Το παράπονο του Στουρνάρα

http://e-cynical.blogspot.gr

Το ύψος του μισθού ενός εργαζόμενου, σε μια ελεύθερη αγορά, καθορίζεται στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων: από το βαθμό εξειδίκευσης, από το πόσο σπάνια και περιζήτητη είναι η εξειδίκευση αυτή, από το πόσο διαθέσιμος και εύκαμπτος στις ανάγκες και τις ανατροπές ωραρίου της εργασίας είναι, από την επικινδυνότητα και το ρίσκο που παίρνει σαν εργαζόμενος.

Ο κ. Στουρνάρας σε χθεσινή συνέντευξη στη Bild (4/3/2013) εκμυστηρεύτηκε με κάποιο παράπονο, το πόσο δύσκολη έγινε η ζωή του από τότε που ανέλαβε Υπουργός των Οικονομικών. Ότι, δηλαδή, δεν μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερα, ότι δεν μπορεί να πάει στον καφενέ, ότι δεν μπορεί να ψωνίσει στα μαγαζιά, ότι δεν μπορεί να φάει σουβλάκια, ότι τέλος πάντων  δεν μπορεί να ζήσει όπως ο κάθε μέσος άνθρωπος. Έτσι είναι. Δυστυχώς αναγκάζεται να ζει περιορισμένα.

Ταυτόχρονα όμως, αντί να παραπονιέται, θα έπρεπε να είχε καταλάβει ότι ο υψηλός μισθός που παίρνει σαν Υπουργός, καθώς και τα διάφορα τυχερά που τον συνοδεύουν δεν δίνονται στον βρόντο, ως ανταμοιβή μόνο των όποιων πτυχίων κατέχει, αλλά και ως μερικό αντιστάθμισμα του ρίσκου που η θέση αυτή ενέχει. Το οποίο ασφαλώς ισχύει και για όλους τους υψηλόμισθους. Είτε είναι εναερίτες της ΔΕΗ που κινδυνεύουν να βουτήξουν στο κενό, είτε είναι πιλότοι που κινδυνεύουν να φουντάρουν το αεροπλάνο με τους 300 επιβάτες και το 15-μελές πλήρωμα, είτε είναι Υπουργοί των Οικονομικών που κινδυνεύουν να φουντάρουν 11 εκατομμύρια κατοίκους. 

Αν αντιληφθούν λοιπόν ότι το επάγγελμά τους έχει και ρίσκο προσωπικό, τότε ίσως προσπαθήσουν να το ασκήσουν με μεγαλύτερη σύνεση. 

Πέμπτη, 7/3/2013