Μέρκελ στο λόμπι της εξουσίας

http://info-war.gr

Μια κακή συνήθεια του αγγλοσαξονικού κοινοβουλευτισμού καταλαμβάνει την Ευρώπη

Η Γερμανίδα βουλευτής του Die Linke Κριστίνα Μπούχολτς μιλά για τον ρόλο των λόμπι στην πολιτική της Μέρκελ, τα συμφέροντα των τραπεζών και της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Βερολίνο

Το ημερολόγιό μας γράφει Ιανουάριος του 1869. Βρισκόμαστε στον προθάλαμο του ξενοδοχείου «Willard», δυο στενά από τον Λευκό Οίκο. Απέναντί μας κάθεται ένας δοξασμένος στρατηγός του αμερικανικού εμφυλίου, ο οποίος μόλις έχει ορκιστεί 18ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Οδυσσέας Γκραντ καπνίζει ένα πούρο και πίνει από ένα τεράστιο ποτήρι κονιάκ καθώς τον προσεγγίζουν διάφοροι άνθρωποι και του ζητούν μικρές ή μεγαλύτερες διευκολύνσεις.

Γι’ αυτές του τις συναντήσεις ο Γκραντ θα μείνει στην Ιστορία σαν ένας από τους πλέον διεφθαρμένους προέδρους των ΗΠΑ, ενώ ο προθάλαμος του ξενοδοχείου «Willard» θα δώσει τον τίτλο «λόμπι» στις ομάδες πίεσης που προσεγγίζουν πολιτικούς για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα.

Το BBC, βέβαια, έχει διαφωνήσει με αυτή την προσέγγιση υποστηρίζοντας ότι ο όρος «λόμπι» προήλθε από τον προθάλαμο του βρετανικού Κοινοβουλίου, όπου οι βουλευτές συζητούσαν με τους ευγενείς.

Ενώ όμως οι Αγγλοσάξονες θα συνεχίσουν να διαφωνούν για το ποιος δημιούργησε τις ομάδες πίεσης του 19ου και του 20ού αιώνα, φαίνεται ότι στον 21ο αιώνα τη σκυτάλη των λόμπι παίρνει η γηραιά ήπειρος, και συγκεκριμένα η Γερμανία. Σε έναν τέτοιο «προθάλαμο» εξουσίας, και συγκεκριμένα στον γυάλινο θόλο που καλύπτει το γερμανικό Κοινοβούλιο, συναντήσαμε πριν από μερικές ημέρες την Κριστίνα Μπούχολτς, βουλευτή του γερμανικού κόμματος Αριστερά (Die Linke). «Αν ξέρατε πόσες χιλιάδες σελίδες φυλλαδίων που μου στέλνουν διάφορες ομάδες πίεσης πρέπει να πετάω κάθε μέρα» μου έλεγε γελώντας η Μπούχολτς, καθώς παρατηρούσαμε τα άδεια έδρανα του πάλαι ποτέ ονομαζόμενου Ράιχσταγκ.

Οταν συναντηθήκαμε ο «μεγάλος συνασπισμός» των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών είχε μόλις ανακοινώσει το νέο υπουργικό σχήμα αλλά το πολιτικό σύστημα του Βερολίνου ζούσε στους ρυθμούς των αποκαλύψεων που είχε κάνει το περιοδικό «Spiegel» για τον ρόλο που έπαιξαν τα λόμπι στον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. «Υπάρχουν πλέον νομοσχέδια» -μου εξηγούσε η Μπούχολτς- «που δεν γράφονται από τους συμβούλους των υπουργών αλλά έρχονται έτοιμα από τα γραφεία των λόμπι».

Παρ’ όλα αυτά η ίδια θεωρεί ότι το γερμανικό νομοθετικό σώμα χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά για να… ξεπέσει στα επίπεδα του Ευρωκοινοβουλίου. «Εδώ (στην Μπούντεσταγκ)» -μου εξηγεί- «αντιστοιχούν οκτώ λομπίστες σε κάθε βουλευτή, ενώ στην Ε.Ε. αντιστοιχούν τουλάχιστον 20 σε κάθε μέλος του Ευρωκοινοβουλίου».

Είναι γεγονός ότι η Ε.Ε. έδειξε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια την απόλυτη εξάρτησή της από τις ομάδες πίεσης των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών εταιρειών και, κυρίως, των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Τα μέλη του περίφημου IIF (Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο) –το λόμπι των τραπεζών, που δημιουργήθηκε το 1983 για να εκπροσωπεί τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του πλανήτη– έφτασαν στο σημείο να παρίστανται στις συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου μαζί με τους εκλεγμένους αρχηγούς κρατών. Καθώς όμως το Βερολίνο άρχιζε να κινεί ανερυθρίαστα τα νήματα εξουσίας στην Ευρώπη, παρακάμπτοντας ακόμη και τα πλέον πειθήνια θεσμικά όργανα της Ε.Ε., οι λομπίστες της γερμανικής οικονομικής αυτοκρατορίας απέκτησαν προνομιακό λόγο.

Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι ο ενεργειακός κολοσσός RWE είχε δημιουργήσει τη λεγόμενη «αίθουσα πολέμου», όπου στελέχη της εταιρείας συνέλεγαν πληροφορίες σχετικά με τις συνομιλίες για τον σχηματισμό του μεγάλου συνασπισμού και παρενέβαιναν όποτε το έκριναν σκόπιμο για να αλλάξουν συγκεκριμένα σημεία της συμφωνίας. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ένα μεγάλο τμήμα από το τελικό κείμενο των προγραμματικών δηλώσεων των δύο μεγάλων κομμάτων συντάχθηκε κυριολεκτικά στα γραφεία μεγάλων γερμανικών εταιρειών.

Οσο πλήθαιναν όμως οι πληροφορίες για την παρέμβαση των ομάδων πίεσης στον μεγάλο συνασπισμό τόσο περισσότεροι αναλυτές αναζητούσαν τα σημεία σύμπτωσης της πολιτικής των δύο κομμάτων που θα μπορούσαν να έχουν επηρεαστεί από τα λόμπι. Η πρώτη προφανής ταύτιση του CDU με το SPD ήταν η κοινή στάση σε κάθε διαδικασία διάσωσης τραπεζών, σε βάρος των φορολογούμενων, αλλά και η ρητή υπόσχεση ότι ο συνασπισμός δεν πρόκειται να φορολογήσει το λεγόμενο «μεγάλο κεφάλαιο». Ο ρόλος που έπαιξαν εδώ τα λόμπι των τραπεζών ήταν περισσότερο από προφανής. Πολύ λιγότερη σημασία δόθηκε όμως στα συμφέροντα της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας, η οποία εξαρτάται από την εξωτερική πολιτική που χαράσσει η νέα κυβέρνηση. Σύμφωνα με τη νεαρή βουλευτής του Die Linke, τα δυο κόμματα εξουσίας «δεν παρουσιάζουν πλέον καμία διαφορά στην εξωτερική πολιτική σε ό,τι αφορά την αποστολή Γερμανών στρατιωτών στο εξωτερικό, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι Σοσιαλδημοκράτες φτάνουν να είναι πολύ πιο επιθετικοί από το CDU». Η συνομιλήτριά μου κάνει λόγο για «ισχυρούς δεσμούς» συγκεκριμένων βουλευτών και από το SPD με την αμυντική βιομηχανία –πληροφορία που αποκτά ιδιαίτερο σημασία για χώρες όπως η Ελλάδα που καλούνται από την τρόικα να κλείσουν τις δικές τους πολεμικές βιομηχανίες. Σύμφωνα μάλιστα με την Μπούχολτς, και τα δύο κόμματα βλέπουν την Ε.Ε. σαν ένα εργαλείο για να προωθήσουν την επιθετική εξωτερική τους πολιτική.

Info

Δείτε
Thank you for smoking (2005)
Μια χιουμοριστική ματιά στον κόσμο των αμερικανικών λόμπι με (σχεδόν) αληθινές ιστορίες από τον χώρο της καπνοβιομηχανίας.

Επισκεφθείτε
Corporate Europe Observatory
Η οργάνωση που αποκαλύπτει τις πιο σκοτεινές δραστηριότητες των ομάδων πίεσης στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 05/01/2014

Σχετικά θέματα:
Εταιρείες διοικούν το μεγάλο συνασπισμό του Βερολίνου
H Μέρκελ σαν «ντίλερ» και η ΔΕΗ
Ο Μπράουν, ο Φισερ και η… Μέρκελ