Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Η αστυνομία άφησε να συμβεί η δολοφονία

Η αστυνομία άφησε να συμβεί η δολοφονία
Λειτούργησε με την παλιά γραμμή ανοχής των χρυσαυγιτών

του Παναγιώτη Φραντζή
http://prin.gr

Πολλά είναι το ερωτηματικά για τον τρόπο που έδρασαν οι αστυνομικές δυνάμεις τη νύχτα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη. Ενώ έχουμε τη σύλληψη του επικεφαλής της φασιστικής οργάνωσης στη Νίκαια, δεν γνωρίζουμε να έχουν υπάρξει κυρώσεις για τους αστυνομικούς που βρίσκονταν στο σημείο της δολοφονικής επίθεσης και τους προϊσταμένους τους.  Γι’ αυτό υπάρχουν εξηγήσεις βέβαια.


Από στοιχεία που βγαίνουν στη δημοσιότητα προκύπτει ότι η αστυνομία βρισκόταν από νωρίς στο σημείο, είχε ενημερωθεί εγκαίρως ότι επίκειται επίθεση, είχε εντοπίσει τους επιτιθέμενους και ότι επρόκειτο για οργανωμένη ομάδα κρούσης και όχι για επεισόδια μεταξύ δύο ομάδων. Κι όμως δεν έδρασε ανάλογα. Κατάφερε να συλλάβει τον τελικό αυτουργό, αφού είχε ολοκληρώσει το έγκλημα, και να συλλάβει επίσης και να βάλει στον ίδιο χώρο κράτησης με το δράστη τέσσερις φίλους του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα.

Προκύπτει σαφώς από τις καταθέσεις των μαρτύρων ότι η συμμορία των χρυσαυγιτών είχε πάρει κάποια μέτρα για να μπορέσει να δράσει ανενόχλητη. Η αστυνομικός για την οποία γράφτηκαν ύμνοι σε πολλές εφημερίδες που ξεπερνούν κάθε όριο γελοιότητας καταθέτει ότι οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ ενημερώθηκαν από υποτιθέμενο συνάδελφό τους, ο οποίος μαθαίνουμε ότι σχετίζεται με τους χρυσαυγίτες, πως η ένταση έχει εκτονωθεί και δεν χρειάζεται να επέμβουν. Παραδέχεται λοιπόν ότι βρίσκονταν επί τόπου πριν τη δολοφονία. Με πολλές ασάφειες προσπαθεί κυρίως να εξηγήσει ότι εκεί που βρισκόταν δεν μπόρεσε να δει και να αποτρέψει το έγκλημα.

Για το πού ακριβώς βρίσκονταν οι αστυνομικοί και τι (δεν) έκαναν πριν εμφανιστεί στη σκηνή το αυτοκίνητο του Ρουπακιά μίλησε αυτόπτης μάρτυρας, φίλος του Φύσσα, στη δημοσιογράφο Ντίνα Μπατζιά του σταθμού 105,5 στο Κόκκινο: «Στη μία άκρη ήταν χρυσαυγίτες, στην άλλη εμείς και στη μέση οι αστυνομικοί». Άρα οι αστυνομικοί βρίσκονταν μπροστά στα γεγονότα και όχι κάπου απόμερα απ’ όπου δεν έβλεπαν καλά. Αποκαλυπτικά είναι επίσης όσα είπαν στο «Ριζοσπάστη» οι μουσικοί Dason και Afaza που κείνο το βράδυ ήταν στην παρέα του Παύλου Φύσσα: «… ήρθαν πρώτα οι ΔΙΑΣ, 4 μηχανές και ανάποδα με μηχανές και αυτοκίνητα το “τάγμα εφόδου” της Χρυσής Αυγής. Αυτοί ήταν οι “φουσκωτοί”. Μαζί τους ήταν και ο Ρουπακιάς».

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι υπήρχε χρόνος να αποτραπεί το έγκλημα. Επίσης από πουθενά δεν προκύπτει οι αστυνομικοί να επιχείρησαν να συλλάβουν ή να διώξουν τους επιτιθέμενους. Ακόμα και αν δεχτούμε όμως ότι δεν υπήρχαν καλύτερες δυνατότητες επέμβασης, είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που έδρασαν μετά την κορύφωση της εγκληματικής επίθεσης. Ο Φύσσας τους δείχνει ότι έχει μαχαιρωθεί και τους υποδεικνύει το δράστη που προσπαθεί να διαφύγει. Τότε μόνο συλλαμβάνεται και μαζί του λίγο πιο πέρα τέσσερις φίλοι του θύματος(!) Σαν να είχαμε δηλαδή ένα επεισόδιο όπου εμπλέκονται δύο πλευρές και οδηγούνται στο τμήμα για εξακρίβωση.

«Στο αστυνομικό τμήμα», εξηγούν οι φίλοι του Φύσσα στον Ριζοσπάστη, «μας πήγαν τον καθένα ξεχωριστά στις τουαλέτες και μας έγδυσαν εντελώς για να μας ψάξουν. Αφού τελείωσε αυτό το αίσχος, μας έβαλαν μέσα σε ένα δωμάτιο. Εκεί ήταν ένας που εμείς δεν τον ξέραμε. Ηταν ο Ρουπακιάς. Οι αστυνομικοί όμως ήξεραν ότι ήταν ο δολοφόνος γιατί τον είχε δείξει ο Παύλος, πριν ξεψυχήσει. Μας είχαν βάλει στο ίδιο κελί με το δολοφόνο». «Μόλις μας έβαλαν στο δωμάτιο μπήκε και ένας αστυνομικός και μας ρώτησε έναν – έναν αν είμαστε χρυσαυγίτες. Οχι είπε και ο Ρουπακιάς!». «Οση ώρα ήμασταν εκεί, δίναμε συνέχεια τα στοιχεία μας. Ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, επειδή μας τα ζητούσε η αστυνομία, η οποία ήξερε ότι τα άκουγε και ο δολοφόνος. Ο Ρουπακιάς κρατούσε το κινητό του, το οποίο δεν του το είχε αφαιρέσει η αστυνομία. Φαινόταν συνέχεια να “παίζει” με αυτό. Μπορεί να κατέγραφε και να έστελνε».

Δηλαδή αφήνουν τον Ρουπακιά να ειδοποιεί τους δικούς του ή να παίρνει οδηγίες, ενώ όταν προσάγουν απλούς διαδηλωτές τους αφαιρούν αμέσως τα κινητά. Αυτό ήταν το manual μέχρι χθες. Οι αστυνομικοί που είναι απλώς εκτελεστικά όργανα δεν ήταν σε θέση να γνωρίζουν ότι η γραμμή άλλαξε και τους δολοφόνους εγκληματίες φασίστες τους τιμωρούμε. Έχουν μείνει στην προηγούμενη γραμμή: «Δεν τους ενοχλούμε». Μόνο έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε τη στάση των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ και αυτών που τους έδωσαν εντολές εκείνη τη νύχτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

.feed-links {display: none;}