26/4/2013
http://www.rizospastis.gr
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΟΠΑΠ
Τα κέρδη του ΟΠΑΠ είναι:
το 2002 - 318 εκατ. ευρώ,
το 2003 - 381 εκατ. ευρώ,
το 2004 - 479 εκατ. ευρώ,
το 2005 - 458 εκατ. ευρώ,
το 2006 - 600 εκατ. ευρώ,
το 2007 - 609 εκατ. ευρώ,
το 2008 - 729 εκατ. ευρώ,
το 2009 - 594 εκατ. ευρώ,
το 2010 - 579 εκατ. ευρώ,
το 2011 - 543 εκατ. ευρώ
το 2012 - 505 εκατ. ευρώ
*
Συνολικά, δηλαδή, την περίοδο 2002 - 2012,
τα κέρδη του ΟΠΑΠ ανήλθαν στα 5,795 δισεκατομμύρια ευρώ!
Γιατί, λοιπόν, τον ξεπουλάνε;
Για να απαλλάξουν το λαό από τα χρέη;
Μα ο ΟΠΑΠ δεν έχει χρέη. Εχει κέρδη. Αστρονομικά κέρδη!
Είναι προφανές:
Ο λόγος που ξεπουλάνε τον ΟΠΑΠ είναι αυτό ακριβώς: ότι ο ΟΠΑΠ έχει κέρδη.
Γι' αυτό τον ξεπουλάνε:
Επειδή έχει κέρδη!
Τον
ξεπουλάνε επειδή δεν τους αρκεί ότι ο - ήδη - κατά 66%
«μετοχοποιημένος» ΟΠΑΠ αρμέγεται - ήδη - από τους ιδιώτες,
«νταβατζήδες», «επενδυτές».
Θέλουν να τον αρμέγουν ολόκληρο. Οι
«σωτήρες», δηλαδή, θέλουν να χαρίσουν στην τάξη των κεφαλαιοκρατών, που
ήδη αρμέγει τον ΟΠΑΠ, τα (αστρονομικά) κέρδη του, στο σύνολό τους.
Λένε
ότι «αποκρατικοποιούν», «μετοχοποιούν», «ιδιωτικοποιούν», δηλαδή
ξεπουλάνε, για να «σώσουν» την Ελλάδα. Για να απαλλάξουν το λαό από τα
χρέη των (κατ' όνομα) κρατικών επιχειρήσεων. Για να φέρουν λεφτά στα
ταμεία του κράτους.
Στην πραγματικότητα, ξεπουλάνε, για να
μπουκώσουν με χρήμα, για να διασφαλίσουν κέρδη, πολλά περισσότερα κέρδη,
στους ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, του πραγματικού λόγου του ξεπουλήματος, είναι η υπόθεση του ΟΠΑΠ.
Μεταξο... σκώληκες
Την αστική, δηλαδή, Βουλή. Οπως αστική ήταν και εκείνη η Βουλή του '36, εντός της οποίας οι πλουτοκράτες και τα τότε κόμματά τους πήραν το κνώδαλο των ανακτόρων, τον Μεταξά, αυτόν που τρεις μήνες νωρίτερα είχε λάβει στις εκλογές μόλις 50.000 ψήφους, και τον διόρισαν πρωθυπουργό.
Αλλά, γιατί ο τόπος «χρειάζεται τους "πατριώτες" Μεταξάδες»; Για να κάνουν τι;
Μήπως, για να δολοφονούν εργάτες, όπως ο Μεταξάς τους καπνεργάτες το '36;
Μήπως, για να παραδίδουν πραγματικούς πατριώτες, δημοκράτες, κομμουνιστές στην Γκεστάπο, όπως έκανε το καθεστώς Μεταξά το '41;
Μήπως,
γιατί ο φασισμός ξέρει να διατηρεί ισχυρές τις «φιλίες» των
κεφαλαιοκρατών προς πάσα ιμπεριαλιστική κατεύθυνση, όπως εκείνες οι
φιλίες του Μεταξά που, και προσωπικός φίλος του Γκαίμπελς ήταν, και θιασώτης του Χίτλερ και του Μουσολίνι ήταν, αλλά (ταυτόχρονα) και υπηρέτης και μαριονέτα των Αγγλων, ήταν;
Μήπως,
για να διαδοθούν τα «φώτα του ελληνικού πολιτισμού», που σαν τέτοια
θεωρούν τα ναζιστοειδή τις μεθόδους του Ελληνα «Μέγκελε», του
αρχιδολοφόνου (και κατοπινού βουλευτή της ΕΡΕ) Μανιαδάκη,
δεξί χέρι του Μεταξά, που πολλές από τις μεθόδους του στα μπουντρούμια
της Ασφάλειας εφαρμόστηκαν στα χιτλερικά στρατόπεδα και στα μπουντρούμια
των δικτατοριών της Λατινικής Αμερικής;
Μήπως, για να επανδρωθούν νέα Τάγματα Ασφαλείας, δοσιλόγων, μαυραγοριτών, από «πατριώτες» σαν αυτούς του καθεστώτος Μεταξά;
Μήπως, για νέες ρεμούλες και κομπίνες σαν εκείνες με τους «υπέρ Αεροπορίας» εράνους επί Μεταξά;
Μήπως, για να έχουμε μια κυβέρνηση που θα απαρτίζεται απευθείας από τραπεζίτες, από βιομήχανους και από εφοπλιστές, όπως εκείνη του Μεταξά;
Για
όλα αυτά «χρειάζεται Μεταξάδες» ο τόπος, κατά τους χρυσαυγίτες. Και για
όλα τα άλλα που ο ίδιος ο Μεταξάς τα περιέγραφε σαν «επιτεύγματα» του
φασιστικού του καθεστώτος. Ενα καθεστώς με το οποίο, όπως ο ίδιος
ομολογούσε:
«Η Ελλάδα έγινε ένα Κράτος αντικομμουνιστικό, Κράτος αντικοινοβουλευτικό, Κράτος ολοκληρωτικό...».
Και,
φυσικά, ένα τέτοιο κράτος, που θα διαχειρίζεται πολιτικά τις υποθέσεις
των καπιταλιστών όπως τις διαχειριζόταν ο Μεταξάς, ένα κράτος που η
δικτατορία της αστικής τάξης θα ασκείται χωρίς προσχήματα, όπως το
επιθυμούν οι χρυσαυγίτες, όντως έχει αποδειχτεί ιστορικά «χρήσιμο». Αλλά
για ποιους, άραγε; Για το λαό, προφανώς, όχι. Για τους κεφαλαιοκράτες,
όμως, αυτούς δηλαδή που έκαναν πρωθυπουργό τον δικτάτορα Μεταξά, που
έκαναν καγκελάριο τον Χίτλερ και που «θρέφουν» τους χρυσαυγίτες,
σίγουρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου