Η κρίση στην Ευρωζώνη δεν έχει τελειώσει

Του Wolfgang Münchau.
Η επανεθνικοποίηση των τραπεζικών διαδικασιών σημαίνει ότι η νομισματική ένωση παραμένει μη βιώσιμη. Τι σημαίνει για την τραπεζική ενότητα της ευρωζώνης, το ότι τα κράτη μέλη σπεύδουν να περάσουν μονομερώς τη νομοθεσία σχετικά με τη χρηματοοικονομική ρύθμιση; Η Γαλλία και η Γερμανία έχουν προτείνει, με μικρή χρονική απόκλιση, μέτρα για τη μεταφορά των ίδιων συναλλαγών των τραπεζών σε ξεχωριστές εταιρίες. Οι δύο χώρες έκαναν συντονισμένες μεταξύ τους κινήσεις.
Δεν συντονίστηκαν όμως με καμία άλλη χώρα. Μια μεταφορά των ίδιων συναλλαγών σε νέες εταιρίες, δεν θα ήταν μια ευκαιρία που κάθε τράπεζα η οποία σέβεται τον εαυτό της θα ήθελε να σφετεριστεί;

Το τα­μπού των βα­σα­νι­στη­ρίω­ν

Αρθρογράφος:  Κώ­στας Δου­ζί­νας

Με­τά τον Β΄ Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο μια πα­γκό­σμια συ­ναί­νε­ση, που εκ­φρά­στη­κε και στη Δια­κή­ρυ­ξη των Δι­καιω­μά­των του Ανθρώ­που, κα­τα­δί­κα­σε τα βα­σα­νι­στή­ρια. Οι φι­λε­λεύ­θε­ρες δη­μο­κρα­τίες δή­λω­σαν κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κά ό­τι δεν α­νέ­χο­νται και δεν δια­πράτ­τουν βα­σα­νι­στή­ρια. Έτσι, έ­γι­ναν κομ­μά­τι ε­νός βάρ­βα­ρου πα­ρελ­θό­ντος, που εί­χε πα­ρέλ­θει προ πολ­λού. Βα­σα­νι­στή­ρια, μας έ­λε­γαν, συμ­βαί­νουν τώ­ρα μό­νο «αλ­λού», σε μέ­ρη ε­ξω­τι­κά και διε­φθαρ­μέ­να, σε δι­κτα­το­ρίες και ο­λο­κλη­ρω­τι­κά κα­θε­στώ­τα. Έγι­ναν, λοι­πόν, το με­γά­λο τα­μπού των κοι­νω­νιών μας, το ύ­ψι­στο η­θι­κό κρι­τή­ριο κυ­βερ­νή­σεων και πο­λι­τι­κών. Όπως ό­λα τα τα­μπού, τα βα­σα­νι­στή­ρια δη­μιουρ­γούν έ­να «ιε­ρό δέ­ος», μια α­πό­λυ­τη α­πα­γό­ρευ­ση που υ­ψώ­νει έ­να α­πό­λυ­το δια­χω­ρι­στι­κό τοί­χος με­τα­ξύ του δυ­τι­κού πο­λι­τι­σμέ­νου κό­σμου και των «α­πο­λί­τι­στων» άλ­λων.Η συ­ναί­νε­ση αυ­τή δεν υ­πάρ­χει πια, ό­πως δεί­χνει η έ­ντο­νη δια­μά­χη για το φιλμ Zero Dark Thirty. Τα βα­σα­νι­στή­ρια ε­πέ­στρε­ψαν στο δη­μό­σιο διά­λο­γο, δια­χω­ρί­ζο­ντας τους φι­λε­λεύ­θε­ρους σε ι­δε­α­λι­στές και ρε­α­λι­στές. Συ­νέ­δρια η­θι­κής φι­λο­σο­φίας α­φιε­ρώ­νο­νται στα βα­σα­νι­στή­ρια - «σε ποιες συν­θή­κες ε­πι­τρέ­πε­ται η χρή­ση βα­σα­νι­στη­ρίων, εάν ξέ­ρου­με ό­τι μια «ω­ρο­λο­για­κή βόμ­βα» θα σκο­τώ­σει 50, 100 ή 1000 ά­το­μα;» εί­ναι έ­να προ­σφι­λές θέ­μα συ­ζή­τη­σης και συ­νο­δεύε­ται με α­νά­λο­γα υ­πο­θε­τι­κά σε­νά­ρια που νο­μι­μο­ποιούν τα βα­σα­νι­στή­ρια.

«ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΔΕΚΑ ΣΤΟΥΡΝΑΡΕΣ»

 www.iskra.gr

Του Ν.ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
 

Ο κ. Στουρνάρας δήλωσε χτες αισιόδοξος για τη χώρα καθώς, όπως είπε, αρχίζει να διαπιστώνει ενθαρρυντικά σημάδια στην οικονομία...

Κατ' αρχάς, θυμίζουμε ότι ο Στουρνάρας, από τη θέση του τραπεζίτη και του εκπροσώπου των βιομηχάνων, ως επικεφαλής του ΙΟΒΕ, ήταν εκείνος που χειροκροτούσε εξ αρχής το Μνημόνιο. Και τούτο διότι, χάρις στο Μνημόνιο, όπως έλεγε, ήδη από το 2010, προέβλεπε την ταχύτατη έλευση της «ανάπτυξης» και αναστροφή της ύφεσης.

Η προβλεπτική ικανότητα του κ. Στουρνάρα, δηλαδή, είναι παροιμιώδης...

LIP: Η φαντασία στην εξουσία(1)

Submitted by aristeroblog on Sat, 2013-02-16 10:07

Γιώργος Ρούσης [2]

LIP είναι το όνομα μιας μάρκας ρολογιών που παράγονταν κάποτε στη γαλλική πόλη Besancon.

Ταυτόχρονα όμως είναι μια κορυφαία στιγμή για όσους συμμετείχαν στους μετά το '68 αγώνες, η οποία στη χώρα μας τουλάχιστον φαίνεται να αγνοείται, και καλό θα ήταν τώρα που μεταξύ άλλων έρχεται το τσουνάμι των μαζικών απολύσεων να γνωστοποιηθεί.

Απρίλης 1973. Η διεύθυνση της LIP ανακοινώνει στους εργαζόμενους ότι πρόκειται να προβεί σε ένα σημαντικό αριθμό απολύσεων. Η πρώτη αντίδραση των εργαζομένων ήταν να ρίξουν τους ρυθμούς με τους οποίους δούλευαν. Η δεύτερη ήταν δεκάλεπτες ανά ώρα στάσεις εργασίας, και η τρίτη και φαρμακερή για την εργοδοσία, η εφαρμογή στην πράξη του συνθήματος που είχαν αναρτήσει οι φοιτητές των Καλών Τεχνών το Μάη του 1968: «Το αφεντικό σου σ' έχει ανάγκη εσύ δεν το έχεις ανάγκη».

Στάση πληρωμών αυτοί, εξέγερση εμείς !

16/2/13

http://diakyvernisi.blogspot.gr

ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ ΑΥΤΟΙ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΜΕΙΣ !

Κάτω από τα όρια της μισθολογικής εξαθλίωσης οι νοσοκομειακοί γιατροί, και η πολιτεία καθυστερεί προκλητικά την καταβολή των δεδουλευμένων εφημεριών.

1) Οι δεδουλευμένες τακτικές εφημερίες του Νοεμβρίου 2012 δεν έχουν πληρωθεί σε πολλά νοσοκομεία. Σύμφωνα με το νέο άθλιο μνημονικό νομικό καθεστώς, για να πληρωθούν οφειλόμενα του προηγούμενου οικονομικού έτους μέσα στο επόμενο χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση. Αυτήν το υπουργείο υγείας την έχει υποσχεθεί από τα … Φώτα, αλλά δεν την έχει κάνει ακόμα.

Μπιφτέκια με αλογοουρά

Σάββατο, 16 Φεβρουαρίου 2013

http://e-cynical.blogspot.gr/

Αν το σκάνδαλο με το αλογίσιο κρέας δεν ελάμβανε χώρα στην Αγγλία, πιθανόν και να μην έφτανε στ’ αφτιά μας. Όσο ευαίσθητοι είναι οι Μουσουλμάνοι με το χοιρινό και οι Ινδοί με το μοσχαρίσιο κρέας, άλλο τόσο είναι και οι Εγγλέζοι με το αλογίσιο. Ένεκα πολιτισμικών παραγόντων και παραδόσεων, σε αντίθεση με του Γάλλους, Ιταλούς και Ελβετούς που το τιμούν δεόντως στο τραπέζι τους, το άλογο στην κατσαρόλα του Εγγλέζου αποτελεί ταμπού. Και δικαιολογημένα για μια χώρα, όπου το ευγενές αυτό ζώο, περισσότερο από παντού, αποτελεί σύμβολο της ιπποσύνης, του πολέμου και της ειρήνης, και το οποίο βρίσκουμε μάλιστα να ποζάρει περήφανο σε πάμπολλους πίνακες και ταπισερί, ντυμένο με ασημόχρωμες πανοπλίες και χρυσοκέντητες φορεσιές. 

Το ότι δεν έχει αξιοποιηθεί γαστριμαργικά, δεν οφείλεται μόνο στο θαυμασμό και την αγάπη που τρέφουν για αυτό, αλλά και στους ποικίλους συνειρμούς που έρχονται από παλιά, σύμφωνα με τους οποίους η βρώση αλογίσιου κρέατος συνδεόταν πάντα με την απόγνωση και την απόλυτη φτώχια των αστικών πληθυσμών.

Πως χρησιμοποίησαν τα σπρεντς για να επιβάλλουν τη λιτότητα

Παρασκευή, 15 Φεβρουαρίου 2013

Αναρτήθηκε από: http://youpayyourcrisis.blogspot.gr

ΠΗΓΗ: Περγάδι

Μια επιστημονική εργασία του Paul De Grauwe δείχνει ότι η λιτότητα επιβλήθηκε στις PIIGS, με την απειλή των σπρεντς και των  "συναισθήματων" των αγορών. Δεν είναι ,όμως, οι κυβερνητικές πολιτικές που καθορίζουν τα σπρεντς αλλά η ίδια ΕΚΤ.

Ο Πολ Κρούγκμαν συγκρίνει τη δημοσιονομική λιτότητα με τις  μεσαιωνικές "θεραπείες", τις  αφαιμάξεις, που αφαιρούσαν το αίμα  του ασθενή. Ο Paul De Grauwe και ο Ji Yuemei σε πρόσφατο άρθρο τους [link] είναι πιο διπλωμάτες, αλλά επί τη βάσει των συμπερασμάτων τους μπορούμε να καταλήξουμε σε  πιο ακριβή συμπεράσματα για τα αίτια μιας τόσο κραυγαλέας αποτυχίας.