Ο Καλλικράτης στην υπηρεσία του Μνημονίου

 

 February 3, 2013 

 http://prιn.gr

του Δημήτρη Δεσύλλα*

Στις προγραμματικές δηλώσεις του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας(17/1/2011) είχαμε ακούσει μεγάλα λόγια για «νέα αρχιτεκτονική του Καλλικράτη»! Σήμερα φτάσαμε στη μείωση 60% των λειτουργικών Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ), μείωση 90% των επενδυτικών ΚΑΠ (μας χρωστάει το κράτος 15 εκατ. ευρώ), στον ουσιαστικό μηδενισμό του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), στον βαθύτερα αντιλαϊκό προσανατολισμό του ΕΣΠΑ στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και των ιδιωτικοποιήσεων (για «προίκα» στους ιδιώτες που θα αρπάξουν τα λιμάνια Κατακόλου και Πάτρας, τα εργοστάσια σκουπιδιών, το νερό του Ερυμάνθου και του Πηνειού, το θαλάσσιο μέτωπο της Πάτρας, τον Καϊάφα και το Κουνουπέλι, επιδοτήσεις σε μεγάλα ιδιωτικά φωτοβολταϊκά και ενεργειακά πάρκα κ.ά.).

Η παλιά κριτική των Δημάρχων στο κεντρικό κράτος έλεγε: «Μας δίνετε αρμοδιότητες χωρίς όμως αντίστοιχη μεταφορά πόρων». Με τον «Καλλικράτη» και με τα μνημόνια έχουμε μεταφορά αρμοδιοτήτων με μεγάλη αφαίρεση πόρων! Στην πράξη σημαίνει πλήρη κατάργηση των υπολειμμάτων του τοπικού «κράτους πρόνοιας»! Για μια ακόμη χρονιά εγκαταλείφθηκαν οι πληγέντες από καταστροφές στην τύχη τους (πυροπαθείς, σεισμόπληκτοι, πλημμυροπαθείς κ.ά.). Χτυπήθηκαν και συρρικνώθηκαν οι βασικές κοινωνικές υποδομές με τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων και νοσοκομείων, με κατάργηση και διάλυση υπηρεσιών και οργανισμών (ΟΕΚ, ΟΕΕ, Επιθεώρηση Εργασίας, ΤΑΣ για σεισμόπληκτους, Δημόσια ΚΤΕΟ κ.ά.) σε όφελος ιδιωτικών και ιδιοτελών συμφερόντων.

Συμπέρασμα: Με τον «Καλλικράτη» και την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, δίπλα και μαζί με την διορισμένη κρατική Υπερπεριφέρεια – αποκεντρωμένο κρατικό κηδεμόνα, δημιουργήθηκε στην Πάτρα ένα υδροκέφαλο τέρας – τοπικό υπερκράτος, υπερσυγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό, αποκρουστικό.

Στα δυο χρόνια της εφαρμογής του αποδείχτηκε ότι ο «Καλλικράτης»: Δεν ρυθμίζει απλώς την κατανομή αρμοδιοτήτων ανάμεσα στο κεντρικό, το περιφερειακό και το τοπικό επίπεδο του Κράτους. Αποτελεί βασικό μοχλό εφαρμογής του Μνημονίου, ανατροπής της σχέσης κεφαλαίου – εργασίας στο επίπεδο αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Εξυπηρετεί τους βασικούς άξονες της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ σε θέματα οικονομίας, εργασίας, εκμετάλλευσης του χώρου και του περιβάλλοντος και αντιδημοκρατικής θωράκισης του αστικού πολιτικού συστήματος. Αποτελεί, επίσης, μέσο εναρμόνισης με το πολιτικό – θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ (Ευρωπαϊκός Χάρτης της ΤΑ, αποφάσεις Λισσαβόνας κ.ά.). Δεν αποτελεί, επομένως, πεδίο διεκδίκησης φιλολαϊκών και δημοκρατικών βελτιώσεων. Γι’ αυτό, εμείς, η «Αριστερή Παρέμβαση – Αντικαπιταλσιτική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα» αγωνιζόμαστε, μαζί με τους εργαζομένους και τη νεολαία, για την ανατροπή του!

*Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας