Πηγή:www.capital.gr
Άδικη, κοντόφθαλμη και αυτοκαταστροφική χαρακτηρίζει ο Economist την
απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο. Όπως σχολιάζει ο Economist, η
επιβολή εφάπαξ εισφοράς 9,9% στις καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ
ήταν σχετικά αναμενόμενη ωστόσο το «κούρεμα» των καταθέσεων κάτω από
αυτό το επίπεδο ήταν απροσδόκητη.
Σύμφωνα με το περιοδικό η απόφαση είναι λανθασμένη για τρεις λόγους.
Ο πρώτος είναι πως αναζωπυρώνεται και πάλι ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης στην Ευρωζώνη καθώς για πρώτη φορά οι καταθέτες καλούνται να συμβάλουν. Όπως σχολιάζει το περιοδικό οι ηγέτες της Ευρωζώνης θα παρουσιάσουν τη συμφωνία ως μία ξεχωριστή περίπτωση όπως έκαναν και με την Ελλάδα. «Αλλά εάν ήσασταν καταθέτης σε μία περιφερειακή χώρα που φαίνεται ότι χρειάζεται χρήματα ποια θα ήταν η εκτίμησή σας; Ότι δεν θα σας συμβεί ποτέ αυτό που συνέβη στην Κύπρο ή ότι αποτελεί προηγούμενο το οποίο αντανακλά τις επίμονες απαιτήσεις των πιστωτών για επιμερισμό του βάρους;
Ο δεύτερος λόγος, σύμφωνα με τον Economist, είναι η αρχή της ισότητας καθώς δεν υπάρχει ηθικός κανόνας που να επιτάσσει το μείνουν αλώβητοι οι ομολογιούχοι δανειστές των τραπεζών, οι κάτοχοι κυπριακών κρατικών ομολόγων και οι καταθέσεις στα καταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα.
Ο τρίτος λόγος είναι στρατηγικός καθώς η συμφωνία δεν έχει συνοχή. Η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη είχε ηρεμήσει για μερικούς μήνες λόγω της ετοιμότητας της ΕΚΤ να βοηθήσει τις χώρες με οικονομικά προβλήματα με αντάλλαγμα την εφαρμογή προγραμμάτων λιτότητας. Ωστόσο, το τίμημα έγινε υψηλότερο και το δίκτυ ασφαλείας της ΕΚΤ φαίνεται λεπτότερο.
Τέλος, ο Economist τονίζει ότι η απόφαση απομακρύνει την Ευρώπη από τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την οριστική επίλυση της κρίσης. Αντί να χρησιμοποιηθεί ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης (ESM) για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και να αποδυναμωθεί η σχέση κυβερνήσεων και τραπεζών, η Ευρωζώνη εξακολουθεί να θεωρεί ισότιμα το τραπεζικό χρέος και το κρατικό χρέος.
Σύμφωνα με το περιοδικό η απόφαση είναι λανθασμένη για τρεις λόγους.
Ο πρώτος είναι πως αναζωπυρώνεται και πάλι ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης στην Ευρωζώνη καθώς για πρώτη φορά οι καταθέτες καλούνται να συμβάλουν. Όπως σχολιάζει το περιοδικό οι ηγέτες της Ευρωζώνης θα παρουσιάσουν τη συμφωνία ως μία ξεχωριστή περίπτωση όπως έκαναν και με την Ελλάδα. «Αλλά εάν ήσασταν καταθέτης σε μία περιφερειακή χώρα που φαίνεται ότι χρειάζεται χρήματα ποια θα ήταν η εκτίμησή σας; Ότι δεν θα σας συμβεί ποτέ αυτό που συνέβη στην Κύπρο ή ότι αποτελεί προηγούμενο το οποίο αντανακλά τις επίμονες απαιτήσεις των πιστωτών για επιμερισμό του βάρους;
Ο δεύτερος λόγος, σύμφωνα με τον Economist, είναι η αρχή της ισότητας καθώς δεν υπάρχει ηθικός κανόνας που να επιτάσσει το μείνουν αλώβητοι οι ομολογιούχοι δανειστές των τραπεζών, οι κάτοχοι κυπριακών κρατικών ομολόγων και οι καταθέσεις στα καταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα.
Ο τρίτος λόγος είναι στρατηγικός καθώς η συμφωνία δεν έχει συνοχή. Η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη είχε ηρεμήσει για μερικούς μήνες λόγω της ετοιμότητας της ΕΚΤ να βοηθήσει τις χώρες με οικονομικά προβλήματα με αντάλλαγμα την εφαρμογή προγραμμάτων λιτότητας. Ωστόσο, το τίμημα έγινε υψηλότερο και το δίκτυ ασφαλείας της ΕΚΤ φαίνεται λεπτότερο.
Τέλος, ο Economist τονίζει ότι η απόφαση απομακρύνει την Ευρώπη από τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την οριστική επίλυση της κρίσης. Αντί να χρησιμοποιηθεί ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης (ESM) για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και να αποδυναμωθεί η σχέση κυβερνήσεων και τραπεζών, η Ευρωζώνη εξακολουθεί να θεωρεί ισότιμα το τραπεζικό χρέος και το κρατικό χρέος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου