«Υπάρχει μια βαθμιαία ισλαμοποίηση στην τουρκική κοινωνία,
με κανόνες που επιβάλλονται σιγά σιγά. Θέλουν να εξισλαμίσουν την
κοινωνική ζωή, έτσι ώστε να γίνει μια συντηρητική κοινωνία» λέει στην
«Εφ. Συν.» ο αριστερός αγωνιστής, ο οποίος βρέθηκε στην Αθήνα για την
Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη (9-10/6) που διεξάγεται στην ΕΣΗΕΑ με θέμα «Η
Ευρώπη σε κρίση – για μια διεθνιστική επαναστατική εναλλακτική λύση»,
την οποία διοργανώνει το ΕΕΚ.
«Η υπερεκμετάλλευση βρίσκεται στη βάση της ταχείας ανάπτυξης στην Τουρκία»
«Ο Ερντογάν θέλει να μοιάσει στον Αμερικανό Πρόεδρο, αλλά είναι μια φιγούρα που δύει»
Συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου Φωτ: Μάριος Βαλασόπουλος
-Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα αίτια που κινητοποίησαν χιλιάδες ανθρώπους στην Τουρκία εναντίον του Ταγίπ Ερντογάν;
Τα
πραγματικά κίνητρα έχουν την καταγωγή τους στο γεγονός ότι η κυβέρνηση
του Ερντογάν ασκεί κατασταλτική πολιτική απέναντι στους αντιπάλους της
και παράλληλα έχει προχωρήσει στην επιβολή των ιδεολογικών επιλογών της.
Η Τουρκία έχει μετατραπεί σε ένα μέρος όπου καταστέλλονται σχεδόν όλες
οι διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης με χημικά από την αστυνομία, με ρίψη
νερού από αντλίες, με ξυλοδαρμούς πολιτών και ορισμένες φορές με πυρά
εναντίον τους. Υπάρχει λοιπόν μεγάλη αντίδραση σ” αυτή την πολιτική από
την εργατική τάξη, το φοιτητικό και το γυναικείο κίνημα. Αυτό που έχουμε
είναι η ανάδυση της οργής που έχει συσσωρευτεί όλο το προηγούμενο
διάστημα.-Και η ιδεολογική ηγεμονία της κυβέρνησης;
Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Θέλουν να απαγορεύσουν την άμβλωση σε όλες τις μορφές, περιλαμβανομένων και των περιπτώσεων βιασμού. Και αυτό επειδή πιστεύουν ότι συγκρούεται με τη θρησκεία. Στην περίπτωση της απαγόρευσης του αλκοόλ ο ίδιος ο πρωθυπουργός τη δικαιολόγησε με θρησκευτικούς όρους. Αυτό είναι αδιανόητο για την τουρκική πολιτική, γιατί ο νόμος το απαγορεύει.
-Θεωρείτε ότι ο Ερντογάν προσπαθεί να επιβάλει ένα ισλαμικό καθεστώς, έστω και ήπιας μορφής;
Υπάρχει μια βαθμιαία ισλαμοποίηση στην τουρκική κοινωνία, με κανόνες που επιβάλλονται σιγά σιγά. Φυσικά δεν προβλέπω για την Τουρκία ένα καθεστώς ισλαμικής σαρία. Ομως θέλουν να εξισλαμίσουν την κοινωνική ζωή, έτσι ώστε να γίνει μια συντηρητική κοινωνία. Πέρσι υπήρξε μια μεγάλη συζήτηση «για μια υπάκουη νεολαία». Φυσικά όλοι εναντιωθήκαμε σ” αυτό, αλλά ο Ερντογάν ρώτησε ρητορικά: «Τι το κακό βλέπετε σε μια υπάκουη νεολαία;» Εμείς από την Αριστερά απαντήσαμε ότι θέλουμε μια νεολαία που να μάχεται για τα δικαιώματά της. Αυτό λοιπόν είναι που κάνει ο Ερντογάν. Και να ξεκαθαρίσω ότι η κυβέρνησή του είναι μια αδίστακτη καπιταλιστική κυβέρνηση, μια μονοκομματική κυβέρνηση, η οποία έχει επιβάλει δρακόντεια μέτρα εις βάρος της εργατικής τάξης, ώστε να καταστείλει τις διεκδικήσεις της με αιχμή τους χαμηλούς μισθούς και την ανασφάλιστη εργασία.
-Η νεολαία όμως έχει μεγαλώσει με τα δυτικά πρότυπα και τον δυτικό τρόπο ζωής.
Αυτή είναι μια πολύ καλή παρατήρηση. Παρά την προσπάθεια εξισλαμισμού όμως, οι νέοι δεν δέχονται να ρυθμίζουν τη ζωή τους αυτοί οι θρησκευτικοί κανόνες, ακόμα και εάν ορισμένοι είναι θρησκευόμενοι. Ετσι νομίζω ότι η εξέγερση έχει εδώ τις ρίζες της. Δηλαδή, στη νεολαία. Οι νέοι έχουν στραμμένο το βλέμμα στους συνομηλίκους τους σε όλο τον κόσμο, αναζητώντας νέους τρόπους ζωής, με τη βοήθεια των νέων τεχνικών μέσων που έχουν στη διάθεσή τους. Ακολουθούν λοιπόν ένα διαφορετικό τρόπο ζωής. Απομακρύνονται διαρκώς από την ιδέα του Ισλάμ.
-Οι εργαζόμενοι;
Μίλησα για τους άμεσους παράγοντες, αλλά υπάρχει σοβαρή αναταραχή και στον εργαζόμενο πληθυσμό, εξαιτίας των συνθηκών στις οποίες ζει. Αυξανόμενη αβεβαιότητα, προσωρινή εργασία, απολύσεις, νέοι άνθρωποι που δουλεύουν ατέλειωτες ώρες. Και όλα αυτά χωρίς να έχουν στοιχειώδη συνδικαλιστικά δικαιώματα πλέον. Οποιος συνδικαλιστεί, απολύεται αμέσως.
-Αποτελούν όλα αυτά τη βάση για τα υψηλά ποσοστά ανάπτυξης της Τουρκίας;
Ακριβώς. Φυσικά! Η Τουρκία έχει το πλεονέκτημα απέναντι στους υπόλοιπους αναπτυσσόμενους να είναι συνδεδεμένη με την Ε.Ε. μέσω της Τελωνειακής Ενωσης, ώστε να μπορεί να εξάγει σ” αυτήν και να έχει γίνει μια παραγωγική πλατφόρμα, για τις αυτοκινητοβιομηχανίες για παράδειγμα. Αυτή τη στιγμή είναι το κύριο εξαγωγικό προϊόν. Δεδομένων αυτών των πλεονεκτημάτων, των χαμηλών μισθών και των μεγάλων ωραρίων εργασίας, υπάρχει μεγάλη παραγωγικότητα. Η υπερεκμετάλλευση βρίσκεται στη βάση αυτής της ταχείας ανάπτυξης. Και να προσθέσω κάτι. Είναι γεγονός ότι στη διάρκεια του 2011 η Τουρκία είχε μεγάλη ανάπτυξη, αλλά το 2012 ήταν μια αποτυχία. Το ποσοστό ανάπτυξης έπεσε από 11% σε 2%. Αυτό είναι το πρώτο. Στο οικονομικό μέτωπο ο Ερντογάν βρίσκεται σε ασταθές έδαφος. Δεύτερον, είναι ο παράγοντας της Συρίας ο οποίος έχει μειώσει το κύρος του πρωθυπουργού στη χώρα, διότι πραγματικά απέτυχε εκεί. Ο Ομπάμα τον προσγείωσε σχετικά με τη διπλωματική του λύση. Η πολιτική Ερντογάν για τη Συρία είναι πολύ αντιδημοφιλής στην Τουρκία.
-Ποια είναι η σημερινή επιρροή του Ερντογάν στην κοινωνία;
Δεδομένων όλων αυτών των παραγόντων, ο Ερντογάν είναι μια φιγούρα που δύει. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης εκατομμύρια άνθρωποι, απ” όλα τα στρώματα και τις διάφορες τάξεις, απ” όλες τις ηλικίες, υποστήριξαν το κίνημα. Στη διάρκεια αυτής της κρίσης ο Ερντογάν ήταν απομονωμένος μέσα στο κόμμα του. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Α. Γκιουλ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Μπ. Αρίντς, και ο υπουργός Παιδείας έκαναν δηλώσεις εναντίον των θέσεών του. Ετσι βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα επιστρέψει στη σκηνή. Αυτό θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες.
-Πιστεύετε ότι ο Ερντογάν θέλει να κάνει προεδρικό το σύστημα στην Τουρκία, ώστε να κυριαρχήσει απόλυτα;
Απολύτως. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ακόμα και τώρα μοιάζει με του Αμερικανού προέδρου. Θέλει την ενός ανδρός αρχή στην Τουρκία τουλάχιστον μέχρι το 2023, οπότε είναι η επέτειος των εκατό χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Είναι ένας πολύ φιλόδοξος πολιτικός, που τώρα έχει την υποστήριξη ακόμα και μέρους της εκδυτικισμένης πτέρυγας της αστικής τάξης, η οποία είναι διασπασμένη σε δύο στρατόπεδα. Ωστόσο είναι η αποτυχία του στο οικονομικό πεδίο και στην εξωτερική πολιτική που έχουν μειώσει τη δύναμή του. Ομως το πραγματικό πρόβλημα είναι ο λαός. Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό κίνημα, το οποίο μπορεί να μετατραπεί και σε επανάσταση εάν μπει στον αγώνα και η οργανωμένη εργατική τάξη. Βέβαια η εργατική τάξη κυριαρχείται από πολλούς γραφειοκράτες, οι οποίοι είναι εν μέρει δεμένοι με τον Ερντογάν και την εξουσία. Αρα είναι δύσκολο.
-Τι γίνεται με τα ελληνοτουρκικά και την εχθρότητα που καλλιεργείται με αφορμή τις διεκδικήσεις στο Αιγαίο κ.λπ.;
Αυτά δεν βρίσκονται στο προσκήνιο στην Τουρκία. Δεν συζητιούνται. Βέβαια όλες οι τουρκικές και ελληνικές κυβερνήσεις έχουν τις κόντρες τους για τα νησιά, τα χωρικά ύδατα κ.λπ. Το να λύσουμε εμείς οι διεθνιστές αυτά τα προβλήματα σε δίκαιη και ειρηνική βάση είναι κάτι άλλο. Σήμερα όμως, μετά την προσέγγιση των λαών από το 1999, πάρα πολλοί Ελληνες έρχονται στην Κωνσταντινούπολη, όπου έχουν άριστες σχέσεις με τον εκεί πληθυσμό. Αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο αφορά τις πολύ κακές σχέσεις της Τουρκίας με τους υπόλοιπους γείτονες: τη Συρία, το Ιράκ, το Ιράν και την Αρμενία. Ετσι η σχέση μας με την Ελλάδα δείχνει να είναι πολύ καλή και η προσέγγισή μας πρέπει να είναι πολύ προσεκτική.
-Μιλάμε για τη διάψευση του δόγματος Νταβούτογλου περί «πολιτικής μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες.
Ακριβώς. Εμείς τον λέμε ειρωνικά «μηδενικός Αχμέτ Πασάς». Παίρνει μηδέν για την εξωτερική του πολιτική. Και στην περίπτωση της Συρίας αυτή ήταν εγκληματική. Μια κυριολεκτικά επεκτατική και τυχοδιωκτική πολιτική με στόχο ένα τμήμα της Συρίας και γενικά της Μέσης Ανατολής. Να ξέρουν οι Ελληνες ότι ο Ερντογάν συμπεριφέρεται σαν «φενταγίν» («έτοιμος να θυσιαστεί» – καμικάζι αυτοκτονίας) του σουνιτικού μετώπου, το οποίο έχει διαμορφωθεί από το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία εναντίον των σιιτών της Μέσης Ανατολής. Αυτό ωθεί την περιοχή σε ένα πόλεμο σουνιτών – σιιτών, ο οποίος φυσικά θα ήταν καταστροφικός. Ο Ερντογάν ρίχνει λάδι στη φωτιά.
……………………………………………………………………….
ΣΟΥΝΓΚΟΥΡ ΣΑΒΡΑΝ Ηγετικό στέλεχος του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος Τουρκίας (DIP)
10/06/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου