Ο νομικός Λι Μπιούκχαιτ θεωρείται μια από τις αυθεντίες σε ζητήματα διαχείρισης και
αναπροσαρμογής κρατικού χρέους. Κάποιοι τον αποκαλούν σταυροφόρο των
χρεοκοπημένων αφού συνήθως βρίσκεται να υπερασπίζεται ευάλωτες χώρες
ενάντια σε κερδοσκοπικούς οίκους, πολυεθνικές τράπεζες και άλλους
επιθετικούς πιστωτές. Ο κ. Μπιούκχαιτ πέρασε και από την Ελλάδα κατά τη
διάρκεια της διαπραγμάτευσης του PSI εκπροσωπώντας τα Ελληνικά
συμφέροντα ενάντια στους πιστωτές της χώρας.
Η παρακάτω δήλωσή του σχετικά με το μέλλον της κρίσης χρέους στην
Ευρωζώνη προέκυψε στην διάρκεια μιας ανταλλαγής email μια μέρα πριν την
ανάληψη της Ευρωπαϊκής προεδρίας από την Ελληνική κυβέρνηση. Έχει
ιδιαίτερη σημασία γιατί γίνεται σε μια περίοδο που φουντώνει ο διάλογος
γύρω από το εάν απέτυχαν ή όχι οι πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη και…
…πριν ολοκληρωθεί το δεύτερο πακέτο διάσωσης στην Ελλάδα, πριν οι
Ευρωπαίοι ηγέτες κληθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των λύσεων που
επέλεξαν και υποστήριξαν τα τέσσερα τελευταία χρόνια, πριν από τις
επικείμενες Ευρωεκλογές τον ερχόμενο Μάιο…
Τι λέει λοιπόν ο κ. Μπιουκχαιτ…
«Διαβάζει κανείς το τελευταίο καιρό σχετικά ‘με το τέλος της κρίσης
χρέους στην Ευρωζώνη’. Αξίζει όμως να θυμάται ότι με εξαίρεση το
Ελληνικό PSI, ούτε ένα ευρώ χρέους των επιβαρυμένων χωρών δεν έχει
διαγραφεί. Κάθε μια από αυτές τις χώρες θα βγει από τα πρόγραμμα
διάσωσης κουβαλώντας πολύ περισσότερα βάρη από τότε που μπήκαν σε
πρόγραμμα.
Αυτό που έχει αλλάξει όμως είναι η ταυτότητα των πιστωτών. Ξανά με
μοναδική εξαίρεση το Ελληνικό PSI, οι αρχικοί ιδιώτες κάτοχοι χρέους
πληρώθηκαν πίσω στο ακέραιο και στην ώρα τους μέσω νέου δανεισμού από
την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι φορολογούμενοι
των χρεωμένων χωρών παραμένουν υπόχρεοι για την αποπληρωμή αυτών των
χρεών, απλώς θα τους αποπληρώσουν σε μια διαφορετική ομάδα πιστωτών.
Εάν η κρίση χρέους ενός κράτους μπορούσε να λυθεί χρωστώντας τα ίδια
(η περισσότερα) χρήματα σε άλλους πιστωτές (από τους αρχικούς), τότε η
κρίση θα είχε λυθεί. Οι περισσότεροι θα σκεφτούν όμως, ότι αλλάζοντας
την ταυτότητα του πιστωτή δεν λύνεται ένα πρόβλημα χρέους. Μια βιώσιμη
λύση απαιτεί είτε μείωση του μεγέθους του χρέους ή σημαντική οικονομική
ανάπτυξη στις χρεωμένες χώρες, ή και τα δυο προηγούμενα μαζί. Δυστυχώς
κανένα από αυτά δεν έχει συμβεί ακόμη στην περιφέρεια της Ευρωζώνης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου