Μεθοδεύουν ξεπούλημα στο πάρκο Ελληνικού

4-2-2013 

http://www.efsyn.gr/?p=20756

 

Εκτιμάται ότι τα έσοδα από την εκχώρηση δεν θα ξεπεράσουν τα 500 εκατ. ευρώ, όταν η πραγματική αξία του «οικόπεδου» των 6.264 στρεμμάτων με βάση τις αντικειμενικές αξίες των γύρω περιοχών κυμαίνεται από 13-26 δισ. ευρώ

Των Χαράς Τζαναβάρα – Κώστα Ζαφειρόπουλου

Με «συνταγή» τύπου Κασσιόπης η κυβέρνηση προωθεί την εκχώρηση του Ελληνικού σε ιδιώτες με τιμή που, στην πραγματικότητα και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, δεν θα υπερβεί τα 400-500 εκατ. ευρώ! Είναι πληροφορίες που αποκαλύπτει η «Εφ.Συν.», καλώντας παράλληλα τους αρμόδιους να τις διαψεύσουν άμεσα. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο ένα μέρος από τις υπάρχουσες υποδομές, οι περισσότερες από τις οποίες κατασκευάστηκαν γιά τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, κόστισαν στους φορολογούμενους πάνω από 150 εκατ. ευρώ, ενώ η ίδια η αξία του «οικοπέδου» των 6.264 στρεμμάτων, με τους μετριότερους υπολογισμούς και με βάση τις αντικειμενικές αξίες των γύρω περιοχών, κυμαίνεται από 13-26 δισ. ευρώ.

Είναι ενδεικτικό ότι στις αρχές του 2010, όταν η τότε κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου «είχε τρέξει» την υπόθεση, είχε διαρρεύσει ότι το τίμημα θα ήταν της τάξης των 5 δισ. ευρώ, ποσό που αναφέρεται σε σχετικά δημοσιεύματα ώς τον περασμένο Δεκέμβριο.

Στην πρόσφατη παραχώρηση του μεγάλου ακινήτου στην Κασσιόπη Κέρκυρας οι αρμόδιοι έκαναν λόγο για έσοδα της τάξης των 100 εκατ. ευρώ, όταν δημοσίευμα της «Washington Post» κάνει λόγο για 31 εκατ. δολάρια (περίπου 23 εκατ. ευρώ), ενώ ασήμαντα θα είναι τα μελλοντικά έσοδα από την παραχώρηση του δημόσιου κτήματος για 99 χρόνια και δικαίωμα επινοικίασης. Να σημειωθεί ότι εκχωρήθηκε έκταση περίπου 490 στρεμμάτων, όταν βίλες στην ίδια περιοχή πωλούνται αυτή την εποχή προς 10 έως 12 εκατ. ευρώ! Στο εκποιηθέν ακίνητο περιλαμβάνεται μια λίμνη που είναι ενταγμένη στο δίκτυο NATURA, παρθένα παραλία μήκους ενός χλμ. και το ναυτικό οχυρό του Αγίου Στεφάνου, κυριολεκτικά σε απόσταση βολής από την Αλβανία.

Το πιο ανησυχητικό στην περίπτωση του Ελληνικού είναι ότι οι αρμόδιοι προχωρούν στην εκποίηση με δέσμευση έναντι των επίδοξων επενδυτών ότι θα κατασκευαστούν με δημόσιες δαπάνες έργα υποδομών με προϋπολογισμό που θα φτάσει τα 2,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για τη διαμόρφωση της παραλιακής λεωφόρου ώστε να ενοποιηθεί το παλιό αεροδρόμιο με τις εγκαταστάσεις στον Αγιο Κοσμά, τη σήραγγα Αργυρούπολης, που θα συνδέσει τη λεωφόρο Βουλιαγμένης με το «Ελ. Βενιζέλος», και κυρίως τη διευθέτηση των δύο ρεμάτων που είχαν μπαζωθεί πριν από δεκαετίες για τις ανάγκες του παλιού αεροδρομίου και αποτελούν αιτίες πλημμύρας στις γύρω οικιστικές περιοχές. Μόνο το κόστος κατεδάφισης φτάνει τα 34 εκατ. και η μεταστέγαση φορέων που λειτουργούν σήμερα στο παλιό αεροδρόμιο θα απαιτήσει άλλα 614 εκατ. ευρώ.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο επίδοξος επενδυτής θα πάρει το 100% των μετοχών του ακινήτου και χωρίς δέσμευση ότι θα υλοποιήσει τους σχεδιασμούς της κρατικής εταιρείας «Ελληνικόν Α.Ε.»!

Ο τελευταίος διαγωνισμός είχε ξεκινήσει τον Δεκέμβριο του 2011 με καλούς οιωνούς, καθώς εννέα διεθνείς όμιλοι είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για να προχωρήσουν σε επενδύσεις στο Ελληνικό. Για ανεξήγητους λόγους όμως τελικά υπέβαλαν δεσμευτικές προσφορές μόνον τέσσερις. Μάλιστα τον περασμένο μήνα, για αδιευκρίνιστους λόγους, αποχώρησε το σχήμα από το Κατάρ, που σύμφωνα με δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων της τελευταίας τριετίας εμφανίζονταν ως οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του σχεδίου.

Η τελευταία φάση του διαγωνισμού, που με βάση τους αρχικούς σχεδιασμούς είχε ανακοινωθεί για τον Ιούλιο, έχει ήδη μετατεθεί για το φθινόπωρο του 2013, ενώ δεν αποκλείεται να δοθεί και νέα παράταση. Στον διαγωνισμό παραμένουν μόνο η Lamda Development του ομίλου Λατση, η βρετανική London & Regional Proprieties και η ισραηλινών συμφερόντων Elbit Cochin Ltd. Σύμφωνα με πληροφορίες, εκπρόσωποι και των τριών «μνηστήρων» επισκέφθηκαν την περασμένη εβδομάδα το Ελληνικό, συνοδευόμενοι από στελέχη τού ΤΑΙΠΕΔ.

Η επιλογή της κυβέρνησης, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, να προχωρήσει στη συνολική εκχώρηση τόσο μεγάλου ακινήτου και εν μέσω οικονομικής κρίσης αποτελεί σπάνια περίπτωση σε παγκόσμια κλίμακα. Ειδικοί τού real estate εκτιμούν ότι το εγχείρημα είναι επικίνδυνο και οι παρενέργειες θα μπορούσαν να μετριαστούν, για παράδειγμα με τμηματική δημοπράτηση του ακινήτου, ώστε το Δημόσιο, που άλλωστε αναλαμβάνει σημαντικό μέρος της επένδυσης, να μην είναι όμηρος στο μοναδικό σχήμα που θα επιλεγεί.