Τα σχολεία τώρα «συγχωνεύονται» με τα… αστυνομικά τμήματα

 Ποιος Σόλων Γκίκας, ποιος Αν. Μπάλκος; Δένδιας! 

του Διονύση Ελευθεράτου / http://prin.gr

Ήταν 2003, επί «ισχυρής Ελλάδας» του Σηµίτη, όταν η αρµοδιότητα της έκδοσης διαβατηρίων αφαιρέθηκε από τις νοµαρχίες και εκχωρήθηκε στην ελληνική αστυνοµία (νόµος 3103). Είναι Φεβρουάριος του 2014 κι αναρωτιέσαι µήπως η ΕΛΑΣ αναλάβει και τη χορήγηση απολυτηρίων γυµνασίου – λυκείου. Για την ώρα, οι υφιστάµενοι του Ν. ∆ένδια αρκούνται στη διεκπεραίωση ενός «παράπλευρου» έργου: «Ενηµερώνουν» µαθητές που έλαβαν µέρος σε καταλήψεις του περασµένου φθινοπώρου ότι θα τους απαγορευτεί η συµµετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις λόγω «εκκρεµοδικίας»! ΕΛΑΣ «αποφασίζει»,  ΕΛΑΣ κοινοποιεί…

Τελικά όντως το απερίγραπτο µνηµονιακό Σαµαρο-Βενιζελιστάν µειώνει εφ’ όλης της (κυβερνητικής) ύλης τη γραφειοκρατία. «Απλουστεύει τις διαδικασίες». Για να εµπλουτιστεί η έννοια «τήρηση της τάξης» µε την επιτήρηση των σχολικών τάξεων και µε το «µπουκάρισµα» στην εκπαιδευτική ζωή, δεν χρειάστηκε κανένας νέος, ειδικός νόµος. Ούτε πολύς θόρυβος. Με απλές διαταγές της Γενικής Αστυνοµικής ∆ιεύθυνσης Αττικής το πράγµα παίρνει το δρόµο του…

Αστυνοµικοί «επισκέπτονται» σχολεία, «καταγράφουν προβλήµατα», ζητούν τηλέφωνα εκπαιδευτικών. Καλούν διευθύντριες να «καρφώσουν» -περίπτωση Κερατσινίου- µαθητές που συµµετείχαν σε καταλήψεις. ∆εν απαιτούνται αναφορές για καταστροφές χώρων ή υλικού: η κατάληψη συνιστά… κακούργηµα, αυθύπαρκτο και αυτοτελές. Οι «κατονοµασθέντες» καλούνται να καταθέσουν, να «ρουφιανέψουν», να «δώσουν» υποκινητές (καθηγητές, άλλους µαθητές ή… κόµµατα), να µιλήσουν για τις κινήσεις των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια της κατάληψης, να γνωστοποιήσουν τηλέφωνα άλλων µαθητών, να περιγράψουν τα της δικής τους ζωής µε την οικογένεια. Α, σε ορισµένες περιπτώσεις ξεπερνιέται κι εκείνη η… γραφειοκρατική αγκύλωση που ορίζει ότι οι ανήλικοι δεν καταθέτουν χωρίς την παρουσία του κηδεµόνα τους. Είπαµε, «απλούστευση των διαδικασιών». Ανεκτίµητος σύµµαχος, όχι µόνο της «επιχειρηµατικότητας», αλλά και της «επιχειρησιακής ετοιµότητας» των… σχολικών επιθεωρητών του ∆ένδια.

Τι µπορεί να έπεται; Μήπως τα αστυνοµικά τµήµατα θα «αξιολογούν» και τους εκπαιδευτικούς των σχολείων της περιοχής τους; Α, κάπου εδώ οσµιζόµαστε πιθανή «δηµιουργική παρέµβαση» του ΠΑΣΟΚ: η «γνωµοδότηση» της ΕΛΑΣ να αποτελεί (απλώς) έναν από τους συντελεστές της συνολικής «αξιολόγησης» των εκπαιδευτικών, το δε ειδικό βάρος της θα καθοριστεί σε σύσκεψη εµπειρογνωµόνων. Κατ’ εξαίρεση στη σύσκεψη αυτή θα µπορούσε να κληθεί κι ο «δηλώνω κεντροαριστερός σαν πρώτα, γιατί απ’ τη Νου ∆ού έφαγα πόρτα», πολιτικός γίγας Θ. Πάγκαλος, του οποίου το αετίσιο µάτι κάποτε (2002) διέκρινε την πεµπτουσία των προβληµάτων της εκπαίδευσης στην Ελλάδα: «Οι δάσκαλοι πηγαίνουν στα σχολεία αξύριστοι και άπλυτοι».

Ναι,  ίσως αποδειχθεί πολλαπλώς ωφέλιµη µια «παγκαλική» θεώρηση των πραγµάτων, στην οποία, ειρήσθω εν παρόδω. έχει συµπεριληφθεί, έπειτα από τις εκλογές του 2012 η αρχή (σε ελεύθερη απόδοση) «πες µου τι ψηφίζουν οι δηµόσιοι υπάλληλοι να σου πω ποιες είναι οι παθογένειες του δηµόσιου τοµέα». Κάπως έτσι, η «αξιολόγηση» εκ µέρους της ΕΛΑΣ θα κρίνει την εργασιακή τύχη κάθε εκπαιδευτικού σε ποσοστό τουλάχιστον 50%. Οµάδες αστυνοµικών – µπαρµπέρηδων («διά βίου εκπαίδευση» το λένε) θα διενεργούν αιφνιδιαστικές εφόδους στα σχολεία και θα αποστοµώνουν τους βλάσφηµους λαϊκιστές που τολµούν να παραλληλίζουν µε τη χούντα τη µεταµοντέρνα δηµοκρατία µας: τότε «κούρευαν γουλί» τους µαθητές, τώρα απλώς θα ξυρίζουν τους δασκάλους τους. Ουδεµία σχέση.

Εάν όλα αυτά φαντάζουν κάπως «προωθηµένα», ας αρχίσουµε από τα απλά: αστυνοµικοί µπορούν να αναλαµβάνουν στα σχολεία καθήκοντα επιµελητών ή απουσιολόγων – κι άντε να «κάνει κοπάνα» κανένα βροµόπαιδο, αν ξέρει ότι την επόµενη ηµέρα θα υποβληθεί σε ανάκριση τρίτου βαθµού για το πού πήγε. Έξτρα µισθό δεν θα λαµβάνουν φυσικά «τα όργανα», αλλά όλο και κάποιο «πριµ παραγωγικότητας» θα τσεπώνουν, εάν «ξετρυπώνουν» διάφορα ανατρεπτικά στοιχεία κατά την άσκηση του «εκπαιδευτικού έργου» τους…

Μια φιλόδοξη ιδέα θα ήταν να καλύπτει η ΕΛΑΣ -ας πούµε µε σεµινάρια- ορισµένα τµήµατα της διδακτικής διαδικασίας, ώστε να χάσουν και οι απανταχού λαϊκιστές τη δυνατότητα να µεµψιµοιρούν για «τη λιτότητα και τις απολύσεις που διαλύουν τα σχολεία». Καλύτερα όµως να παραπεµφθεί η υλοποίησή της στο απώτερο µέλλον. Να προηγηθεί προετοιµασία. Εκτός εάν φαντάζεται κανείς να παραδίδουν π.χ. µαθήµατα Νεοελληνικής Γλώσσας οι συντάκτες της απελπιστικά -ή διασκεδαστικά- ανορθόγραφης ανακοίνωσης µε την οποία η Ένωση Αστυνοµικών Υπαλλήλων Αχαΐας στρέφεται εναντίον της γνωστής τηλεοπτικής εκποµπής Ελληνοφρένεια και δηλώνει ότι προσανατολίζεται σε υποβολή µήνυσης, επειδή κρίνει πως η φιγούρα του αστυνοµικού Μπαλούρδου διαποµπεύει τους άντρες της ΥΑΤ και της οµάδας ∆ΕΛΤΑ. Για να µη θυµηθούµε τα ιστορικά -χρονολογικά και εθνολογικά- «µαργαριτάρια» που χρεώθηκε ο ίδιος ο υπουργός ∆ένδιας τον Αύγουστο του 2012, όταν αποφάσισε να παραλληλίσει την εισροή µεταναστών στη χώρα µε την κάθοδο των ∆ωριέων.

Ποιος Σόλων Γκίκας, ποιος Αν. Μπάλκος… Οι πλέον «εµβληµατικοί» ακροδεξιοί υπουργοί ∆ηµόσιας Τάξης της µεταπολιτευτικής περιόδου δεν αποτόλµησαν ποτέ µια α λα ∆ένδια άτυπη «συγχώνευση» σχολείων και αστυνοµικών τµηµάτων. Ζούµε τις «ηµέρες ∆ένδια». Το σύστηµα τάζει στους «κάτω» τόσα περισσότερα µαστίγια, όσα είναι και τα εξαφανισµένα καρότα. Αν το καλοσκεφτείτε, είναι κι αυτό µια µορφή «ισοσκελισµένου προϋπολογισµού»…