Το μνημόσυνο του ΠΑΣΟΚ ανέβαλε την εισβολή στη Συρία

 Pitsirikos

Αγαπητέ Πιτσιρίκο, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της τελευταίας στιγμής από Ουάσιγκτον, ο πραγματικός λόγος που ο Ομπάμα εμφανίστηκε τόσο διστακτικός και τελικά ανέβαλε την εισβολή των ΗΠΑ στη Συρία ήταν ότι ήθελε να παρευρεθεί στο μνημόσυνο του ΠΑΣΟΚ που θα τελεσθεί στην Αθήνα στις 3 του Σεπτέμβρη, θεωρώντας καθήκον του, ως γνήσιος Δημοκράτης να συμπαρασταθεί στους τεθλιμμένους συγγενείς, γνήσιους Δημοκράτες επίσης.

Μετά όμως τις βιαστικές και ατυχείς (ως συνήθως) δηλώσεις Βενιζέλου ότι τόσο ο ίδιος ο τιμημένος με βραβείο Νόμπελ Ειρήνης Πλανητάρχης, όσο και ο Κάμερον, είναι κότες, ο Αμερικανός Πρόεδρος ματαίωσε το ταξίδι του στην Αθήνα.

Οι ίδιες πηγές μέσα από τον Λευκό Οίκο διαρρέουν ότι αν και ο Πρόεδρος Ομπάμα τα χει πάρει στο κρανίο με την αχαριστία και την αμετροέπεια του Βενιζέλου, οι διπλωμάτες του τον συμβούλευσαν να επιδείξει ψυχραιμία γιατί αφενός μεν ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, παρ’ όλο τον όγκο του, είναι πολύ ευέλικτος πολιτικός, αφετέρου δε οι Έλληνες είναι τόσο μαλάκες που δεν αποκλείεται να τον κάνουν στο μέλλον ακόμα και Πρωθυπουργό, αφού ήδη τον έχουν δεχτεί ως Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης.

Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη του ο Ομπάμα αυτό το σοβαρό ενδεχόμενο και την χρησιμότητα του συγκεκριμένου ανδρός στον σχεδιασμό των ΗΠΑ να επιβάλλει εκτός από τη Συρία και σε άλλα μέρη του Πλανήτη την ειρήνη βομβαρδίζοντάς τα, έκανε την ανάγκη φιλότιμο και διεμήνυσε στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τα παρακάτω:

Αν και δεν θα παραστεί τελικά στο Μνημόσυνο, ως ένδειξη της γενναιοφροσύνης που ταιριάζει στους μεγάλους Ηγέτες, πρώτον: ότι αναλαμβάνει όλα τα έξοδα του Μνημόσυνου, καφέδες, κόλλυβα, αγγελτήρια κ.λ.π., κατανοώντας τη δεινή οικονομική θέση του κόμματος και δεύτερον: ότι θα τους δωρίσει μαρμάρινη επιτύμβια πλάκα όπου θα αναγράφονται με χρυσά γράμματα οι φράσεις «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και «Έξω οι βάσεις του θανάτου», ώστε και οι μελλοντικές γενιές των Ελλήνων να αισθάνονται υπερήφανες για άλλη μια σελίδα της Ελληνικής Ιστορίας, γραμμένης με χρυσά γράμματα.

Με αγάπη, Αναστασία

(Πιτσιρίκο, συγγνώμη που σε ζαλίζω με τις συχνές επιστολές μου αλλά, όπως λέει και το τραγούδι, » Συχώρα με που γίνομαι μικρή, μα η ανάγκη να σου γράφω είναι μεγάλη!» είναι μεγάλη η ανάγκη μου γράφοντας να βγάλω από μέσα μου όλη αυτή την πίκρα για το κατάντημά μας -και δεν εννοώ μόνο το οικονομικό- σαν λαός!)

(Αγαπητή φίλη, μέσα στο μυαλό μου είστε. Σκεφτόμουν να γράψω πως ο Ομπάμα εμφανίστηκε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Δεν με ζαλίζετε. Είμαι ήδη ζαλισμένος. Δεν βλέπετε τι γράφω τους τελευταίους μήνες; Έχω φτιάξει τις δικές μου ειδήσεις, επειδή δεν μου αρέσουν οι κανονικές. Μην πικραίνεστε. Η κατάσταση είναι για πολλά γέλια. Να είστε καλά.)