ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 18-3-2014: Σχόλιο για το ακριβό ευρώ και τις εξαγωγές

http://stavrosmavroudeas.wordpress.com

Σχόλιο μου στη σημερινή ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ σε αφιέρωμα για τις επιπτώσεις του ακριβού ευρώ στις εξαγωγές. Δείχνεται ότι και στον τομέα αυτό η Μνημονιακή στρατηγική των ευρωπαϊκών αλλά και των εγχώριων ελιτ αποτυγχάνει εξαιτίας των ίδιων των βαθύτατων αντιφάσεων της και ταυτόχρονα αποδεικνύονται τα αδιέξοδα του ευρωπαϊκού λαβύρινθου (με τους μινώταυρους του) στον οποίο έχει εγκλεισθεί η Ελλάδα.

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 18/3/2014

ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΑΓΕΙ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ διαψεύδουν τα κυβερνητικά πυροτεχνήματα περί ‘success story’ και δείχνουν όχι μόνο την εξαγωγική κόπωση, αλλά και την έλλειψη εξαγωγικού προσανατολισμού της ελληνικής οικονομίας.

Είναι γεγονός ότι το σκληρό ευρώ κάνει δυσκολότερες τις εξαγωγές ιδιαίτερα σε χώρες εκτός ΟΝΕ.

Όμως ο εξαγωγικός προσανατολισμός της ελληνικής οικονομίας σε χώρες εκτός ΟΝΕ είναι ουσιαστικά τμήμα της Μνημονιακής στρατηγικής καθώς η Ελλάδα έχει μία οικονομία προσανατολισμένη στην παραγωγή προϊόντων χαμηλής τεχνολογίας και εισοδηματικής ελαστικότητας ζήτησης ενώ αντίθετα εισάγει προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και εισοδηματικής ελαστικότητας ζήτησης. Αυτή η παραγωγική διάρθρωση προέκυψε λόγω της ένταξης της Ελλάδας στην Κοινή Αγορά που οδήγησε στην ουσιαστική αποδιάρθρωση της εγχώριας παραγωγικής δομής. Είναι χαρακτηριστικό ότι το τελικό μεγάλο χτύπημα στις παραγωγικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας δόθηκε το 1993 με την κατάργηση και των τελευταίων προστατευτικών δομών για την εγχώρια παραγωγή. Έκτοτε οι τομείς των διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών της ελληνικής οικονομίας περιορίσθηκαν δραματικά και υπήρξε στροφή στα μη διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και ιδιαίτερα τις υπηρεσίες. Συνεπώς η ένταξη της Ελλάδας στην Κοινή Αγορά επέφερε ένα συντριπτικό πλήγμα στην διεθνή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων.

Σήμερα, εν μέσω της δραματικής κρίσης της ελληνικής οικονομίας, η Μνημονιακή στρατηγική επαγγέλλεται μία ανάπτυξη μέσω εξαγωγών. Όμως αυτές δεν μπορούν να γίνουν κυρίως προς την ΕΕ – καθώς τα περισσότερα ελληνικά προϊόντα δεν είναι ανταγωνιστικά εκεί και επίσης δεν συμφέρει τις ηγέτιδες δυνάμεις της ΕΕ – αλλά πρέπει να προσανατολισθούν σε χώρες εκτός ΟΝΕ. Στην περίπτωση όμως αυτή το σκληρό ευρώ λειτουργεί εντελώς αποτρεπτικά.