Πρόσφατα ήρθε στο φως της δημοσιότητας η νέα ρύθμιση που κατέθεσε στη Βουλή προς ψήφιση το υπουργείο Δικαιοσύνης, με βάση την οποία όλες οι υποθέσεις που αφορούν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (Ν.3869/10 ή αλλιώς νόμος Κατσέλη) θα
επιλύονται υποχρεωτικώς εξωδικαστικά από δικηγόρους - διαμεσολαβητές.
Ταυτόχρονα όλες οικονομικές διαφορές με αντικείμενο έως 5.000 ευρώ που
εκκρεμούν επί σειρά ετών θα μετακυληθούν στους διαμεσολαβητές προς
οριστική επίλυση. Με αυτόν τον τρόπο θα επιτευχθεί αποσυμφόρηση των Ειρηνοδικείων και δεν θα δίδεται δικάσιμος το 2020!!!
Τί επιχειρείται κατ' ουσίαν με τον εκ της Δύσεως φερόμενο Θεσμό των Διαμεσολαβητών; Όντως αποσκοπεί αυτή η νομοθετική ρύθμιση να μειώσει τον όγκο των υποθέσεων που καταφθάνουν στις δικαστικές αίθουσες ή τελικά υποκρύπτονται επιμελώς άλλες προθέσεις;
Αρχικά με αυτόν τον τρόπο μειώνεται ο όγκος των υποθέσεων, δεν χρειάζεται να προσληφθούν νέοι δικαστικοί λειτουργοί που ήταν απαραίτητοι, και ο τομέας της Δικαιοσύνης συρρικνώνεται με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στην ήδη ευπαθή απονομή της δικαιοσύνης, ισονομίας, ισοδικίας κλπ. Έτσι με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των δανειστών για περιστολή δαπανών στην Δικαιοσύνη και μερική ιδιωτικοποίηση της. Παραγνωρίζεται όμως το γεγονός ότι οι Ειρηνοδίκες στο σύνολό τους, απέδειξαν την αποτελεσματικότητά τους, αφού απέρριψαν σωρεία υποθέσεων, που δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις ή προσπάθησαν με δόλο να υπαχθούν!!! Έτσι κάθε επιτήδειος Δικηγόρος, ή "επαγγελματίας μπαταχτσής" πήρε την απόφαση που του άξιζε...
Παρότι ο νόμος Κατσέλη δεν είναι ουσιαστική νομική ύλη, ο Δικαστής πρέπει να ρυθμίζει δάνεια όχι μόνο λόγω του νόμου, αλλά και διότι οι συμβάσεις καθορίζονται μέσα από τους Γενικούς Όρους Συναλλαγών. Κι αν ακόμα ο δικαστής δεν διαθέτει τις απαραίτητες οικονομικές γνώσεις για να ρυθμίσει ένα δάνειο, ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας προβλέπει ρητά την πραγματογνωμοσύνη. Με την υποχρεωτική διαμεσολάβηση, την μία και μόνον δεσμευτική και μη προσβαλλόμενη απόφαση, στερείται το δικαίωμα στη δίκη, πρώτος βαθμός, έφεση κλπ. Αποκτά η απόφαση αυτή ισχύ δικαστηρίου τελευταίου βαθμού!!! Αν η διαδικασία της διαμεσολάβησης φέρει αποτέλεσμα δυσμενές προς τον δανειολήπτη, δεν θα μπορεί να προσφύγει στα Δικαστήρια κατά αυτής της απόφασης για να την αναστείλει!!! Επίσης χάνουν ακόμα και όσοι είχαν απαλλαχθεί από τα χρέη και η τράπεζα άσκησε έφεση!!! Η υπόθεσή αυτών που διεγράφησαν τα χρέη τους έως και 100%, θα πάνε στην Διαμεσολάβηση!!! Προβλέπω ότι θα πάμε σε εποχές που ο δικηγόρος - διαμεσολαβητής θα χρειάζεται αστυνομική φύλαξη...
Προσέξτε όμως ένα ακόμα πολύ σοβαρό πρόβλημα που ανακύπτει. Τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά έχουν υπογράψει δανειακές συμβάσεις, των οποίων οι Γενικοί Όροι Συναλλαγών, είναι στην πλειονότητά τους παράνομοι και καταχρηστικοί!!! Με την υποχρεωτικότητα να υπαχθούν σε ρύθμιση μέσω των διαμεσολαβητών στερούνται ακόμα και το δικαίωμα να ακυρώσουν την σύμβαση στο σύνολό της λόγω των παράνομων όρων! Κρατήστε αυτό για το τέλος μας, αφού η συνέχεια αυτών των μνημονιακών νομοθετικών ρυθμίσεων έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο για τις ακίνητες περιουσίες των πολιτών της χώρας. Η υπερχρέωση, είτε λόγω αδυναμίας εξόφλησης των δόσεων του δανείου, είτε λόγω της δυσβάσταχτης φορολόγησης, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη ακόμα και της πρώτης κατοικίας. Όταν κριθεί ότι το ποσό οφειλής είναι ικανοποιητικό θα αρθεί η αναστολή των πλειστηριασμών και τότε έναντι πινακίου φακής θα χάνονται περιουσίες στις οποίες επένδυσαν οι περισσότεροι των Ελλήνων με αίμα και ιδρώτα.
Ακολούθως, θα πρέπει να γνωρίζουμε πόσοι είναι οι πιστοποιημένοι διαμεσολαβητές αυτή τη στιγμή, έτσι ώστε να δούμε και το κατά πόσο σύντομα θα επιλυθούν οι διαφορές των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Έως σήμερα η χώρα μας διαθέτει ΜΟΝΟ 48 αναγνωρισμένους δικηγόρους - διαμεσολαβητές!!! δηλαδή μιλάμε ότι η υποδομή στο Διαμεσολαβητικό έργο είναι σε αρχάρια επίπεδα... Ποιες είναι όμως οι ασφαλιστικές δικλείδες για αυτούς τους 48 διαμεσολαβητές, έτσι ώστε να παραμείνουν αδέκαστοι, να μην μεροληπτίσουν υπέρ των τραπεζών ή παραπλανήσουν τον πολίτη; Αν πχ είμαι "Τράπεζα" και προσφέρω στον διαμεσολαβητή μια αντιμισθία, μια πρόσληψη συγγενικού του προσώπου ή μία ευνοϊκή ρύθμιση του δανείου του ή των δανείων της οικογενείας του, ποιος διασφαλίζει ότι ο Διαμεσολαβητής δεν θα ενδώσει; Ποια ανεξάρτητη ρυθμιστική αρχή θα αναλάβει τον έλεγχο των Διαμεσολαβητών, και ποιες κυρώσεις θα προβλέπονται σε όσους καιροσκοπούν;
Άλλα ερωτήματα που προκύπτουν είναι ποια Κέντρα Πιστοποίησης Διαμεσολάβησης είναι υπεύθυνα για την αναγνώριση ενός δικηγόρου ως Διαμεσολαβητή; Πως θα μοιράζονται οι πιστοποιήσεις αυτές; Πραγματικά παράγεται εκπαιδευτικό έργο σε αυτά τα κέντρα; Πόσες οι διδακτικές ώρες και αν επαρκούν σε σχέση με τις γνώσεις ενός Ειρηνοδίκη; Είναι υψηλό το κόστος με αποτέλεσμα να δημιουργείται η δυνατότητα να το αποκτήσουν μόνο όσοι διαθέτουν τα χρήματα αυτά; Δημιουργείται λόγω κόστους αθέμιτος ανταγωνισμός στους δικηγόρους, αφού θα μπορούν να αποκτήσουν την πιστοποίηση αυτή, συγκεκριμένοι; Ο νεοεισερχόμενος δικηγόρος θα έχει την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθεί στο κόστος αυτό; Μέσα σε μία κοινωνία χρεοκοπημένη, πόσο εύκολο είναι να έχεις 48 διαπιστευμένους διαμεσολαβητές ανάμεσα σε 35.000 δικηγόρους(!!!);
Εν κατακλείδι, εξ όσων φαίνεται, πρόκειται για ένα μνημονιακό προσχεδιακό νομοθετικό έκτρωμα κερκόπορτα για την Δικαιοσύνη... βοηθάει τον ισχυρό και δεν παρέχει καμία προστασία - ασφαλιστική δικλείδα στο πολίτη, παραβιάζοντας βασικά δικαιώματά του, αναφορικά με την δίκαιη δίκη και την πρόσβαση σε αυτή. Αποτελεί δε, την ταφόπλακα στους υπερχρεωμένους πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου