Λεωνίδας Βατικιώτης
Ούτε
καν να ανοίξουν οι κάλπες του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στην
Κύπρο δεν περιμένουν οι Βρυξέλλες και άρχισαν να βλέπουν το φως της
δημοσιότητας σενάρια που προμηνύονται επιτάχυνση των εξελίξεων οι
οποίες, πρέπει να υπογραμμίσουμε, δρομολογήθηκαν από την στιγμή που ο
πρόεδρος Δημ. Χριστόφιας διέπραξε την ολέθρια πολιτική επιλογή να δεχθεί
την Τρόικα και να συναινέσει στο αντιλαϊκό Μνημόνιο. Με την εκλογή του
νέου προέδρου ωστόσο, οι εξελίξεις θα λάβουν νέα τροπή.
Τροχιοδεικτική βολή των επερχόμενων εξελίξεων ενδέχεται να αποτελέσει
άρθρο γνώμης που δημοσιεύθηκε στην International Herald Tribune, του
αναλυτή Πολ Τέιλορ στη στήλη «Στα εσωτερικά της Ευρώπης» (Inside Europe)
όπου πάντα δημοσιεύονται ενδιαφέρουσες πληροφορίες και προβληματισμοί
που αντανακλούν σκέψεις των υψηλότερων κλιμακίων της ΕΕ. Το θέμα του
στις 5 Φεβρουαρίου ήταν πως για πρώτη φορά οι Βρυξέλλες έχουν τον τρόπο
να εκβιάσουν και να πετύχουν την επίλυση του Κυπριακού! Δεν πρόκειται
για υπερβολή.
Αναφέρει κατά λέξη το δημοσίευμα: «Η κυπριακή κυβέρνηση
λέει πως χωρίς το κονδύλι διάσωσης θα ξεμείνει τον Απρίλιο από χρήματα.
Χρειάζεται 17 δισ. ευρώ από τους εταίρους της στην ευρωζώνη, ένα ποσό
που ισοδυναμεί με την ετήσια παραγωγή της. Αυτό θα έπρεπε να δώσει στις
Βρυξέλλες το μέσο για να πιέσει τους Ελληνοκύπριους να συνεργαστούν με
τους Τουρκοκύπριους στο βόρειο μέρος του νησιού σε μια χαλαρή
συνομοσπονδία όπως αυτή που προτάθηκε το 2004 από τον τότε γενικό
γραμματέα του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν». Χωρίς περιστροφές, δηλαδή, για πρώτη φορά
ομολογείται δημόσια αυτό που από την πρώτη στιγμή διαφαινόταν: ότι η ΕΕ
θα εκβιάσει την Κύπρο για να δεχθεί ένα νέο διχοτομικό σχέδιο που θα
καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία.
Ο αρθρογράφος μάλιστα εμφανίζει το νέο
σχέδιο Ανάν ως αποκατάσταση μιας αδικίας ή το κρύο πιάτο της εκδίκησης
που ζητά η ΕΕ για να τιμωρήσει τους Ελληνοκύπριους οι οποίοι
απορρίπτοντας το σχέδιο Ανάν το 2004 εμφανίζονται να παραβίασαν έναν όρο
που είχε τεθεί για την ένταξή τους στην ΕΕ. «Νιώθοντας ασφαλείς μιας
και γνώριζαν ότι θα γίνουν δεκτοί στην Ένωση, ανεξαρτήτως του τι θα
συνέβαινε, οι Ελληνοκύπριοι απέρριψαν το Σχέδιο Ανάν και μια εβδομάδα
αργότερα η Κύπρος έγινε μέλος της ΕΕ. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και
ειδικότερα ο Γκίντερ Φερχόιγκεν, ο τότε επίτροπος της ΕΕ για την
διεύρυνση, ένιωσαν προδομένοι»!
Καμία καθυστέρηση
Ο αρθρογράφος καλεί τους ευρωπαίους αξιωματούχους να σφίξουν τη θηλιά
γύρω από τον λαιμό της Κυπριακής Δημοκρατίας για έναν ακόμη λόγο:
Επειδή ενδέχεται τα ενεργειακά κοιτάσματα να προσφέρουν στην Κύπρο τους
αναγκαίους βαθμούς ελευθερίας που θα εξαφανίσουν τα μέσα πίεσης των
Ευρωπαίων. Αναφέρεται συγκεκριμένα: «Οποιοδήποτε κίνητρο για να
επιτευχθεί μια διευθέτηση με τους Τουρκοκύπριους μπορεί να εξανεμιστεί
σε ένα νέφος φυσικού αερίου. Έτσι, αν οι Ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να
ασκήσουν κάποια επιρροή το κάνουν τώρα ή ποτέ!»
Στο ίδιο δημοσίευμα ωστόσο αναγνωρίζεται ότι το αδιέξοδο που υπάρχει
στην επίλυση του Κυπριακού εξυπηρετεί τους Ευρωπαίους, μιας κι έτσι η
μικροσκοπική Κύπρος κόβει τον δρόμο στην Τουρκία, την οποία δεν θέλουν
στην ΕΕ οι πολιτικές δυνάμεις που ηγεμονεύουν σήμερα, με κυρίαρχη την
γερμανική Δεξιά. Υπ’ αυτό το πρίσμα δεν επείγονται για την επίλυση του
Κυπριακού, καθώς τα βέτο της Λευκωσίας τους βγάζουν από την άσχημη θέση
να τα έθεταν οι ίδιοι τορπιλίζοντας τις διμερείς τους σχέσεις με την
Άγκυρα. Αυτή όμως η πραγματικότητα δεν προσφέρει καμιά ασφάλεια ούτε για
τώρα ούτε για το μέλλον.
Σε ό,τι αφορά το μέλλον ποιος διασφαλίζει ότι η
γερμανική Δεξιά θα συνεχίσει να θέλει την Γερμανία εκτός ΕΕ; Και σε
ό,τι αφορά το τώρα ποιος διασφαλίζει ότι δεν θα πρυτανεύσουν άλλα
κριτήρια που θα προκρίνουν ένα νέο σχέδιο Ανάν; Ειδικότερα, μια «χαλαρή
συνομοσπονδία», όπως προτείνεται, μετά βεβαιότητας θα οδηγήσει σε ένα
«χαλαρό κράτος» περιορισμένης κυριαρχίας. Το σχέδιο αυτό, που ήδη
εφαρμόζεται στην Ελλάδα με τον διορισμό άτυπης κατοχικής διοίκησης όπως
είναι η Τασκ Φορς, έχει φανεί ότι αποτελεί στρατηγική επιλογή του
Βερολίνου, σε μια προσπάθεια να διευρύνει την σφαίρα επιρροής του στην
Ευρώπη. Ξέροντας λοιπόν ότι ένα σχέδιο Ανάν θα δημιουργήσει ένα
θνησιγενές και εύθραυστο Κυπριακό κράτος που θα έχει συνεχή ανάγκη τις
ξένες παρεμβάσεις γιατί να μην το θέσει ως όρο μαζί με την
ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και τα μέτρα λιτότητας που ήδη
έχουν εφαρμοστεί πλήττοντας εργαζόμενους και συνταξιούχους;
Σε ειδικό λογαριασμό τα έσοδα από το αέριο
Θα μπορούσε φυσικά κάποιος να αντιτείνει ότι μέχρι σήμερα δεν έχει
τεθεί κάτι τέτοιο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Τρόικα όμως κατ’
επανάληψη ανατρέπει τα συμφωνηθέντα! Αρκεί μια ματιά σε όσα αφορούν το
φυσικό αέριο. Παρότι υπάρχει ως τώρα κοινή συμφωνία μεταξύ Λευκωσίας και
Τρόικας να μη πειραχτούν τα μελλοντικά έσοδα από θαλάσσιο «οικόπεδο 12»
(που υπολογίζονται σε 18 δισ. ευρώ όταν το αναμενόμενο δάνειο είναι 17
δισ. ευρώ) ο νέος πρόεδρος του Συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της
ευρωζώνης, ολλανδός Γιέρεν Ντίτζελμπλουμ, μιλώντας στην ολλανδική Βουλή
στις 7 Φεβρουαρίου ζήτησε την δημιουργία ειδικού λογαριασμού στον οποίο
θα καταλήγουν όλα τα έσοδα από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Το
ζητούμενο, παρότι δεν ανέφερε κάτι τέτοιο, θα είναι ο έλεγχος από τη
μεριά της ΕΕ και του ΔΝΤ αυτών των πόρων, όπως ακριβώς συνέβη και στην
Ελλάδα με την δημιουργία ειδικού λογαριασμού στο κεντρικό πιστωτικό
ίδρυμα. Θα το απαιτήσουν μάλιστα επικαλούμενοι το μέγεθος των
διακυβεύσεων, καθώς μπορεί τα 17 δισ. ευρώ που ζητά η Κύπρος να είναι
σχεδόν ασήμαντα μπροστά στα 240 δισ. της Ελλάδας, ωστόσο ισοδυναμούν με
ένα ΑΕΠ της.
Ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ιρλανδία, ούτε στην Πορτογαλία
δόθηκε τόσο μεγάλο δάνειο σε σύγκριση πάντα με το ΑΕΠ της κάθε μίας
χώρας. Ως δάνειο υψηλού ρίσκου επομένως θα ζητήσουν να συνοδευτεί από
την Λευκωσία με εξ ίσου υψηλές εγγυήσεις. Τι άλλο έχει η Κύπρος αυτή τη
στιγμή πέρα από τα αναμενόμενα έσοδα του φυσικού αερίου; Η
αποικιοκρατικού χαρακτήρα απαίτηση του ολλανδού υπουργού Οικονομικών
παρότι επισημοποιεί τις χειρότερες προθέσεις από την μεριά των δανειστών
δεν βρήκε την δέουσα απάντηση ούτε από την Λευκωσία, ούτε από την Αθήνα
που έκαναν σαν να μην τις αφορά…
Η πρόθεση της Γερμανίας να τσακίσει την Κυπριακή Δημοκρατία
διαφαίνεται επίσης και πίσω από την εμμονή της να συρρικνωθεί ο
τραπεζικός τομέας της Κύπρου, ακόμη και με το κλείσιμο ορισμένων
τραπεζών, με το σκεπτικό ότι αποτελεί «πλυντήριο» για το «μαύρο χρήμα»
των ρώσων ολιγαρχών. Τη σκυτάλη των επιθέσεων μάλιστα τελευταίος πήρε ο
επικεφαλής των σοσιαλδημοκρατών Πέερ Στάινμπρουκ, ο οποίος αν και δεν
έχει σοβαρές ελπίδες νίκης στις εκλογές του ερχόμενου Οκτωβρίου (με τις
τελευταίες δημοσκοπήσεις να δίνουν στο κόμμα του 27% έναντι 40% για τον
δεξιό κυβερνών συνασπισμό) επικρίνει από τα δεξιά την Μέρκελ, στο θέμα
της διάσωσης της Κύπρου. Η στάση του μάλιστα και οι όροι που θα θέσει
για να εγκρίνει την χρηματοδότηση της Κύπρου έχουν ξεχωριστή σημασία
λόγω της απροθυμίας πολλών δεξιών βουλευτών να ψηφίσουν υπέρ της
κυβερνητικής πρότασης και της στήριξης που θα ζητήσει η Μέρκελ από τους
σοσιαλδημοκράτες. Υπ’ αυτό το πρίσμα, ένα νέο σχέδιο Ανάν ενδέχεται να
λειτουργήσει καταλυτικά στην κατεύθυνση διάλυσης της Κυπριακής
Δημοκρατίας και μετατροπής της σε κράτος μερικής κυριαρχίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου