Μειώσεις σε μισθούς – συντάξεις φέρνει ο καινούργιος χρόνος (Πριν, 23 Δεκεμβρίου 2012)

Αναρτήθηκε από τον/την leonidasvatikiotis στο 24/12/2012

Χωρίς καμιά θετική συνέπεια η αναβάθμιση από Στάνταρντ εντ Πουρς κι η απόφαση της ΕΚΤ να δέχεται ελληνικά ομόλογα

«Εύθραυστη» χαρακτηρίζει την κυβέρνηση η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Προσπάθεια να δείξει ότι οι θυσίες δεν πέφτουν στο κενό και πιάνουν τόπο καταβάλει η κυβέρνηση Α. Σαμαρά επενδύοντας στο πράσινο φως των Ευρωπαίων για την τμηματική έστω εκταμίευση της δόσης ύψους 52,5 δισ. ευρώ. Σε αυτή την κατεύθυνση αξιοποιεί δύο πρόσφατα γεγονότα όπως η αναβάθμιση της θέσης της Ελλάδας από τον οίκο αξιολόγησης Στάνταρντ εντ Πουρς κατά έξι βαθμίδες και η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αποδέχεται ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ως εγγύηση για την παροχή ρευστότητας στις τράπεζες.

Ακόμη όμως κι αυτές οι δύο εξελίξεις είναι εντελώς αδιάφορες (εξετάζοντας τις με βάση τις συνέπειες τους) για το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, ενώ στηρίχθηκαν σε μέτρα και νόμους που σήμαναν την καταβαράθρωση των αποδοχών και την διάλυση του εναπομείναντος κράτους πρόνοιας. Η αναβάθμιση από τον οίκο αξιολόγησης θα είχε σημασία αν σηματοδοτούσε τον τερματισμό του αποκλεισμού της Ελλάδας από τις αγορές και την δυνατότητά της να χαράζει επεκτατική οικονομική πολιτική, δηλαδή να δίνει αυξήσεις,  ανεξάρτητα από την γνώμη της Τρόικας και των γκαουλάιτερ που έχουν εγκατασταθεί στην Αθήνα. Ούτε το ένα συνέβη, ούτε το άλλο. Αντίθετα η αρχική (Μάιος 2010) δέσμευση της Τρόικας για επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές το 2012 έχει ακυρωθεί κι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καν πρόβλεψη για το πότε θα τερματιστεί το καθεστώς ανοιχτής κηδεμονίας και συγκαλυμμένης κατοχής. Η δε απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα παρουσίαζε ενδιαφέρον για την κοινωνία αν η μεγαλύτερη ευκολία να δανείζονται χρήματα οι ελληνικές τράπεζες συνοδευόταν από αύξηση της χορηγούμενης ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά ή/και μείωση των επιτοκίων δανεισμού, με αποτέλεσμα την παροχή φθηνού χρήματος στην αγορά οπότε θα μπορούσαν να αντισταθμιστούν κατά ένα μέρος οι καταστροφικές πολιτικές της τεχνητής ύφεσης. Τίποτε από τα δύο δεν θα συμβεί κι ο μοναδικός ωφελημένος θα είναι για μια ακόμη φορά οι τράπεζες που θα δανείζονται φθηνότερα σε σχέση με σήμερα.

Στον αντίποδα του κλίματος ευφορίας που επιχειρεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση βρίσκεται μια ζοφερή πραγματικότητα η οποία μάλιστα θα επιδεινωθεί απότομα την διετία που έρχεται, οπότε αναμένεται να εφαρμοστούν τα μέτρα που ψήφισαν ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ με το τρίτο μνημόνιο, ύψους 13,5 δισ. ευρώ: Μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, 150.000 απολύσεις στο δημόσιο, επιπλέον φόροι λόγω του νέου φορολογικού, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις που θα στείλουν στα ουράνια τα σχετικά τιμολόγια, ενώ στην ουρά για να λεηλατήσουν το συνεχώς συρρικνούμενο εισόδημα μας στέκονται κι οι «ρήτρες απόκλισης». Δηλαδή επιπλέον αντιλαϊκά μέτρα που θα επιβάλλονται αυτόματα όποτε τα μέτρα μείωσης των δαπανών ή αύξησης των εσόδων δεν υλοποιούνται. Τέτοιες όμως αστοχίες θα είναι ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση, καθώς η ύφεση θα βαθαίνει τα επόμενα χρόνια, όπως έσπευσε να διαβεβαιώσει γερμανικό ινστιτούτο που επιβεβαίωσε τις χειρότερες υποψίες: πως και το 2014, όχι μόνο το 2013, θα συνεχιστεί η ύφεση της ελληνικής οικονομίας, συμπληρώνοντας επομένως επτά συνεχή χρόνια συρρίκνωσης του προϊόντος, με δραματικές συνέπειες για την απασχόληση και τις αμοιβές. Οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές για εμάς φυσικά, τον κόσμο της εργασίας, που θα δει την ανεργία να αυξάνεται (στο 31% την πρόβλεψε το γερμανικό ινστιτούτο για το 2014) και τους μισθούς να μειώνονται ακόμη πιο χαμηλά από το επίπεδο που έχουν φθάσει σήμερα.

