Του Περικλή Κοροβέση
Ας υποθέσουμε πως κάποιος νεαρός επαναστάτης του μεγέθους των Λένιν,
Κροπότκιν, Μάο κ.λπ. βρει δουλειά ως οδηγός τρόλεϊ στη γραμμή Παγκράτι –
Κολιάτσου. Οσο μεγαλοφυείς και να είναι οι ιδέες του, το δρομολόγιο θα
είναι το ίδιο. Το ίδιο συμβαίνει και με τις οικονομίες που έχει
καθιερώσει ο νεοφιλελευθερισμός. Εχουν μια συγκεκριμένη πορεία και έχει
γίνει επίσημο δόγμα της Ε.Ε. Ανατροπή αυτού του μοντέλου θα σήμαινε και
ανατροπή της σχέσης της Ελλάδας με την Ευρώπη, δεδομένου ότι η Συνθήκη
της Λισαβόνας είναι το απορριφθέν Ευρωσύνταγμα, που πέρασε από την πίσω
πόρτα. Να θυμίσουμε πως μία από τις καλύτερες αναλύσεις αυτού του
Συμφώνου τη χρωστάμε στον καθηγητή κ. Μανιτάκη. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε
τον συγγραφέα αυτών των μελετών να γίνει υπουργός σε μια ακραία
νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση.
Για μένα το πρόβλημα δεν είναι ευρώ ή δραχμή, ούτε εντός ή εκτός Ε.Ε.
Το πρόβλημα είναι κατά πόσον η Ευρώπη, όπως έχει διαμορφωθεί από τον
κυρίαρχο γερμανικό ιμπεριαλισμό, έχει ζωή ακόμα ή είναι ένα άθαφτο
πτώμα, που προσποιείται τον ζωντανό με μηχανική υποστήριξη. Ολες οι
μελέτες που έχουν εκδοθεί τον τελευταίο καιρό στην Ευρώπη, δεν δείχνουν
καμιά αισιοδοξία για το μέλλον της.
Αλλά αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί τα ελληνικά κόμματα που είναι
υπέρ της Ε.Ε. Υπάρχει μια θεοκρατική αντίληψη σε αυτήν την πολιτική.
Οπως ο Θεός είναι δεδομένος και δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση, έτσι
όποιος θέτει ερωτήματα για το μέλλον της Ευρώπης, αυτοδικαίως καταλήγει
στο πυρ το εξώτερον. Ο μόνος πολιτικός που θέτει αυτό το πρόβλημα είναι ο
κ. Αλαβάνος με το Σχέδιο Β, ο οποίος θέτει έναν αντίστοιχο
προβληματισμό που δυστυχώς δεν έχει γίνει κεντρικό θέμα για συζήτηση.
Εχουμε δει πολλές αυτοκρατορίες να εξαφανίζονται από την Ιστορία. Πόσο
προετοιμασμένη είναι η Ελλάδα αν καταρρεύσει η Ε.Ε.; Και εδώ
χρειαζόμαστε πολλά Σχέδια Β.
Πολλοί αριστεροί, είτε ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε όχι, θέτουν κάποιους
όρους ως προϋπόθεση για να βγει η χώρα μας από την κρίση. Ας τους
κωδικοποιήσουμε: Παύση πληρωμής του χρέους. Δημιουργία Επιτροπής
Λογιστικού Ελέγχου. Διαγραφή του απεχθούς, δηλαδή του επαίσχυντου χρέους
και αποπληρωμή του πραγματικού χρέους, με δόσεις ανάλογες με τον ρυθμό
ανάπτυξης, όπως προβλέπουν οι διεθνείς συμβάσεις. Μονομερής κατάργηση
όλων των μνημονίων και όλων των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου που
κρίνονται αντισυνταγματικές. Ακύρωση όλων των ιδιωτικοποιήσεων της
δημόσιας κοινής περιουσίας, που ανήκει στον λαό και όχι στο κράτος. Ολοι
οι Οργανισμοί Κοινής Ωφέλειας να γίνουν αυτοδιαχειριζόμενοι και τα
κέρδη τους να πηγαίνουν σε έργα υποδομής (δρόμοι, τρένα, λιμάνια κ.λπ.)
και ακόμα για Παιδεία, Υγεία και Πολιτισμό. Πρόγραμμα για τις πρώτες
εκατό μέρες, με συγκεκριμένα μέτρα για την ανακούφιση των πιο
εξαθλιωμένων κοινωνικών στρωμάτων και καθιέρωση επιδόματος ανεργίας ίσου
με τον κατώτατο μισθό του 2009. Αυτό θα τονώσει την αγορά και θα
δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Μερικά από τα πολλά που τίθενται επί
τάπητος.
Το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ έχει επεξεργαστεί πολλές ιδέες
εναλλακτικής οικονομίας με βάση τον συνεταιρισμό και την αποανάπτυξη.
Αλήθεια, τι απέγινε το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ; Και μια και το έφερε η
κουβέντα, πού είναι η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου που είχε μέσα και
Σακοράφα και Γλέζο και Αλαβάνο; Γιατί χάθηκαν αυτά τα πολύτιμα όργανα
που θα μπορούσαν να συνενώσουν πολλές τάσεις και κινήματα της Αριστεράς;
Φημολογείται πως η βασική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΝ, έβλεπε αυτά τα
κινήματα ανταγωνιστικά, όπως και τις συνιστώσες που τις «προσάρτησε» για
να δημιουργήσει τον ενιαίο φορέα, τον ΣΥΡΙΖΑ, υπό την ηγεμονία του
παλαιού μηχανισμού του ΣΥΝ. Αλλά ας αφήσουμε τις φήμες και τις υποθέσεις
και να δούμε από τώρα πού προσανατολίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ με βάση τις
δηλώσεις των υψηλών στελεχών του.
Μετά την αποκήρυξη των λαϊκών δρώμενων από το Τμήμα Θρησκευμάτων του
ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε τη δήλωση του κ. Σταθάκη που αναγνωρίζει το χρέος ως
δυσβάστακτο (επαχθές) αλλά κατά 95% νόμιμο, για να εισπράξει μια αυστηρή
απάντηση από τον έγκυρο οικονομικό συντάκτη Γ. Κιμπουρόπουλο («Αυγή»
26.1.2014), που υποστηρίζει πως ένα χρέος 171% του ΑΕΠ είναι εξ ορισμού
απεχθές.
Ο επενδυτής στην Black Rock, και ίσως αυριανός υπουργός Οικονομικών
κ. Σταθάκης, θα συνεχίσει την ίδια πολιτική με τη σημερινή, αλλά κατά 5%
ελαφρότερη; Αντιδράσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είδα. Είναι αυτή η επίσημη
γραμμή του; Αλλά και το άλλο κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ.
Δραγασάκης, σε δισέλιδη συνέντευξή του στην ίδια εφημερίδα (19.1.2014)
δεν λέει τίποτα το συγκεκριμένο. Ωραίες γενικότητες σαν και αυτές που
λέει ο Γ. Παπανδρέου στις έμμισθες εμφανίσεις του στο εξωτερικό. Μήπως
έφτασε η στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών να γίνει πράξη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου