Από το κεμαλικό κοσμικό κράτος μέχρι το “Εξπρές του Μεσονυκτίου” και τις
μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του Ιουνίου του 2013, έχουν
μεσολαβήσει τρία στρατιωτικά πραξικοπήματα, 47 χρόνια συνεχούς παρουσίας
του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πάνω από 16.000 καταδίκες
καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χιλιάδες νεκροί σφοδρών πολιτικών
συγκρούσεων κι ένα σχέδιο μαφιόζικων καθεστωτικών εκτελέσεων και
απαγωγών από το 1990 μέχρι τις μέρες μας.
Σήμερα η Τουρκία ζει το ξεχείλισμα μιας λαϊκής οργής, προερχόμενης από
αυτούς που θα περιέγραφε κανείς ως “αστική τάξη”. Δεν είναι μία ακόμη
αιματηρή εξέγερση Κούρδων στα ανατολικά βάθη της χώρας, ούτε οι παλιές
“καλές” εποχές των μαχαιροβγαλτών Γκρίζων Λύκων στους δρόμους της
Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης αλλά μία αντίδραση σε κάτι που, ίσως,
οι ιστορικοί του μέλλοντος αποκαλέσουν “Ερντογανισμό”.
Η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου