Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Επτά υπέροχα συμπεράσματα από το αυταρχικό αμόκ των ημερών

Δευτέρα, 4 Φεβρουαρίου 2013

"ΥΠΕΘΑΛΠΑΝ ΤΗ ΒΙΑ" ΚΑΙ ΟΙ ... ΕΒΕΡΤ-ΚΩΣΤΑΚΗΣ;   

Διονύσης Ελευθεράτος - "Πριν"

Η γη γυρίζει. Γυρίζουν και τα ματσάκια, όπως μας πληροφορεί στη γνωστή διαφήμιση ο Γαλιλαίος - Ζουγανέλης. Γιατί, δηλαδή, να μη γυροφέρνουν και τα έπιπλα στο γραφείο του Βρούτση; Πού θα φθάσουν πια όσοι κακεντρεχείς είδαν σκηνοθετημένη προβοκάτσια εναντίον της κινητοποίησης του ΠΑΜΕ, επειδή οι περιβόητες φωτογραφίες αποκάλυπταν πως τα αντικείμενα - θύματα του ...μπολσεβίκικου «βανδαλισμού» είχαν μετακινηθεί στο δωμάτιο, σαν παίκτες του μπάσκετ που αλλάζουν τα «μαρκαρίσματα» επί των αντιπάλων; Τέτοιο πάθος έχουν πια με την ακινησία και τη στασιμότητα όλοι όσοι αμφισβητούν τα μνημόνια, το ευρωπαϊκό ιδεώδες, τη δημοσιονομική εξυγίανση, την επιχείρηση σωτηρίας της χώρας; Θα αμφισβητήσουν τώρα και τον Ηράκλειτο που δίδαξε πως «τα πάντα ρει»; Αίσχος...Μπορούμε, λοιπόν, να απαριθμήσουμε ορισμένα -σοβαρά ή κωμικοτραγικά- συμπεράσματα, εξ όσων απορρέουν από το πυρακτωμένο τελευταίο δεκαήμερο και αφορούν στο κυβερνητικό δίπολο «αυταρχισμός - προβοκάτσια».

Πρώτο: το ΠΑΜΕ «βγάζει»...Γιούρι Γκέλερ! Ακόμη κι όταν οδηγούνται στη ΓΑΔΑ αυτοί στρέφουν τα βλοσυρά βλέμματα τους προς την πλευρά του υπουργείου Εργασίας, αυτοσυγκεντρώνονται και κάνουν τα αντικείμενα εντός του κτιρίου να «χορεύουν». Ο μυστήριος συνδυασμός communist-mentalists δείχνει εξαιρετικά επικίνδυνος για το έθνος και τη δημοκρατία. Αμφιβάλλουμε εάν επαρκεί ο Δένδιας για την αντιμετώπιση του. Ίσως πρέπει να γράψει κανένα βιβλίο ο Άδωνις.

Δεύτερο: ακόμη κι αν στερείται σκηνοθετικής αρτιότητας, ο προβοκατόρικος αντιπερισπασμός δεν πάει χαμένος. Ιδίως όταν ...έχει τα ΜΜΕσα. Επί ημέρες, η τσακισμένη πόρτα ενός υπουργείου έχει αναχθεί σε θέμα σοβαρότερο εκατομμυρίων θρυμματισμένων μισθών, συντάξεων, θέσεων εργασίας, ζωών. Ας είμαστε, όμως, δίκαιοι: Ο (κάθε) Βρούτσης «δικαιούται» -σχεδόν ...υποχρεούται- να νοιώθει ότι απειλείται από μια συμβολική προσωρινή κατάληψη κι ίσως αύριο από την απλή αντήχηση ενός συνθήματος ή τη θέα ενός χεριού που κρατά ψήφισμα. Όλα αυτά εντάσσονται πλέον στο ...τόξο της ανομίας! Το δόγμα «δεν συζητάμε με απεργούς» είναι πλέον ξεπερασμένο. Τώρα ισχύει το «δεν μιλάμε με οποιονδήποτε ...κινείται και μας αντιμιλά». Έκαστος αντιμιλών θα παραπέμπεται για «συνομιλίες» στα ΜΑΤ...

Τρίτο: επειδή τα «χτυπήματα» είναι απανωτά, η βαρύτητα ορισμένων υποτιμάται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Η απάντηση της ΝΔ στην αποκάλυψη της χονδροειδούς παραποίησης του βίντεο της ομιλίας του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλη Διαμαντόπουλου, ήταν χειρότερη ακόμη κι από την τρισάθλια πράξη του μοντάζ! Γιατί; Διότι διακήρυξε μια σειρά από ανατριχιαστικά «διά ταύτα», τα οποία δεν έτυχαν της απαιτούμενης προσοχής. Η ΝΔ δεν «πέταξε στην μπάλα στην εξέδρα». Έριξε άγριες κλοτσιές στο «καλάμι». Εξηγήσεις στη συνέχεια της απαρίθμησης...

Τέταρτο: Κατά τη ΝΔ, ισοδυναμεί περίπου με έγκλημα «το κάλεσμα του (σ.σ. του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ) για ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης στους δρόμους». Με άλλα λόγια, αυτό που έπαθε π.χ. η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, εφεξής θα θεωρείται ...οχλοκρατική εκτροπή! Άρα θα επιστρατεύεται (ωραία λέξη, ε, κύριε Βενιζέλο;) κάθε μέσο για την αποτροπή σχετικών κινδύνων...

Πέμπτο: Τι μας είπε η ΝΔ μέσω της αναφοράς της στο Μολ;  'Οτι  οποιοσδήποτε (κόμμα, δημοσιογράφος, σχολιαστής κ.λπ.) επικρίνει «αστέρες» της οικονομικής ελίτ, αναλαμβάνει το ρίσκο να θεωρηθεί ...ηθικός αυτουργός μελλοντικών τρομοκρατικών πράξεων! Έγραψες ή είπες π.χ. ότι ο Κυριακού έχει πετσοκόψει το Πεδίο του Άρεως, υποβοηθούμενος από την εκάστοτε πολιτική εξουσία; Κεδίκογλου που θα σε φάει, εάν κάποτε, κάποιoς τοποθετήσει γκαζάκι στο σπίτι του Κυριακού... Μπανανόφλουδα να πατήσει και να πέσει ο επιχειρηματίας, ενδέχεται να διερευνηθούν οι δικές σου ευθύνες (ιδίως εάν εθεάθης σε μανάβικο, μέρες ή εβδομάδες νωρίτερα).

Έκτο: Μιλώντας στο Βήμα FΜ, ο Κεδίκογλου ενημέρωσε για κάτι ...συγκλονιστικό τους ακροατές του σταθμού και κατ' επέκταση χιλιάδες αναγνώστες εφημερίδων και ιστοσελίδων που πρόβαλλαν τις δηλώσεις του. Ο Διαμαντόπουλος, είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, απείλησε την οικονομική ελίτ της χώρας με τη φράση «οι μέρες σας είναι μετρημένες». Τι είχε πει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ; «Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες». Φράση «δανεισμένη» από την ομότιτλη ταινία αυστρο-γερμανικής παραγωγής του Χανς Βάινγκάρτνερ. Φράση που, όπως αντιλαμβάνεται κάθε νουνεχής, προαναγγέλλει το τέλος κάποιας ασυδοσίας, κάποιου μεγάλου «φαγοποτιού» κι όχι φυσικά κανέναν βιολογικό θάνατο, όπως αφήνει να εννοηθεί η αφαίρεση των δυο λέξεων...

Έβδομο: το 2004, λίγες εβδομάδες πριν από την πρώτη προβολή της ...φιλο-τρομοκρατικής ταινίας του Χανς Βάινγκάρτνερ, διαδραματίστηκαν εδώ οι «σκηνές Μπαϊρακτάρη». Ήταν τότε που ο Κώστας Καραμανλής προειδοποιούσε ότι δεν θα ανεχόταν «να κυβερνούν τον τόπο πέντε νταβατζήδες και έξι συντεχνίες». Έκτοτε οι συντεχνίες «έγιναν» ...εξακόσιες, έτσι ώστε να ανήκει σε μια εξ αυτών κάθε κινητοποιούμενος, συμπεριλαμβανομένων χαλυβσυργών, αιωνίως απλήρωτων εργαζόμενων στα Ναυπηγεία και λοιπών «βολεμένων».

Την απαρίθμηση των «νταβατζήδων» μην την αποτολμήσετε, πλέον. Τουλάχιστον όχι δημοσίως... Οι Κεδίκογλου θα σας θεωρήσουν έως και συνοδοιπόρους των Πυρήνων της Φωτιάς... Δοθέντος ότι κι ο Μ. Έβερτ το 1996 είχε καταγγείλει στη Βουλή ονομαστικά επιχειρηματίες ως πρωταγωνιστές της διαπλοκής, αναμένουμε με αγωνία τη στιγμή κατά την οποία η ΝΔ θα ξαναγράψει την ιστορία της, ομολογώντας ότι  δυο πρώην αρχηγοί της «στοχοποιούσαν επιχειρηματίες». Κάτι που συνιστά, αυτοτελώς, «ομφάλιο λώρο με τη βία». Βεβαίως, βεβαίως...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

.feed-links {display: none;}