Παίζουν με τη νοημοσύνη μας

http://www.efsyn.gr

Του Μπάμπη Αγρολάμπου 

Στην αρχή φαινόταν σαν κακόγουστο αστείο του κυβερνητικού εκπροσώπου. Πρωταπριλιά γαρ την περασμένη Δευτέρα, ο εκπρόσωπος έσπευσε πρωί πρωί να ανακοινώσει ένα καλό νέο, σημάδι, όπως το χαρακτήρισε, της ανάκαμψης που έρχεται. Τον Μάρτιο οι προσλήψεις, είπε, ήταν πιο πολλές από τις απολύσεις, έκανε μάλιστα και την αφαίρεση, 37.000 μείον 28.000, έχουμε 9.000 περισσότερους εργαζόμενους. Εκπρόσωπος είναι, και οι εκπρόσωποι αυτό που συνηθίζεται να κάνουν είναι να βλέπουν τα σημάδια και να τα ερμηνεύουν κατά το δοκούν.

Αλλά εδώ δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με την ιδιαιτερότητα του ρόλου του εκπροσώπου. Έχουμε γενικευμένο το φαινόμενο αντιστροφής της πραγματικότητας, φαινόμενο που θα μπορούσε να θεωρηθεί γελοίο αν δεν ήταν επικίνδυνο. Τα στοιχεία που επικαλέστηκε πρώτος ο εκπρόσωπος φορτώθηκαν στο site του υπουργείου Εργασίας που υποτίθεται καταγράφει καθημερινά τις απώλειες θέσεων εργασίας και τη δημιουργία νέων κατά τα πρότυπα του Παρατηρητηρίου των ΗΠΑ. Ως εδώ καλά. Αλλά τι θέσεις είναι αυτές που χάθηκαν και τι είδους αυτές που άνοιξαν δεν αναφέρεται, ούτε πού είναι οι νέες θέσεις. Αντιθέτως, υπάρχει αναλυτική αναφορά για το πού δημιουργήθηκαν οι επιπλέον θέσεις από αυτές που χάθηκαν, πράγμα που μάλλον δεν γίνεται σε καμία άλλη παρόμοια υπηρεσία σε κανένα μέρος του κόσμου.

Το εξωφρενικό είναι ότι αυτά τα στοιχεία (;) παίρνει στα σοβαρά και ο πρωθυπουργός και χθες τα επικαλέστηκε στο Εθνικό Αναπτυξιακό Συνέδριο (!), λέγοντας ότι το θετικό ισοζύγιο προσλήψεων και απολύσεων αποτελεί σημαντικό σημάδι ανάκαμψης. Αν έτσι πιστεύει ότι βγαίνουμε από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης, αλίμονό μας.

Και να ήταν μόνον αυτό το σημάδι. Εκτός από το ισοζύγιο προσλήψεων και απολύσεων, παρόμοιο σημάδι αποτελεί βεβαίως και το θετικό ισοζύγιο εσόδων και δαπανών που, σύμφωνα με την κυβέρνηση, έχει φέρει πρωτογενές πλεόνασμα και μάλιστα παραπάνω από τις αρχικές προβλέψεις που το ήθελαν στο τέλος του χρόνου 0,3%. Πάει για το 0,5% και μπορεί και πιο πάνω. Πώς γίνεται, τώρα, να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα και την ίδια ώρα το οικονομικό επιτελείο να απολογείται για την τρύπα στον προϋπολογισμό σαν άτακτο παιδί μπροστά στην τρόικα, είναι άλλο σημάδι.

Το χειρότερο σημάδι, όμως, είναι αυτό που έβαλαν ως θέμα πολιτικής και ηθικής τάξης οι εταίροι της κυβέρνησης. Την κατάργηση του χαρατσιού στα ακίνητα που πανηγυρίζουν, ως εάν να πρόκειται για φορολογική επανάσταση, ενώ αυτό που καταλαβαίνει κάθε λογικός άνθρωπος, είτε έχει είτε δεν έχει ακίνητα, είναι ότι το έκτακτο τέλος έγινε μόνιμο και η ΔΕΗ γίνεται ΔΟΥ. Η μόνη απάντηση σε όλα αυτά τα σημάδια υποκρισίας και αμοραλισμού, που εξελίσσονται σε παράκρουση είναι να τους στείλουμε τα επόμενα χαράτσια μαζί με τα παλιά, κι αν βρουν το ισοζύγιο θετικό, να τους δώσουμε τα διπλά. Αν είναι αρνητικό, δηλαδή το νέο χαράτσι γίνει βαρύτερο από το παλιό, να το πληρώσουν. Ή έστω να δουν ένα πραγματικό σημάδι.