Από πού τα χρήματα;

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013 

 Ελευθεροτυπία

Βιώνουμε μέρες δύσκολες, κρίσιμες κι αβέβαιες. Κάποιοι θέλουν τους πολίτες απαθείς και μοιραίους. Να αδιαφορούν για όσους ισχυρίζονται ότι «μαζί τα φάγαμε». Να ανέχονται τους πραγματικούς κλέφτες, τους «ταμίες» και τα «λαμόγια», με την ψευδαίσθηση ότι άρχισε η δίωξή τους. Και να εξαπατώνται πως οι αρμόδιοι ανταποκρίνονται στο καθήκον τους. 

Κι όμως! Ακόμη και στις δύσκολες ώρες που διατρέχει ο τόπος, όταν η κοινωνία βυθίζεται στην ανεργία, τη φτώχεια και την κατάθλιψη, όταν μειώνονται δραματικά οι μισθοί και οι συντάξεις, όταν αυξάνονται οι φόροι και τα χαράτσια, το αίτημα της κάθαρσης παραμένει αίτημα. Εκείνοι που πρωταγωνιστούσαν στις υπερτιμολογήσεις σε βάρος του Δημοσίου, εκείνοι που μοιράζονταν τις μίζες, εκείνοι που λεηλατούσαν το κράτος, εκείνοι που εξαγόραζαν «ενημέρωση», εκείνοι -με μια κουβέντα- που «έκαναν τις βρόμικες δουλειές», είτε διαφεύγουν της σύλληψης, ειδοποιημένοι 24 ώρες πριν αυτή συμβεί, είτε παραμένουν στο απυρόβλητο. 

Κανένας δεν ψάχνει πόσο κόστισαν και ποιοι ωφελήθηκαν από τα υπερτιμολογημένα φάρμακα. Ούτε πού κρύφτηκαν οι μίζες από τα εξοπλιστικά και τα δημόσια έργα. Ούτε πόσα χάθηκαν μέσα από τις απ' ευθείας αναθέσεις και τις λεγόμενες «προγραμματικές συμφωνίες». Ούτε τι, τελικά, έγινε με το μεγάλο σκάνδαλο της ψηφιακοποίησης του ΟΤΕ και τη σύμβαση του '97 (8004/97) με την Intracom. Ούτε τι κρύβεται στη «μικρή της αδελφή», τη σύμβαση 8002/97 μεταξύ ΟΤΕ και Siemens.

Εάν λοιπόν η Εκτελεστική, η Κοινοβουλευτική και η Δικαστική Εξουσία αδρανούν, εάν ο Τύπος «κάνει γαργάρες», εάν «ξεπλένει», εάν «παίζει παιχνίδια», η «Ελευθεροτυπία» και οι πολίτες οφείλουμε να αντιδράσουμε και να δράσουμε. 

Αυταπάτες ας μην υπάρχουν: 

Όσο αργεί να γεννηθεί ένα κίνημα συνεννόησης, θα είμαστε όλοι χαμένοι.

Όσο ανεχόμαστε να διατηρείται ανέλεγκτη πολιτική δύναμη σε εκδότες και δημοσιογράφους, που δεν μπορούν ούτε στοιχειωδώς να δικαιολογήσουν πώς ζουν, πώς πλούτισαν και, κυρίως, πώς οι εφημερίδες και τα Μέσα τους, ενώ δεν βγαίνουν, εξακολουθούν να παίρνουν δάνεια, δεν θα μαθαίνουμε την αλήθεια. 

  Όσο η κοινωνία δεν ξεσηκώνεται για την τιμωρία των υπευθύνων, στον τόπο αυτό δεν θα 'χουμε ούτε δουλειές ούτε μέλλον ανθρώπινο.

Ρωτώ, λοιπόν, ευθέως, πρωτοσέλιδα, από την περασμένη Κυριακή, όλους τους εκδότες των οποίων οι εκδοτικές επιχειρήσεις βρέχουν ζημιές: Με τίνος χρήματα εκδίδουν; Με τίνος χρήματα εκδίδονται τα φύλλα τους; Ποιος τα δίνει και γιατί;

Χάρης Οικονομόπουλος, ikonomopoulos@eleftherotypia.net