http://ilesxi.wordpress.com
Του Δημήτρη Πατέλη[1].
Χανιά 18.1.2013
Διαβάζουμε τελευταία συγκλονιστικά νέα:
“Καθηγητές διεθνούς εμβέλειας μέλη του συμβουλίου διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης”
http://www.flashnews.gr/page.ashx?pid=3&aid=107219&cid=299. “Διεθνούς φήμης καθηγητής στην ηγεσία του Πολυτεχνείου Κρήτης” http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4779905
Ζούμε λοιπόν ιστορικές στιγμές!…
Με ποσοστά αξιοζήλευτα από κάθε χούντα,
διεξήχθη η περίφημη «ηλεκτρονική ψηφοφορία» (που υπερβαίνει κάθε έννοια
μέχρι τούδε γνωστής επιτήρησης, διαβλητού των εκλογών και καλπονοθείας)
για την ανάδειξη εσωτερικών μελών του Δ.Σ. του Πολυτεχνείου Κρήτης!
Ποιοι και πόσοι άραγε θα τολμούσαν να μη
συμμετάσχουν και να μη “ψηφίσουν σωστά” με τέτοια ενδο- και
εξω-πανεπιστημιακή επιτήρηση και ηλεκτρονικό έλεγχο;
Ανεδείχθησαν λοιπόν τα εσωτερικά μέλη του
Δ.Σ., τα οποία, με εσωτερική μυστική διαδικασία “εξέλεξαν” και τα
εξωτερικά και τον πρόεδρο του συμβουλίου του καταστήματος!…
Και είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα…
Οι ανά τα Α.Ε.Ι. παρατρεχάμενοι του
τροϊκανού καθεστώτος, σπεύδουν τώρα να γενικεύσουν αυτή τη θαυμαστή
“ηλεκτρονική” δημοκρατία οργουελιανού τύπου και στην ολοκλήρωση της
συνδικαλιστικής μετάλλαξης των οργάνων των πανεπιστημιακών δασκάλων,
μετατρέποντας αυτού του τύπου τη διοίκηση και σε “συνδικαλιστική
εκπροσώπηση”, ώστε το καθεστώς να μη συναντά την παραμικρή δυσκολία στο
καταστροφικό του έργο από τους αγεληδόν μισθολογικώς, θεσμικώς, ηθικώς
και παντίοις τρόποις εξευτελιζόμενους και χειραγωγούμενους
πανεπιστημιακούς…
Θα έχουμε πολλά να διηγούμαστε στα
εγγόνια μας. Από το “συνωστισμό” στη φλεγόμενη Σμύρνη των μεταμοντέρνων
(και νυν τροϊκανών) ιστορικών αφηγήσεων, περάσαμε αισίως στο συνωστισμό
ΚΑΠΗ εξ εσπερίας και εκ του κόσμου του επιχειρείν στα εξωτερικά μέλη των
Δ.Σ. των “Πανεπιστημίων” Α.Ε….
Ας μας απαντήσει κανείς από τα αξιότιμα μέλη του καθ’ ημάς Δ.Σ. εσ.: βάσει
ποίου δημοσίως αρθρωμένου επιστημονικού, παιδαγωγικού και
πολιτικού-θεσμικού λόγου, δεσμευτικού για τις στρατηγικές προοπτικές που
πρεσβεύουν, εξελέγησαν αυτοί και όχι άλλοι εκλεκτοί εκ των εσωτερικών
και εξωτερικών μελών;…
Τι ακριβώς πρεσβεύουν οι ως άνω
εκλεκτοί πανεπιστημιακοί για το μέλλον της επιστήμης, της παιδείας, του
πανεπιστημίου, της κοινωνίας και συγκεκριμένα του Πολυτεχνείου Κρήτης;
Μπορώ να δω με κατανόηση την επιθυμία επαναπατρισμού συνταξιούχων μελών ΔΕΠ της αλλοδαπής.
Αλλά όλα έχουν κάποια όρια.
Όλα στα μουλωχτά, εν κρυπτώ και παραβύστω;! Στη θέση του ορθού λόγου -η κρυψίνοια!
Και αυτά διαδραματίζονται στο Universitas, στο θεσμό που είναι κατ’
εξοχήν εντεταλμένος απ’ την κοινωνία να καλλιεργεί συστηματικά και να
αρθρώνει δημόσιο, διαφανή επιστημονικό-ορθολογικό λόγο, σκοπίμως
δεσμευτικό και δημόσια ελεγχόμενο!
Μια ατέλειωτη παράγκα (παρόμοια με αυτή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου;) σκοτεινών διευθετήσεων, εκδουλεύσεων και εξυπηρετήσεων…
Αδικήθηκαν κάποιοι από το ζήλο που
επέδειξαν (αγεληδόν δίκην κομματόσκυλων) στη μοιρασιά των κατευθυνόμενων
από τον εκάστοτε “αρχιπαραγκάρχη” «ταξινομικών-ηλεκτρονικών ψήφων»;
Μικρό το πρόβλημα: όλα λύνονται με
συνωμοτική “διόρθωση” με την αντισταθμιστική εκλογή “εξωτερικών” της
“ριγμένης” απ’ τη συνωμοτική συνέπειά της μερίδας συμφερόντων…
Η επιμελής αποφυγή άρθρωσης
δημόσιου δεσμευτικού λόγου, δεν είναι απολίτικη, αχρωμάτιστη και
αθώα-τεχνοκρατική όπως πλασάρεται από τους επιτήδειους. Στο δημόσιο βίο
δεν υπάρχουν προαγραμματικά κενά. Οι εκάστοτε στα βουβά εκλεγμένοι (βλ.
παραγκοδιορισμένοι) είναι απλώς μονοσήμαντα όργανα των κυρίαρχων
προειλημμένων αποφάσεων και πολιτικών.
Αρκεί να ακούσει κανείς το λόγο που
άρθρωσε προχθές στην ΕΤ3 ο προερχόμενος από τις ανθρωπιστικές σπουδές,
μετά Βαΐων και κλάδων εκλεγείς ως πρόεδρος του Δ.Σ. του ΑΠΘ (του
μεγαλύτερου ΑΕΙ της χώρας) κ. Hunter Richard, από το University of
Cambridge, για να καταλάβει που οδεύει το πράγμα, σε καθεστώς κατοχής
και αποικιοκρατικής επιτήρησης από τα ΚΑΠΗ των επικυρίαρχων…
Βουβά πανεπιστήμια, αυταρχικά
εκπαιδευτήρια στη βάση της παροχής αγοραίων ερευνητικών και
εκπαιδευτικών υπηρεσιών, με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και
εταιρική-επιχειρησιακή διοίκηση, με ευέλικτους, ασπόνδυλους, φοβισμένους
και υποτακτικούς διδάσκοντες και διδασκόμενους… Για τους
“απείθαρχους-ανυπάκουους” – συνοπτικές πειθαρχικές-διωκτικές
διαδικασίες, μιας και βάσει των νέων “νόμων” αυτές θα κινούνται από τα
προσωποπαγή όργανα, χωρίς δημόσιες διαδικασίες και “Ανώτατο Πειθαρχικό
Δικαστήριο για πανεπιστημιακούς”…
Με τι μάτια θα αντικρίζουμε τα παιδιά μας με αυτούς τους εξευτελισμούς που ανεχόμαστε και προωθούμε με ζήλο;
Και όμως, υπάρχουν άνθρωποι που τολμούν
να παρουσιάζουν τα παραπάνω βορβορώδη και ζοφερά με διδακτικό-αυταρχικό
τόνο, ως κορυφαίες διαδικασίες “αριστείας”… Από πότε η ηθική οσφυοκαμψία
αναγορεύεται σε αρετή;
Ειλικρινά ντρέπομαι να λέω ότι είμαι πανεπιστημιακός σε τέτοια κατάντια των πανεπιστημιακών ηθών…
Τι θα γίνει όταν έλθει η πραγματική
ώρα της κρίσεως (και όχι στημένων αγοραίων αξιολογήσεων “αριστείας”);
Άραγε σκέπτεται κανείς ότι κάπου και κάποτε (ενδεχομένως λίαν συντόμως)
για όλα αυτά τα αίσχη θα απαιτηθεί δημόσια λογοδοσία από ένα λαό που τον
πνίγει η οργή και η αγανάκτηση από τη συστηματική γενοκτονία στην οποία
τον υποβάλλουν κρατούντες και παρατρεχάμενοι πρόθυμοι;
Το μέτωπο παιδείας-εργασίας γίνεται πιο επιτακτικό από ποτέ για τη σωτηρία της παιδείας και της κοινωνίας.
[1] Ο Δ. Πατέλης διδάσκει φιλοσοφία στο Πολυτεχνείο Κρήτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου