Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Τέλος οι καλλιέργειες από τους αγρότες με απόφαση του Eurogroup!



Αν σας έλεγαν, ότι σε δέκα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη, που δεν συνεργαζόταν, θα λέγατε, ότι συνωμοσιολογούμε. Αν σας παραθέταμε τη σχετική μελέτη, που εγκρίθηκε (εκτός από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους) στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014; Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκώ... 

Ιδού η «εναλλακτική», κύριοι

Ιδού η «εναλλακτική», κύριοι

  
 Και απαντούσε: Όχι, η μόνη εναλλακτική είναι το σχέδιο Σόιμπλε! Άρα, κατά τον κ.Τσίπρα όποιος είναι εναντίον των Μνημονίων είναι υπέρ του… Σόιμπλε! Αλήθεια τόσα χρόνια που ο κ.Τσίπρας ψήφιζε κατά των Μνημονίων, έπαιζε το παιχνίδι του Σόιμπλε;…

    «Υπάρχει εναλλακτική;» ρωτούν υποκριτικά εκείνοι που πρωτοστατούν στον εγκιβωτισμό της σκέψης του λαού στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», λες κι αυτό είναι το ερώτημα.

    Αλλά φυσικά, όπως η «εναλλακτική» στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής δεν ήταν η καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ, έτσι και η «εναλλακτική» στην καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ δεν είναι η επιστροφή στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής.

    Το «ευρώ ή δραχμή» λοιπόν είναι η παραπειστική προσπάθεια όσων θέλουν να ξεστρατίσουν τη σκέψη του λαού και να κλείσουν αντί να ανοίξουν μια πραγματική συζήτηση για το αν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος.

    Και το κάνουν την ώρα ακριβώς που οι εξελίξεις βοούν ότι: Άλλη οδός για μια Ελλάδα κυρίαρχη και ένα λαό με προκοπή και με ολόκληρη αξιοπρέπεια δεν υπάρχει από την οδό της εξόδου από την ΕΕ. Και ακόμα παραπέρα: Άλλη οδός από αυτή που περιγράφεται στο ερώτημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» δεν υπάρχει.

    Αυτή η προοπτική, αυτή η «εναλλακτική», σημαίνει τέτοια συθέμελη ανατροπή που είναι ανόητο να προσπαθούν κάποιοι να την ακυρώσουν ή να την αποδομήσουν με το ερώτημα «ευρώ ή δραχμή».

    Είναι μια προοπτική που ή θα την πορευτεί ο λαός με όρους ανατροπής όλου του συστήματος της κυριαρχίας των μονοπωλίων ή εκείνο που θα ζούμε θα είναι να βλέπουμε τους δήθεν αντιμνημονιακούς χέρι - χέρι με τους δήθεν «εναλλακτικούς» να συνεχίζουν επ’ άπειρον την ευρωχρεοκοπία του λαού  με μπαμπούλα την δραχμοχρεοκοπία του λαού και τούμπαλιν.

    Στο ερώτημα, επομένως, αν υπάρχει «εναλλακτική» η απάντηση είναι ότι υπάρχει και παραυπάρχει. Μόνο που βρίσκεται έξω τόσο από το σύστημα  της καπιταλιστικής ευρωχρεοκοπίας όσο και από το σύστημα της καπιταλιστικής δραχμοχρεοκοπίας.

Ομιλία Τσίπρα στην Κ.Ε. του Σύριζα

Φωτογραφία του χρήστη Νομικά Ανάλατα.
Σήκωσε και τα μανίκια ο πολιτικός απατεώνας!
"Συντρόφισσες και σύντροφοι, άτακτη χρεωκοπία... αδύνατη η έξοδος από το ευρώ... καταστρέφεται ο τόπος... πρέπει να υπογράψουμε... δεν υπάρχει καμμία εναλλακτική... μετρήσαμε τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων και τελικά υπογράψαμε τη καλύτερη δυνατή συμφωνία (το μνημόνιο εννοεί). Πρέπει να εξηγήσουν κάποιοι το αν η συμφωνία αυτή είναι η χειρότερη από τις προηγούμενες (βάφτισε τα προηγούμενα μνημόνια συμφωνία).
ΕΓΩ ο ίδιος...
ΕΓΩ ο ίδιος...

ΕΓΩ ο ίδιος...
ΕΓΩ ο ίδιος...
Ας αφήσουμε τις λαθροχειρίες και ας κοιταχτούμε με ειλικρίνεια μεταξύ μας..."

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Ένα παραμύθι (με αφορμή την βαρουφακειάδα των ημερών)

http://teddygr.blogspot.gr/
Δεν ξέρω αν εσείς έχετε καταλάβει τι συμβαίνει με τον Βαρουφάκη αλλά εγώ προσπαθώ να κατανοήσω και δεν τα καταφέρνω. Κάτι για χακάρισμα των ΑΦΜ διαβάζω αλλά πώς διάβολο γίνεται να χακάρει κάποιος τους ΑΦΜ που χορηγεί και ελέγχει μια υπηρεσία τής οποίας προΐσταται ο ίδιος; Κάτι για Plan B διαβάζω, που είχε -λέει- σχέση με μια ακατανόητη διαδικασία επιστροφής στην δραχμή αλλά τι είδους Plan B είναι αυτό που το ήξερε μόνο ο Γιάνης και όλοι οι άλλοι δεν είχαν ιδέα; Μόνος του θα το εφάρμοζε; Κάτι για εθνικές προδοσίες και ειδικά δικαστήρια διαβάζω αλλά αυτά με κάνουν και ξεκαρδίζομαι στα γέλια αναλογιζόμενος την Ζήμενς, τα υποβρύχια που γέρνουν, τα πολεμικά αεροπλάνα που αγοράσαμε δίχως τα όπλα τους και άλλα τέτοια που δεν έστειλαν κανέναν σε ειδικό δικαστήριο.

Με αφορμή, λοιπόν, την... βαρουφακειάδα των ημερών και την αναζωπύρωση των συζητήσεων περί επανόδου σε εθνικό νόμισμα (κάτι που άρχισε να συζητιέται έντονα και στην Ιταλία), το μυαλό μου πετάει από δω κι από κει. Ας προσπαθήσω, λοιπόν, να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά.

2008: Χένρυ Πώλσον (υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ) και Μπεν Μπερνάνκι (πρόεδρος Fed) σκεφτικοί.
Τα προβλήματα με τις τράπεζες αρχίζουν.

ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΕΙ

CEVkbS8W0AEibEu
Author:
Στις 27 Απριλίου 2015 ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε σε συνέντευξή του στον Ν. Χατζηνικολάου ότι στις 20 Φεβρουαρίου ο Ντάισελμπλουμ και το Eurogroup τον εξαπάτησαν στο θέμα της χρηματοδότησης.

Στη συνέχεια, ο Αλέξης Τσίπρας ομολόγησε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά τον είχε παγιδέψει. Το δήλωσε και από το βήμα της Βουλής: «Η απερχόμενη κυβέρνηση φρόντισε φεύγοντας να δημιουργήσει, με απολύτως δική της ευθύνη, ασφυκτικά πλαίσια διαπραγμάτευσης για τη νέα Κυβέρνηση, ώστε να εξαναγκάσει τη χώρα να ξαναμπεί σε περιπέτειες και σε βαθύ μνημόνιο. Και αυτό σας το λέω πια μετά λόγου γνώσεως, αφού από τις επαφές μου με τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενημερώθηκα ότι αρχική επιλογή των εταίρων μας ήταν η εξάμηνη τεχνική παράταση του προγράμματος και κατόπιν ελληνικής επιμονής προσδιορίστηκε το χρονικό όριο της 28ης Φεβρουαρίου».

Πως η λιτότητα διασώζει το στημένο καζίνο των αγορών


 

Μιχάλης Γιαννεσκής
http://tvxs.gr 
Ένα εύλογο ερώτημα πηγάζει από τις εξελίξεις που έχουν διαμορφωθεί από την αρχή της οικονομικής κρίσης: Πως είναι δυνατόν, παρά τις αρνητικές προοπτικές και εξελίξεις της διεθνούς οικονομίας, τα χρηματιστήρια και οι αγορές να μη δείχνουν μια ανάλογη πτώση; Πρόκειται για οξύμωρο που δεν αποτελεί «θαύμα» του καπιταλισμού. Ο κύριος λόγος της επιβίωσης των διεθνών αγορών είναι οι συνεχείς «ενέσεις» χρήματος και εγγυήσεων με κρατικά κονδύλια. Τις οποίες καλείται εν καιρώ να καλύψει ο κάθε φορολογούμενος μέσω της επιβολής μέτρων λιτότητας, περικοπών των κρατικών δαπανών για περίθαλψη και κοινωνική μέριμνα, κοκ.

Κατάθεση - φωτιά εμπλέκει σε δωροδοκία υποψήφιο για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας

tatoulis
Ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, ο οποίος μετά την παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά δήλωσε "παρών" για τη διεκδίκηση της αρχηγίας της ΝΔ, ερευνάται από τη Δικαιοσύνη για υπόθεση δωροδοκίας! Τον Π. Τατούλη...

Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

Cogito ergo sum: Η άνοια του Φράνκο

Cogito ergo sum: Η άνοια του Φράνκο: Στις 2 Νοεμβρίου 1975, στα 83 του πια, ο Φρανθίσκο Παουλίνο Ερμενεχίλντο Τεόδουλο Φράνκο Βααμόντε μπαίνει εσπευσμένα σε νοσοκομείο της Μαδρ...

1975: Χουάν Κάρλος (αριστερά) και Φρανθίσκο Φράνκο (δεξιά), λίγο πριν τον θάνατο του δεύτερου,
συνεργάζονται για την διατήρηση της ομαλότητας και της δημοκρατίας στην Ισπανία.

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

Για τη χαμένη τιμή της Αριστεράς


diego_rivera_controller_universe_canvas_print_9a

         http://www.imerodromos.gr
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΗΣ* ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΗΣ* • 27 Ιουλιου 2015
Μα πιο πολύ μιλώ για τους ψαράδες
Π’ αφήσανε τα δίχτυα τους και πήρανε τα βήματά
                                                                                                                                         Του                                                                         
Κι όταν Αυτός κουράστηκε αυτοί δεν ξαποστάσαν
Κι όταν Αυτός τους πρόδωσε αυτοί δεν αρνηθήκαν
Κι όταν αυτός δοξάστηκε αυτοί στρέψαν τα μάτια
Κι οι σύντροφοι τους φτύνανε και τους σταυρώναν
Κι αυτοί, γαλήνιοι, το δρόμο παίρνουνε π΄άκρη δεν
έχει
Χωρίς το βλέμμα τους να σκοτεινιάσει ή να λυγίσει
Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους
(Από το ποίημα «ΜΙΛΩ…» του Μανόλη Αναγνωστάκη)

Τρεις περίπου μήνες πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση συμμετοχής στη σειρά άρθρων της ΑΥΓΗΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ με θέμα «Η επιστροφή της Αριστεράς», σημείωνα μεταξύ άλλων:

«Πολύ φοβούμαι ότι η Αριστερά που επιστρέφει δεν είναι ανάγκη των καιρών. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά που επιχειρεί, και μάλιστα με αυτοσχέδιο και πρόχειρο τρόπο, να παίξει το ρόλο ενός διαχειριστικού τύπου συνδικάτου, τη στιγμή που απαιτείται η συγκρότηση και λειτουργία ενός μαρξιστικού κόμματος νέου τύπου, ενός σύγχρονου πολιτικού και ηθικού παιδαγωγού και οργανωτή των μαζών. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά των καιροσκοπικών εκλογικών συνεργασιών με στόχο την κυβερνητική εξουσία, αλλά μια μετωπική Αριστερά με δια-ταξική θεμελίωση στην εργατική τάξη και στους συμμάχους της, μια μετωπική Αριστερά που, χωρίς να απορρίπτει οποιαδήποτε μορφή πάλης με όρους μαζικού κινήματος, της κοινοβουλευτικής συμπεριλαμβανομένης, συνδέει και νοηματοδοτεί τις τακτικές επιλογές της με βάση το στρατηγικό της στόχο, το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Ανάγκη των καιρών δεν είναι μια Αριστερά που αναζητεί τη διαπραγμάτευση, για να αποφύγει τις μάχες, αλλά μια Αριστερά που δίνει συντεταγμένα τις μάχες, για να σύρει, αν χρειαστεί, τον αντίπαλο στη διαπραγμάτευση.» 

Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Το κράτος και η μετάβαση στον σοσιαλισμό

