Ο Nick Dearden αναφέρεται στη διασύνδεση των ιδιωτικοποιήσεων με το
δημόσιο χρέος. Συγκεκριμένα από τη δεκαετία του 1980 οι χώρες του
Νότου αναγκάζονται να προβούν σε ιδιωτικοποιήσεις για να διατηρήσουν τη
βιωσιμότητα του χρέους τους κάτω από την κηδεμονία και τις “συμβουλές”
του συνήθους ύποπτου από την Ουάσιγκτον, του ΔΝΤ. Δυστυχώς όμως δεν
υπάρχει αποτέλεσμα. Φυσικά γιατί τόσο το χρέος όσο και οι
ιδιωτικοποιήσεις αποσκοπούν μόνο στην κατανομή των πλούτου υπέρ των
λίγων. Έτσι ένα από τα όπλα εναντίον του χρέους είναι ο αγώνας κατά των
ιδιωτικοποιήσεων.
Η κρίση χρέους είναι μια πολιτική μάχη μεταξύ του 1% και του 99%. Οι
ιδιωτικοποιήσεις το ίδιο. Το 1% σε καταπιέζει συνέχεια μέχρι που
αρνείσαι και δεν αντέχεις. Θα πρέπει να υπομένουμε και άλλο ; Στις
άλλες χώρες τα κινήματα νίκησαν, οπότε τίποτα δεν είναι αδύνατο αν
αγωνιστούμε χωρίς να παραμένουμε να μάς σώσουν, γιατί το κύριο ζήτημα
δεν είναι το μέγεθος από τα έσοδα, αλλά η ιδιοποίηση του πλούτου από
τους λίγους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. (ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ/ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου