ΟΥΚΡΑΝΙΑ: και τώρα αγκαλιά με το ΔΝΤ (Επίκαιρα, 3/4-9/4/2014)

Φανταστείτε την ακόλουθη σκηνή: Τέσσερα χρόνια μετά το τυπικό τέλος των Μνημονίων στην Ελλάδα (ας πούμε φέτος), κι αφού η χώρα θα έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπο βυθισμένη στην ύφεση κι ο λαός στη φτώχεια, να έρθει ξανά το ΔΝΤ να μας δώσει δάνεια και μάλιστα, για μια ακόμη φορά, να αποδίδει την εξαθλίωσή μας στο ότι είμαστε η «τελευταία σοβιετική δημοκρατία». Και για να μας «σώσει» να απαιτεί ένα πρόγραμμα οδυνηρών μέτρων λιτότητας… Πριν πείτε ότι αυτά δεν γίνονται …ξανασκεφτείτε το. Κυρίως, ρίξτε μια ματιά σε όσα συμβαίνουν ειδικά την τελευταία εβδομάδα στην Ουκρανία.

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Την Πέμπτη 27 Μαρτίου η κυβέρνηση που ορίστηκε στην Ουκρανία ελέω ΕΕ και ΗΠΑ συμφώνησε με το ΔΝΤ ένα δάνειο ύψους 14-18 δισ. δολ., διετούς διάρκειας, για να αντιμετωπίσει τα πιεστικά προβλήματα που δημιουργεί η απότομη μείωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων, που αρκούν για την κάλυψη των εισαγωγών μόνο για δύο μήνες, κι επίσης η καθίζηση της οικονομικής δραστηριότητας. Η ύφεση φέτος αναμένεται να φτάσει στο 3%. Η χρηματοδότηση της Ουκρανίας μπορεί να φτάσει συνολικά τα 27 δισ. ευρώ καθώς 9 δισ. επιπλέον έχουν δεσμευτεί να συνεισφέρουν χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η ΕΕ, επιβραβεύοντας έτσι την στροφή της προς τη Δύση, που εξασφάλισε η πραξικοπηματική αναρρίχηση στην εξουσία της παρέας του Αρσένι Γιάτσενουκ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΔΝΤ χτυπάει την πόρτα της Ουκρανίας για να την «σώσει». Μόλις πριν λίγους μήνες στα τέλη του 2013 προσφέρθηκε, τελευταία φορά, να της λύσει τα χρηματοδοτικά προβλήματα, προτείνοντας ένα νέο δάνειο. Τότε, η «γενναιοδωρία» του μισητού οργανισμού, που αποτελεί το μακρύ χέρι της Ουάσινγκτον και αναντικατάστατο εργαλείο στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, έπεσε στο κενό καθώς ο εκλεγμένος πρόεδρος Βίκτορ Γιαννουκόβιτς την απέρριψε λόγω των επαχθών όρων που την συνόδευαν. Και, πολύ σωστά, επέλεξε να αντιμετωπίσει τα οικονομικά προβλήματα της Ουκρανίας με ένα διμερές δάνειο ύψους 15 δισ. ευρώ από την Ρωσία (όπως κατ’ ανάλογο τρόπο είχε κάνει κι η Κύπρος το 2012). Οι όροι που συνόδευαν το δάνειο δεν ήταν μόνο εξαιρετικά συμφέροντες από οικονομική άποψη. Επιπλέον δεν συνοδεύονταν από τα γνωστά μέτρα εξαθλίωσης που απαιτεί το ΔΝΤ για να εκταμιεύσει έστω κι ένα δολάριο από τα ταμεία του. Η συνέχεια είναι γνωστή: Η δανειοδότηση από τη Ρωσία άνοιξε τον ασκό του Αιόλου με εγκληματικές συμμορίες φασιστών, κάτω από την ενθάρρυνση της Γερμανίας, της ΕΕ και των ΗΠΑ, να πρωτοστατούν στην προσπάθεια ανατροπής του εκλεγμένου προέδρου Γιανουκόβιτς. Η ευόδωση των σκοπών τους, υπό τις επευφημίες του Ομπάμα και της Μέρκελ, έστρωσε το κόκκινο χαλί στο ΔΝΤ.

Θαμώνας το ΔΝΤ στην Ουκρανία

Ούτε όμως το 2013 ήταν η πρώτη φορά που το ΔΝΤ ασχολήθηκε με την Ουκρανία. «Μεταξύ 1995 και 2010 η Ουκρανία διαπραγματεύτηκε 6 δάνεια και 1 μακροχρόνια γραμμή ανοιχτών πιστώσεων με το ΔΝΤ μετατρέποντας την χώρα στους πιο τακτικούς πελάτες του ΔΝΤ» έγραφαν οι FinancialTimesτην Πέμπτη 27 Μαρτίου. Τη μέρα δηλαδή που το ΔΝΤ συμφωνούσε να ξανασώσει την Ουκρανία με την κυβέρνηση του Γιάτσενουκ, στην οποία 3 από τα 20 υπουργικά γραφεία καταλαμβάνουν, με το 45άρι τους να υποθέσουμε, μέλη του νεοναζιστικού κόμματος Σβόμποντα. Κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει την μακρά σχέση του ΔΝΤ με την Ουκρανία, όσο κι αν ελάχιστο μελάνι αφιέρωσαν σε αυτό το θέμα ακόμη και μεγάλα διεθνή Μέσα. Η σιωπή τους, είναι πέρα για πέρα κατανοητή, λόγω της τεράστιας πολιτικής ευθύνης που φέρει το ΔΝΤ για τα σημερινά χάλια της Ουκρανίας. Η δραματική της θέση αποτυπώνεται στο ΑΕΠ της που εξακολουθεί να είναι χαμηλότερο ακόμη κι από τα επίπεδα που βρέθηκε αμέσως μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» (όταν στην γειτονική και συγκρίσιμη Πολωνία διπλασιάσθηκε), όπως και από το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας που το 2012 ανερχόταν μόλις στα 7.295 δολ. (όταν στην Πολωνία ήταν σχεδόν τριπλάσιο φθάνοντας στα 20.562 δολ.). Εν ολίγοις το ΔΝΤ όχι μόνο εξαθλίωσε τους Ουκρανούς, αλλά κατέστρεψε και την χώρα. Μάρτυρας τα δομικά της προβλήματα που την καθιστούν ανήμπορη να λύσει τα χρηματοδοτικά της προβλήματα, με αποτέλεσμα συνεχώς να έχει ανάγκη εξωτερικής οικονομικής βοήθειας.

Το ΔΝΤ όμως δεν είναι υπόλογο μόνο επειδή τα έκανε μούσκεμα, επιβεβαιώνοντας την φήμη του ως πυρομανούς πυροσβέστη, καθώς απέτυχε παταγωδώς στην τυπική αποστολή του. (Στην ουσιαστική, να εξαθλιώσει τους Ουκρανούς, τα κατάφερε φυσικά τέλεια!). Το ΔΝΤ είναι υπόλογο επειδή συνομίλησε και συμφώνησε για ένα θέμα τόσο σημαντικό για την κυριαρχία μιας χώρας, όπως η μακροχρόνια χρηματοδότηση της, με μια παρεούλα, που δεν φέρει καμιά νομιμοποίηση. Έτσι, το δίδυμο αδελφάκι της Παγκόσμιας Τράπεζας ανανεώνει την φήμη του ως ένας οργανισμός που λατρεύει να συναγελάζεται με μη εκλεγμένες κυβερνήσεις, ακόμη και με φασίστες, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων την εκλογική βούληση των λαών.

Δρακόντεια μέτρα λιτότητας

Η δανειοδότηση από το ΔΝΤ θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερα δεινά στην Ουκρανία επειδή συνοδεύεται από δρακόντειους όρους που θα εξαθλιώσουν τους πολίτες της. Συγκεκριμένα, απολύσεις 24.000 δημοσίων υπαλλήλων, υψηλότερους φόρους, κατάργηση των επιδοτήσεων στο φυσικό αέριο και περικοπές δαπανών έτσι ώστε το δημοσιονομικό έλλειμμα από 4,8% του ΑΕΠ να φτάσει το 2,5% μέχρι το 2016 και υποτίμηση του σημαντικού ανατιμημένου εθνικού νομίσματος. Η επόμενη μέρα στην Ουκρανία περιγράφηκε άλλωστε εύγλωττα από τον γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που δήλωσε ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για την Ουκρανία: Δηλαδή περαιτέρω μείωση του ΑΕΠ κατά 21%, έκρηξη της ανεργίας στο 28% και υπερχρέωση! Αυτό είναι το μέλλον που επιφυλάσσουν στην Ουκρανία οι αυτόκλητοι σωτήρες της!

Το χειρότερο όμως για τα 46 εκ. κατοίκων της Ουκρανίας είναι ότι η απομάκρυνση της από την επιρροή της Ρωσίας, αυτομάτως, συνεπάγεται ένα τεράστιο οικονομικό κόστος. Η σημασία της Ουκρανίας για την Ρωσία έχει περιγραφεί πολύ παραστατικά, έστω και με μια δόση υπερβολής, από τον επιφανή βρετανό ιστορικό Νόρμαν Στόουν στο βιβλίο του Συνοπτική ιστορία του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου (εκδ. Ψυχογιός, 2010): «Όταν η Ρωσία περιλαμβάνει στα όρια της την Ουκρανία είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Χωρίς αυτήν είναι ο Καναδάς – μια χώρα που το μεγαλύτερο μέρος της είναι σκεπασμένο με χιόνια». Η Μόσχα κατέβαλε ένα σημαντικό τίμημα τα προηγούμενα χρόνια, σε βαθμό ώστε η σχέση της με το Κίεβο να μπορεί να χαρακτηριστεί «διπλού οφέλους». Πλέον όμως οι στρόφιγγες θα κλείσουν. Το δήλωσε δημόσια ο ρώσος πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέγιεβ υπενθυμίζοντας ότι το Κρεμλίνο θα απαιτήσει αμέσως την καταβολή 11 δισ. δολ. που είναι τα ληξιπρόθεσμα χρέη της Ουκρανίας προς την Ρωσία, συν 3 δισ. ληξιπρόθεσμων οφειλών στην Gazprom, συν 3 δισ. που είναι η πρώτη και τελευταία δόση  του δανείου, ύψους 15 δισ. προς την Ουκρανία. Άθροισμα 16 δισ. ευρώ! Ποσό που ισοδυναμεί με τα λεφτά που υποσχέθηκε το ΔΝΤ…

Φτηνά πουλήθηκε η ελίτ της Ουκρανίας

Ο λαός της Ουκρανίας θα πληρώσει ακριβά την εξαγορά της πολιτικής του ελίτ από την Δύση και με έναν ακόμη τρόπο: λόγω των εξωφρενικά υψηλών τιμών που θα καταβάλει στο εξής για φυσικό αέριο. Μέχρι πρόσφατα η Gazprom, στηρίζοντας την εξωτερική πολιτική της Μόσχας, πούλαγε φυσικό αέριο στην εξευτελιστική τιμή των 268,50 δολ. ανά 1.000 κυβικά μέτρα. Οι τιμές που θα χρεώνει στο εξής θα φτάνουν τα 480 δολ.! Ως αποτέλεσμα, το δικαίωμα στην θέρμανση των Ουκρανών (που είναι θέμα ζωής και θανάτου αν λάβουμε υπ’ όψη μας τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν) θα συνθλιβεί στις συμπληγάδες της κατάργησης των επιδοτήσεων από την μια και της αύξησης της τιμής του αερίου από την άλλη. Ο λογαριασμός της ευρωδουλείας της ουκρανικής ελίτ θα περάσει κατ’ ευθείαν στον πληθυσμό που την 1^η Μαΐου θα δει την τιμή του αερίου να αυξάνει κατά 50%. Στις δε επιχειρήσεις κατά 40%. Κι αυτή είναι μόνο η πρώτη δόση της αύξησης!

Αν επομένως του χρόνου τον χειμώνα η Ουκρανία μετράει εκατοντάδες νεκρούς από το κρύο, ας μην αποδώσουμε την ευθύνη σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Η αιτία των μαζικών θανάτων θα είναι τα ακραία γεωπολιτικά (προσάρτηση στην Δύση) και κοινωνικά (ΔΝΤ) φαινόμενα…