Για το κεφάλαιο αντίθετα οι προοπτικές είναι απείρως καλύτερες – χωρίς φυσικά τίποτε να προεξοφλεί την υπέρβαση της βαθιάς, ιστορικής κρίσης που διέρχεται ο καπιταλισμός. Και είναι καλύτερες λόγω του ότι από τώρα έχει «κλειδώσει» μέτρα και πολιτικές τα οποία είναι συνέχεια και εμβάθυνση του τρίτου μνημονίου. Η υλοποίησή τους δε, θα συνοδευτεί από νέους γύρους κινδυνολογίας για την εκταμίευση των υπόλοιπων ποσών της δόσης κατά τους τρείς επόμενους μήνες. Το θρίλερ έτσι επιστρέφει στις οθόνες μας με το που θα μπει ο νέος χρόνος, συμπληρώνοντας τέσσερα χρόνια ψυχολογικού βιασμού – από τον Δεκέμβριο του 2009 ξεκίνησαν τα δραματικά διαγγέλματα και οι περικοπές στις δαπάνες του προϋπολογισμού και τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων. Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Βίβλος προφανώς που κοσμεί το «σπίτι των λαών» – περιγράφει με την μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν για να δοθούν οι επόμενες δόσεις. Για τον Ιανουάριο (όταν από τα 9,2 δισ. ευρώ της δόσης τα 7,2 δισ. θα δοθούν στις τράπεζες) απαιτείται εφαρμογή της φορολογικής μεταρρύθμισης και των αυξήσεων στα τιμολόγια των μικρο-καταναλωτών. (Χρήζει μάλιστα υπογράμμισης ότι η ΕΕ περιγράφει με ακρίβεια ότι οι αυξήσεις θα βαρύνουν τους καταναλωτές χαμηλής τάσης!) Για τον Φεβρουάριο απαιτείται ανανέωση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και επιβολή τριετών δεσμευτικών ορίων στις δαπάνες της κυβέρνησης ενώ για τον Μάρτιο προβλέπεται μείωση στις τιμές των φαρμάκων και ολοκλήρωση του σχεδίου απολύσεων ανά ξεχωριστό υπουργείο! Ακόμη κι αν κυλήσει το πρώτο τρίμηνο του έτους σύμφωνα με τον σχεδιασμό κυβέρνησης και πιστωτών (κάτι που είναι αδύνατο), τότε θα ξεκινήσει νέος γύρος εκβιασμών και αντιλαϊκών μέτρων για την δόση του επόμενου τριμήνου…

Αν όμως η κυβέρνηση επιχειρεί να αλλάξει το κλίμα μεταδίδοντας μια εικόνα αισιοδοξίας στο εσωτερικό (εμφανίζοντας ως επιτυχία ακόμη και το γεγονός ότι με το 1 δισ. ευρώ της δόσης εξοφλούνται ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου και εφ’ άπαξ οφειλόμενα εδώ και χρόνια) το κάνει πρώτα και κύρια γιατί βλέπει την αγανάκτηση του κόσμου, την γενικευμένη αμφισβήτηση. Ακόμη κι η έκθεση της Επιτροπής έκανε λόγο για εύθραυστη κυβέρνηση, υπογραμμίζοντας έτσι τους κινδύνους που διατρέχει το αντιλαϊκό πρόγραμμα να ανατραπεί από λαϊκούς και εργατικούς αγώνες. Αυτό είναι το χρέος μας για την χρονιά που έρχεται…