Το παρασκήνιο των διαφωνιών στο ΔΝΤ τον Μάϊο 2010 για το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας: WSJ

http://yanniskoutsomitis.wordpress.com

Posted on 08/10/2013 by Γιάννης Κουτσομύτης

 

Η αμερικανική οικονομική εφημερίδα Wall Street Journal αποκαλύπτει σήμερα με πρωτοσέλιδο άρθρο της το παρασκήνιο της κρίσιμης συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου της 9ης Μαΐου 2010 για το πρώτο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας.

Από τα πρακτικά της δραματικής εκείνης συνεδρίασης προκύπτει ότι υπήρχαν ισχυρές αντιρρήσεις από πολλές χώρες εκτός Ευρώπης και ΗΠΑ που διαφωνούσαν για το είδος της διάσωσης που σχεδιαζόταν για την Ελλάδα. Οι διαφωνίες εστιάζονταν στο γεγονός ότι στο σχέδιο προβλεπόταν υπέρμετρα μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή σε συνδυασμό με εσωτερική υποτίμηση χωρίς να συνδυάζεται με μείωση του ελληνικού χρέους, το οποίο εκείνη την εποχή βρισκόταν κατά μεγάλο ποσοστό στα χέρια ευρωπαϊκών Τραπεζών. 

Γύρω στο ένα τρίτο των μελών του ΔΝΤ εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους, ενώ οι εκπρόσωποι της Βραζιλίας, της Ρωσίας, του Καναδά και της Αυστραλίας, οι οποίοι εκπροσωπούσαν και άλλες 38 συνολικά χώρες, εξέφρασαν τις ‘ανησυχίες’ τους για τους ‘τεράστιους κινδύνους’ που εγκυμονούσε το πρόγραμμα, το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί ‘λανθασμένα σχεδιασμένο και τελικά μη βιώσιμο’ ή απλά “μια διάσωση των ιδιωτών πιστωτών της Ελλάδας, ιδιαίτερα των Ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών οργανισμών”, όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας. Οι εκπρόσωποι όμως των Ευρωπαϊκών χωρών ανησυχούσαν για το ύψος της έκθεσης των Ευρωπαϊκών Τραπεζών στο ελληνικό χρέος και αντιδρούσαν σθεναρά σε οποιαδήποτε αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Μαζί τους συμφωνούσαν και οι ΗΠΑ, οι Τράπεζες των οποίων ήταν εκτεθειμένες περίπου με ένα τρισεκατομμύριο δολλάρια. Ο τότε εκπρόσωπος της Αργεντινής Pablo Andrés Pereira ανέφερε ότι “η λύση της εθελοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους θα έπρεπε να υπάρχει στο τραπέζι. Το Ταμείο έπαιρνε το ρίσκο απλά να μεταθέσει χρονικά και ενδεχομένως να κάνει δυσμενέστερο το αναπόφευκτο”.

Κάποια από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΝΤ και κάποια από τα στέλεχη του που είχαν το 2010 αντιρρήσεις για τον σχεδιασμό του πακέτου διάσωσης θεωρούν ότι τα συμφέροντα των Ευρωπαϊκών κρατών τέθηκαν πάνω από τα συμφέροντα της Ελλάδας. “Το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας δεν ήταν ένα πρόγραμμα για την Ελλάδα αλλά για την ίδια την Ευρωζώνη”, δηλώνει σήμερα ένας από τους συμμετέχοντες της ιστορικής συνεδρίασης του Μαΐου 2010. Τα πρακτικά της συνεδρίασης αλλά και σημειώματα των στελεχών του Ταμείου δείχνουν ότι κάποια μέλη του ΔΣ ήταν πολύ διστακτικά στο σχέδιο εξ αρχής, χαρακτηρίζοντάς το ‘ιδιαίτερα αισιόδοξο’, ‘υπερβολικό’, ακόμη και ‘υπερφίαλα αισιόδοξο’. “To μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής που το σχέδιο απαιτεί από την Ελλάδα είναι ένα γιγαντιαίο βάρος, το οποίο δύσκολα θα μπορέσει η Οικονομία να αντέξει”, δήλωσε στη συνεδρίαση ο τότε εκπρόσωπος της Ινδίας στο ΔΣ του ΔΝΤ Arvind Virmani. Αναρωτήθηκε αν το μέγεθος της συρρίκνωσης που απαιτούσε τότε το ΔΝΤ θα οδηγούσε το πρόγραμμα σε αποτυχία και τη χώρα σε χρεωκοπία έναντι των πιστωτών της. Τα Ευρωπαϊκά μέλη του ΔΣ εξεπλάγησαν όταν άκουσαν ακόμη και τον εκπρόσωπο της Ελβετίας René Weber να τάσσεται ‘αναγκαστικά’ υπέρ της μειοψηφίας λέγοντας: “Γιατί δεν έχει υπολογιστεί στο πρόγραμμα μια αναδιάρθρωση του χρέους με συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα;”

Ντομινίκ Στρος-Καν

O τότε Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Dominique Strauss-Kahn φαίνεται ότι προσπάθησε να προωθήσει μια τέτοια λύση αλλά εγκατέλειψε τις προσπάθειές του βρίσκοντας ισχυρή αντίσταση από τα μέλη του ΔΣ που προέρχονταν από την Ευρώπη. Η WSJ αναζήτησε τον Strauss-Kahn για να σχολιάσει τα πρακτικά της συνεδρίασης αλλά ο πρώην Διευθυντής του ΔΝΤ δεν απάντησε. H Wall Street Journal δημοσιεύει και συγκεκριμένα αποσπάσματα από τα πρακτικά. Το πρωτοσέλιδο της WSJ εδώ.

Το δημοσίευμα έρχεται σε συνέχεια πρόσφατης δήλωσης της νυν Διευθύντριας του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ σε συνέντευξή της στο CNN, όπου παραδέχθηκε πως δεν “μπορούσε να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2010 γιατί θα αποσταθεροποιούσε το Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα”.