Από τη συζήτηση του Νίκου Πουλαντζά με τον Henri Weber
Ιούνιος του 1977, τεύχος 16 του περιοδικού Critique Communiste
Συνάρθρωση Σοβιέτ και κοινοβουλίου;
WEBER: Σχετικά με το θέμα. Πιστεύω ότι αυτή η δημοκρατία μπορεί να σχηματοποιηθεί στην εντέλεια. Δεν έχει ανάγκη να μοιάζει μ' αυτά τα πανηγύρια που γνωρίσαμε στη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος: είναι σαφές ότι η λεγόμενη άμεση δημοκρατία μπορεί να γίνει τελείως αντιδημοκρατική και γελοία αν περιοριστεί στη δημοκρατία των «συνελεύσεων». Αλλά μπορεί επίσης και ν' αποκτήσει ένα τέλειο σχήμα. Εκείνο που μου φαίνεται πολύ σημαντικό είναι η αναπροσαρμογή της πολιτικής δραστηριότητας μέσα σε κοινότητες πραγματικές και όχι σε τυπικά συνοθυλεύματα, όπως αυτά των περιφερειών κ.τ.λ. Αυτές οι πραγματικές κοινότητες πρέπει να είναι κοινότητες δουλειάς (με τη πλατειά έννοια: στην επιχείρηση, στο σχολείο, στο στρατόπεδο... σ' ό,τι υπάρχει) και επίσης κοινότητες κατοικίας, δηλαδή πραγματικές περιφερειακές ενότητες. Μπορεί να μορφοποιηθεί αυτό τέλεια. Εδώ, η μυστική ψηφοφορία πρέπει και μπορεί να υπάρξει. Το ανακλητό θα πρέπει να ισχύει μέσα σε ορθολογιστικά όρια: Μπορεί να υπάρχει ανακλητότητα ανά πάσα στιγμή για ένα εκπρόσωπο εργοστασίου πάνω στα προβλήματα δουλειάς, και μπορεί να υπάρχει, όπως στην Ιταλία όπου έχουμε ήδη τέτοιες εμπειρίες, μια ετήσια ή εξαμηνιαία ανακλητότητα για τους εκπροσώπους μιας υψηλότερης βαθμίδας που διαχειρίζονται τα διάφορα ζητήματα τα οποία ο εργάτης στη βάση δεν μπορεί να παρακολουθεί καθημερινά. Όλα αυτά μπορούν να κανονικοποιηθούν τουλάχιστον όσο και η αστική δημοκρατική διαδικασία. Το πρόβλημα δεν είναι να μάθουμε αν είμαστε υπέρ ή κατά της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας: στις σύγχρονες κοινωνίες όλες οι δημοκρατίες είναι αντιπροσωπευτικές. Το πρόβλημα είναι να μάθουμε αν η μορφή της αντιπροσώπευσης είναι μια εγκατάλειψη της εξουσίας ή μια πραγματική ανάθεση της εξουσίας με δυνατότητες ελέγχου. Πιστεύω ότι οι μορφές δημοκρατίας που μας έχει κληροδοτήσει η αστική παράδοση παραπέμπουν στην εγκατάλειψη της εξουσίας στους ειδικούς για μια μεγάλη περίοδο και την πλήρη αδιαφορία στο διάστημα μεταξύ των εκλογών. Το να παλέψουμε λοιπόν για τον εκδημοκρατισμό σημαίνει να δοκιμάσουμε να παλέψουμε ενάντια σ' αυτό το σύστημα, που εδράζεται βέβαια σε μια δομή. Και για να παλέψουμε πιο αποτελεσματικά ενάντια σ' αυτή τη δομή πρέπει ακριβώς να ριζώσουμε μέσα στις πραγματικές κοινότητες αυτό που θέλουμε να προωθήσουμε. Όσοι ενδιαφέρονται για την πολιτική πρέπει να έχουν την εντύπωση ότι επηρεάζουν τις αποφάσεις που τους αφορούν για να τις επηρεάσουν πρέπει να δημιουργήσουν ένα συλλογικό όργανο που να συζητούν από κοινού, που να έχουν ένα βάρος κ.λπ. Ο εξατομικευμένος ψηφοφόρος όπως το αντιλαμβάνεται η αστική τάξη, αποσύρεται μέσα στην σφαίρα της ιδιωτικής του ζωής και κάθε επτά χρόνια εκφράζει την απογοήτευση ή την ικανοποίηση τον. Αυτό είναι το πρόβλημα για μας. Να γιατί είμαστε υπέρ μιας τροποποίησης τον πολιτικού συστήματος που θα αποσκοπεί στο να εγκαθιδρύσει την δημοκρατία μέσα σε πραγματικές κοινότητες - εργασιακές και περιφερειακές - με μορφές εκπροσώπησης μορφοποιημένες που θα εμποδίζουν τις παραμορφώσεις κ.λπ., και πιστεύουμε ότι μια τέτοια δομική τροποποίηση θα δώσει σημαντική προώθηση στην πολιτική δημοκρατία διότι θα δώσει στους ανθρώπους την πραγματική δυνατότητα να ασχολούνται με τις υποθέσεις τους. Με τον όρο βεβαίως ότι η τροποποίηση αυτή θα συνοδευτεί από ένα σύνολο μέτρων, που αν δεν παρθούν θα της στερήσουν πραγματικά κάθε περιεχόμενο: αισθητή τροποποίηση π.χ. του χρόνου εργασίας· είναι σαφές πως αν οι άνθρωποι εργάζονται περισσότερο από τριάντα ώρες τη βδομάδα, θα τους είναι δύσκολο να αφιερώσουν χρόνο στην διαχείριση της επιχείρησης, της οικονομίας και της κοινωνίας.

Το 3ο μνημόνιο είναι κιόλας εδώ στην εκπαίδευση-Καμία δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας στα βασικά αιτήματα του κλάδου!

Σάββατο, 25 Ιουλίου 2015 
Στη συνάντηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ, με τον αναπληρωτή υπουργό Παιδείας κ. Κουράκη και τον Διευθυντή του πολιτικού του γραφείου κ. Πιλάλη, την Πέμπτη 23 Ιουλίου, αποδείχθηκε ότι οι νέες μνημονιακές δεσμεύσεις δεν θα αφήσουν περιθώρια ανάσας για τον εκπαιδευτικό κόσμο. 

Σε όλα τα βασικά αιτήματα που τέθηκαν από τα μέλη του ΔΣ η πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΠΑΙΘ απάντησε με ένα ξεκάθαρο ΟΧΙ (!!), ενώ παράλληλα αρνήθηκε οποιαδήποτε θετική δέσμευση στο μέλλον. Η εύρυθμη λειτουργία των σχολείων υπολείπεται των υποχρεώσεων απέναντι στους δανειστές. Η έλλειψη προγραμματισμού και πολιτικής βούλησης θα δημιουργήσουν αναμφίβολα τεράστια προβλήματα σε λίγες ημέρες που «θεωρητικά» θα ανοίξουν τα σχολεία.

Αθήνα, 24 Ιουλίου 2015 Εκδήλωση για τα 41 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας



ΣΤΙΣ 24.7.2015 Η ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ Π.ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΥΛΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ..H Π.ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ΗΤΑΝ Η ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΤΗΣΕ ΤΟ ΤΑΝΚ ΟΤΑΝ ΕΣΠΑΣΕ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΈΚΤΑΚΤΟ από το μακρινό 2014 . Ο Τσιπρας καταγγέλει τον εαυτό του !!


Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Ότι ανεβαίνει σαν πύραυλος κατεβαίνει σαν τούβλο


Ότι ανεβαίνει σαν πύραυλος κατεβαίνει σαν τούβλο

Ο δρόμος που πάει προς τα πάνω είναι ο ίδιος δρόμος που πάει προς τα κάτω
Ηράκλειτος.

Η ομάδα γύρω από τον Τσίπρα αυτές τις μέρες πρέπει να βρίσκεται στην απόλυτη παραζάλη: από τη μια πρέπει με γοργά βήματα να ολοκληρώσει τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξή της και από την άλλη βιώνει στιγμές μεγαλείου: οι δημοσκοπήσεις της δίνουν μεγάλο προβάδισμα που αγγίζει την απόλυτη πλειοψηφία σε μελλοντικές εκλογές. 

Ωστόσο, φευ!, μόνο τα παπαγαλάκια της και οι παρασυρμένοι οπαδοί αισθάνονται ευτυχείς. Οι άνθρωποι γύρω από τον Τσίπρα έχουν (τουλάχιστον) το στοιχειώδες μυαλό να γνωρίζουν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσα φαίνονται. 

Η Ζωή Κωσταντοπούλου στη Βουλή (23-7-2015, Full HD, επιτάχυνση 30%)


Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

Α. Χατζηστεφάνου: “Αν συνεχιστεί η αντίσταση, θα παίξουν το χαρτί του φασισμού”

χατζηστεφάνου
http://info-war.gr
O Άρης Χατζηστεφάνου συζητά με την Rosa Moussaoui, στα πλαίσια συνέντευξης για την Γαλλική εφημερίδα L’Humanité.
Ο Άρης Χατζηστεφάνου είναι ο δημιουργός των ντοκιμαντέρ “Debtocracy”, “Catastroika” και “Fascism Inc”. Είναι επίσης συνιδρυτής του πολιτικού περιοδικού Unfollow. Επιστροφή σε μια ελληνική ήττα με αβέβαιες συνέπειες.
Από την ειδική απεσταλμένη μας στην Αθήνα (Ελλάδα)
Πώς κρίνετε την συμφωνία που επιβλήθηκε στον Αλέξη Τσίπρα από τους πιστωτές και επικυρώθηκε από την Βουλή παρά το μαζικό “όχι” που εξέφρασε ο ελληνικός λαός στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου;

Οι οικογένειες που συνεργάζονταν με τη χούντα

http://info-war.gr
Οι σχέσεις των οικογενειών Βαρδινογιάννη, Ωνάση, Λάτση, Νιάρχου, Μποδοσάκη, Γουλανδρή κ.α με τους δικτάτορες.
Δείτε το απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Κρίση, πόλεμος και επανάσταση. Η Λογική της Ιστορίας ως θεωρητικός εξοπλισμός και ως θεμέλιο εκπόνησης οδηγού για δράση του πραγματικού κινήματος για την ενοποίηση της ανθρωπότητας.




Διεθνές Συνέδριο Λογικής της Ιστορίας.
Πατέλης Δημήτρης. Κρίση, πόλεμος και επανάσταση. Η Λογική της Ιστορίας ως θεωρητικός εξοπλισμός και ως θεμέλιο εκπόνησης οδηγού για δράση του πραγματικού κινήματος για την ενοποίηση της ανθρωπότητας

Το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα δεν αρκεί. Μέτωπο παλλαϊκό ΤΩΡΑ, του Δημήτρη Πατέλη


Αποτέλεσμα εικόνας για Δ. Πατέλης

ΟΧΙ σε κάθε ταπείνωση, σε κάθε δανειακή σύμβαση, και μνημόνιο. ΟΧΙ στο ευρώ, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και στην αποικία χρέους!...

Γράφειο Δ. Πατέλης1
Τις τελευταίες ημέρες κονιορτοποιήθηκαν άρδην οι αυταπάτες περί τροϊκανών ή “θεσμικών” “εταίρων”, περί “Ευρώπης των λαών” κ.ο.κ.

Η νυν συγκυβέρνηση, στη βάση αυτών των μη διαπραγματεύσιμων “αρχών” - αυταπατών, οδηγήθηκε σε πλήρη ταπείνωση, η περαιτέρω διαχείριση της οποίας με τον τρόπο που αυτή καθιέρωσε, έδειξε ότι τίθεται εκτός κάθε ελέγχου. Η συγκυβέρνηση σύρθηκε σε νέο αιματηρό μνημόνιο φονικής λιτότητας. Η ίδια πρότεινε στους “εταίρους”, για να τους κατευνάσει παραμένοντας στο ευρώ και στην Ε.Ε., επιπρόσθετα μέτρα αφαίμαξης ύψους 7,9 δις! Πως αντέδρασαν οι “θεσμοί”; Όπως και κάθε κτηνώδες αδίστακτο αρπακτικό,στη θέα μιας λείας που οπισθοχωρεί: απαιτώντας περισσότερο αίμα. 7,9 δις προτείνεις εσύ κύριε Τσίπρα ως “αντιμνημονιακός”; Ε λοιπόν εμείς θα σου αρπάξουμε άλλα 12, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν!

Ο ευρωατλαντικός άξονας, ως άλλος παρακμιακός ρωμαίος αυτοκράτωρ, θέλει να σύρει τσακισμένους, ταπεινωμένους και σιδηροδέσμιους στην αρένα για παραδειγματισμό, ακόμα και εκείνους τους αφελείς “βαρβάρους” υποτακτικούς, που τόλμησαν να εκφράσουν κάποια λαϊκή δυσαρέσκεια, να διαφοροποιηθούν έστω και εν μέρει, και φραστικά στο γράμμα και στο πνεύμα της αποικίας χρέους.

Μετά το ΣΥΡΙΖΑ τι;

Ανακοίνωση της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

Αυτό το ερώτημα είχε τεθεί από τις αρχές περίπου του 2014 και αφορούσε όχι μόνο μια πολιτική πρόγνωση αλλά κυρίως την απάντηση και την κάλυψη του πολιτικού καθήκοντος. Παρά τη δικαίωση, αυτό δεν μας κάνει ούτε πολιτικά ευτυχείς ούτε πολιτικά αποτελεσματικούς. Αλλά αυτό το ερώτημα άνοιγε ένα δρόμο προετοιμασίας όταν θα ξαναγινότανε «της Κύπρου», στην Ελλάδα, με κυβέρνηση Αριστεράς. Προσδιόριζε μια κατεύθυνση κυρίως για τις αριστερές δυνάμεις εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, που γνώριζαν ότι το πραγματικό πρόβλημα βρίσκεται στην ευρωζώνη και στην ΕΕ. Αντιλαμβανότανε επίσης ότι δεν μπορείς να βιάσεις την πραγματικότητα και να ξεπεράσεις τον κύκλο χωρίς αυτός να κλείσει.

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Το χρέος, το ευρώ η αριστερά και τα ΜΜΕ

democracy

info-war.gr
Τα σημαντικότερα στοιχεία του πορίσματος της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του διεθνούς συνεδρίου Democracy Rising που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα.
Δείτε εδώ τα video των ομιλιών με τη σειρά που παρουσιάστηκαν (κάθε βίντεο ξεκινά με την πρώτη τοποθέτηση κάθε ομιλητή)

Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Θα καταρρίπτουμε ένα προς ένα τα ψευτοδιλήμματα-ψέματα του Τζίφρα!
Tα ίδια επιχειρήματα παραμύθια Παπανδρέου-Παπαδήμου-Βενιζέλου-Σαμαρά
Αλέξης Τζίφρας: "Αν κάποιοι πιστεύουν ότι το εναλλακτικό αριστερό σχέδιο είναι το Σχέδιο Σόιμπλε, η αρπαγή του στοκ των χαρτονομισμάτων της ΕΚΤ ή το να δίνουμε στους συνταξιούχους χαρτάκια "iou" αντί για συντάξεις, ας βγουν να το εξηγήσουν στον ελληνικό λαό"

Ιουλιανά 1965 - 50 χρόνια Σωτήρης Πέτρουλας

50 χρόνια πριν, καλοκαίρι του 1965.

Mια ακόμη μαζική και δυναμική πορεία με πολλές χιλιάδες κόσμου, το βράδυ της 21ης Ιουλίου  ξεκίνησε από τα Προπύλαια κατέβηκε Χαυτεία-Ομόνοια, κι από τη Σταδίου ανηφόρισε προς το Σύνταγμα. Κόσμος πυκνός και οργισμένος.

Λίγες μέρες πριν, στις 15 Ιουλίου, η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε αναγκαστεί να παραιτηθεί μετά από κόντρα με το παλάτι για το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Ο Γ. Παπανδρέου δεν συμφωνούσε με την τοποθέτηση Γαρουφαλιά στο Υπουργείο Εθν.Άμυνας και είχε ζητήσει την παραίτησή του. Ο Γαρουφαλιάς αρνήθηκε να φύγει από το Υπουργείο. Τελικά ο Γ. Παπανδρέου πρότεινε να αναλάβει ο ίδιος το Υπουργείο. Το παλάτι δεν το δέχτηκε και ο Γ.Παπανδρέου θεώρησε ότι δεν μπορούσε να παραμένει Πρωθυπουργός αν δεν μπορούσε να αναλάβει όποιο υπουργείο επιθυμεί («πρωθυπουργός υπό απαγόρευσιν»).

Σε λίγο ο λαός ήταν στους δρόμους.
Τα Ιουλιανά είχαν ξεκινήσει.

Γελοιογραφίες τού Κώστα Μητρόπουλου από την εφημερίδα Το Βήμα (Ιούλιος 1965). Σε όλες πρωταγωνιστεί
 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ενώ σε δύο συμμετέχει ο Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας ή "Γαργάλατας".

"Μικρές" διαφορές με το σήμερα...

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Η ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ


Tου ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ*

Ψηφίζοντας ένα νέο Μνημόνιο, η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σύριζα δεν αποχαιρέτησαν απλά την αριστερή πολιτική αλλά και την ίδια την πολιτική. Με αυτήν τους την επιλογή δεν απεμπολούν μόνο το πρόγραμμα του Σύριζα ή τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση απέναντι στο λαό.

Ποδοπατούν το ΟΧΙ του ελληνικού λαού που πριν από δώδεκα μόλις μέρες απέρριψε κατηγορηματικά, όπως του είχε ζητηθεί από την ίδια την κυβέρνηση, τη λιτότητα και τις μνημονιακές πολιτικές – και μάλιστα σε μια πολύ ηπιότερη μορφή από αυτήν που επιβάλλει η επαίσχυντη συμφωνία της 12ης Ιουλίου. Καιέχουν επιπλέον απέναντι τους την πλειοψηφία των μελών της κεντρικής επιτροπής του ίδιου του κόμματός τους, δηλαδή του μοναδικού συλλογικού οργάνου που εκλέγεται από το συνέδριο και εκπροσωπεί τη συλλογική βούληση των μελών του. Υπάρχει όμως και κάτι περισσότερο, που προϋποθέτει όλα τα προηγούμενα και ταυτόχρονα τα υπερβαίνει: ακριβώς τα κάνουν όλα, κυβέρνηση και κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι αναγκασμένοι να παραιτηθούν από την ίδια την ιδέα της πολιτικής, και πρωτ'απ'όλα από το θεμέλιό της, που είναι η ιδέα της πολιτικής ευθύνης, της ανάληψης της ευθύνης μιας πολιτικής επιλογής

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Cogito ergo sum: Καταγγέλοντες μεν, νομιμοποιούντες δε!

Cogito ergo sum: Δεν ξέρω πόσοι από σας κάνατε τον κόπο να διαβάσετε την απόφαση της πρόσφατης συνόδου κορυφής, την οποία παρουσιάσαμε στα δυο τελευταία κεί...

ΑΣΕ ΜΑΣ ΡΕ ΤΥΠΑΚΟ

kartesios160715
«Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να αποτελέσουμε μία μικρή παρένθεση μέσα στο χρόνο», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη χθεσινή ομιλία του στη Βουλή. Ευτυχώς δεν αναφέρθηκε σε «αριστερή παρένθεση». Ίσως να ντράπηκε, αν και δεν το νομίζω. Δεν θεωρώ ότι πλέον αυτός ο τύπος μπορεί να ντραπεί για κάτι. Η «αριστερή παρένθεση» δεν άνοιξε ποτέ ώστε να κινδυνεύει να κλείσει. Γενικώς, δεν άνοιξε ποτέ κάποια παρένθεση. Συνεχίστηκε η ίδια ακριβώς πολιτική με νέο μνημόνιο, υφεσιακά μέτρα, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και ενίσχυσης των τραπεζών.

Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

ΝΑΙοελληνικό κρατίδιο


http://yiannismakridakis.gr/

Αποτέλεσμα εικόνας για μακριδακης


Για πρώτη φορά πολιτική συναίνεση στο ΝΑΙοελληνικό κρατίδιο. Υποτελείς πολιτικοί νάνοι όλοι μαζί ψήφισαν ναι στο 3ο και φαρμακερό μνημόνιο που εκκαθαρίζει οριστικά τη χώρα από τον αδύναμο πληθυσμό της, που εκποιεί τη δημόσια περιουσία της και εκπορνεύει τους φυσικούς της πόρους με αντάλλαγμα δάνεια σε ευρώ.

Η επενδυτική αριστερά έδειξε τελικά το ποιόν της. Αυτό για το οποίο πολλές φορές στη διάρκεια της προηγούμενης 3ετίας μίλησα και εξυβρίστηκα από ιδιοτελείς, ασυνείδητους, επικίνδυνους και ηλίθιους οπαδούς και στελέχη της.

Προσωπικά δεν λέρωσα τα χέρια μου ψηφίζοντάς τους αλλά ψήφισα όχι στο δημοψήφισμα-αριστερή εκσπερμάτωση, το οποίο προκήρυξαν για να γελοιοποιήσουν τους πολίτες και να διαστρεβλώσουν την ετυμηγορία τους μέσα σε λίγα λεπτά από την ανακοίνωση του περήφανου αποτελέσματος.

Η επενδυτική αριστερά απέδειξαν περίτρανα τελικά αυτό που φαινόταν βέβαιο από καιρό. Ότι ήταν υποκριτές, ολίγιστοι, επικίνδυνοι για την κοινωνία και τη χώρα, υβριστές και συκοφάντες των αγώνων και της συνείδησης της αριστεράς, πολιτικοί τσαρλατάνοι που σηματοδοτούν το τέλος της εποχής της μεταπολίτευσης, που παραδίδουν την Ελλάδα ως αποικία στην επόμενη εποχή και τους πολίτες της εκκαθαρισμένους και υπόδουλους, που γράφτηκαν στην Ιστορία ως οι χειρότεροι και αναιδέστεροι διαστρεβλωτές και εκποιητές της λαϊκής εντολής την ίδια ώρα που κλαψούριζαν από βήματος Βουλής ότι αποτελούν κάθε λέξη του Συντάγματος.

Όλοι μαζί οι πολιτικοί απατεώνες από την ακροδεξιά μέχρι την επενδυτική αριστερά αντάμα από σήμερα. Παλαιομνημονιακοί που χρεοκόπησαν τη χώρα, νεοηλίθιοι καταναλωτές που θεωρούν ότι η χρήση πιστωτικής κάρτας αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα και επενδυτές της ανθρώπινης δυστυχίας αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί, όλοι μαζί προσβάλουν τη συνείδηση, την καλαισθησία και την νοημοσύνη μας.


Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Δημοψήφισμα Ιούλιος 2015

«Όχι» η ψήφος του αγώνα, της αξιοπρέπειας, της ελπίδας! (Επίκαιρα, 3-8/7/2015)


sugkentrosi-sto-suntagma-oxi 

Ιστορική μέρα, θα είναι η Κυριακή 5 Ιουλίου. Για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει αν θέλει το καθεστώς της άγριας λιτότητας που επιβλήθηκε πραξικοπηματικά και χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση ή όχι. Θα είναι μια μάχη πολύ πιο καθοριστική από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου λόγω του ασφυκτικού πολιτικού περιβάλλοντος που έχει έκτοτε δημιουργηθεί, λόγω του ότι από το Σαββάτο ακόμη βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πρωτοφανούς αγριότητας, για την Ελλάδα, μιντιακό πραξικόπημα.

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ
.feed-links {display: none;}