουσείο Πειραιά, ο Όμιλος Ερετών, ο παλαιότερος του Σαρωνικού, η λιθόκτιστη αναληματική περίμετρος του Ερνέστου Τσίλλερ, οι πλατείες, οι πεζόδρομοι και η βόλτα των κατοίκων».
Ψιλά γράμματα θα πείτε μπροστά στη «σωτηρία» της πατρίδας και το δώρο που όπως επισημαίνει το «Λιμάνι της Αγωνίας» αποφάσισε η κυβέρνηση να κάνει στους νέους επιχειρηματίες της Μαρίνας Ζέας με κύριο μέτοχο την τουρκική εταιρεία Dogus.
Ψιλά γράμματα οι εξάχρονες υποβρύχιες ανασκαφές του Δανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων όπως και οι πρόσφατες αποφάσεις του Υπουργού Πολιτισμού.
Ψιλά γράμματα και το γεγονός ότι αυτού του είδους τα σχέδια έχουν απορριφθεί από το 2003 τόσο από τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά όσο επίσης από το Νομαρχιακό, το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Το «Λιμάνι της Αγωνίας» ζητά να αποσυρθεί το άρθρο 36 από το νομοσχέδιο και υπενθυμίζει σε κυβέρνηση και επενδυτές ότι όσα οι Πειραιώτες κατέκτησαν με αγώνες δεν προτίθενται να τα ξεπουλήσουν.
Τελευταίο παράδειγμα το σχέδιο νόμου με τον αγαθό τίτλο «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηματικότητας, αναδιάρθρωση του ΕΟΤ και λοιπές διατάξεις» που όπως επισημαίνει η δημοτική παράταξη το «Λιμάνι της Αγωνίας» με το άρθρο 36 επιχειρείται «να νεκραναστηθούν τα φαραωνικά σχέδια για κατασκευές, μεγάλες προβλήτες, σταθμούς καυσίμων στη Μαρίνα Ζέας του Πειραιά».
Το «όραμα» αυτό δεν είναι νέο αφού χρονολογείται από το 2000. Τότε η ιδέα ήταν ουσιαστικά το Πασαλιμάνι να αντιμετωπιστεί ως ένα «ιδιωτικό οικόπεδο» για θαλαμηγούς, μικρά κρουαζιερόπλοια και εκατοντάδες σκάφη.
Πολλοί, φαντάζομαι, θα σκέφτονται και τι κακό έχει μια τέτοια πρόταση, τη στιγμή μάλιστα που αυτού του τύπου τα σχέδια παρουσιάζονται πάντα με τον κοσμοπολίτικο κωδικό «ελληνική Ριβιέρα» που είναι κάτι σαν χάπι για πάσα νόσο.
Υπάρχουν, όμως, ορισμένα ζητηματάκια που καλό είναι όσοι έχουν τάξει τον εαυτό τους στη «σωτηρία» της χώρας να τα λαμβάνουν υπόψη γιατί μετά το θέμα μπλοκάρει και βρίσκονται εκτεθειμένοι.
Για παράδειγμα όπως επισημαίνει το «Λιμάνι της Αγωνίας»: «αγνοούν ότι η Μαρίνα Ζέας είναι ο αρχαίος ναύσταθμος της Αθήνας, ότι οι νεώσοικοι των τριήρεων βρίσκονται γύρω-γύρω στον βυθό ή μέσα στις εγκαταστάσεις και ήλθαν στο φως μόλις τα τελευταία χρόνια χάρη στην εξαιρετική δουλειά των αρχαιολόγων. Η Ζέα είναι το Κονώνειο Τείχος, το Ναυτικό Μουσείο Πειραιά, ο Όμιλος Ερετών, ο παλαιότερος του Σαρωνικού, η λιθόκτιστη αναληματική περίμετρος του Ερνέστου Τσίλλερ, οι πλατείες, οι πεζόδρομοι και η βόλτα των κατοίκων».
Ψιλά γράμματα θα πείτε μπροστά στη «σωτηρία» της πατρίδας και το δώρο που όπως επισημαίνει το «Λιμάνι της Αγωνίας» αποφάσισε η κυβέρνηση να κάνει στους νέους επιχειρηματίες της Μαρίνας Ζέας με κύριο μέτοχο την τουρκική εταιρεία Dogus.
Ψιλά γράμματα οι εξάχρονες υποβρύχιες ανασκαφές του Δανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων όπως και οι πρόσφατες αποφάσεις του Υπουργού Πολιτισμού.
Ψιλά γράμματα και το γεγονός ότι αυτού του είδους τα σχέδια έχουν απορριφθεί από το 2003 τόσο από τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά όσο επίσης από το Νομαρχιακό, το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Το «Λιμάνι της Αγωνίας» ζητά να αποσυρθεί το άρθρο 36 από το νομοσχέδιο και υπενθυμίζει σε κυβέρνηση και επενδυτές ότι όσα οι Πειραιώτες κατέκτησαν με αγώνες δεν προτίθενται να τα ξεπουλήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου