ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙ «ΞΕΝΟΦΟΒΙΑΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ»

Ανοίγει επικίνδυνους δρόμους

Προπαγανδιστική αφίσα των Ναζί: «Αν οι Σοβιετικοί νικήσουν τον πόλεμο... παντού Κατίν». Τα νομοθετήματα που προωθούν σε ΕΕ και Ελλάδα, έχουν στόχο να νομιμοποιήσουν την ανάγνωση της Ιστορίας με βάση τις σημερινές πολιτικές σκοπιμότητες της αστικής τάξης

http://www.rizospastis.gr

Νομοσχέδιο περί «ξενοφοβίας και ρατσισμού» ετοιμάζει να καταθέσει στη Βουλή το υπουργείο Δικαιοσύνης. Πίσω από τον τίτλο και με πρόσχημα την ποινικοποίηση της δράσης φασιστικών οργανώσεων, το κείμενο ανοίγει επικίνδυνες ατραπούς για δίωξη οποιουδήποτε αμφισβητεί και αντιπαρατίθεται στην ιμπεριαλιστική ερμηνεία ιστορικών γεγονότων που γίνεται επίσημη κρατική ιδεολογία του συστήματος, όποιου αμφισβητεί τον αντικομμουνισμό της ΕΕ, όποιον έχει ως ιδεολογία τον επιστημονικό κομμουνισμό, όποιον αγωνίζεται και παλεύει για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης σε όφελος του λαού, σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και την κυριαρχία τους, για ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Τέτοιο αντιδραστικό νομοσχέδιο επεξεργαζόταν από το 2011 και η προηγούμενη κυβέρνηση σε εφαρμογή της απόφασης - πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της ΕΕ. Η τωρινή φαίνεται ότι το επεξεργάστηκε πιο ολοκληρωμένα σαν αντιλαϊκό βούρδουλα. Η «έγνοια» τους για το ρατσισμό και την ξενοφοβία είναι πέρα για πέρα υποκριτική, αφού η αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης, οι «σκούπες» της Αστυνομίας, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι συνθήκες Σένγκεν και Δουβλίνο 2, είναι αυτά που ανατροφοδοτούν το ρατσισμό και σε συνάρτηση με τη συγκάλυψη της πραγματικής αιτίας για τα δεινά του λαού, «ταΐζουν» το αντιμεταναστευτικό μένος.

Πίσω από την καταπολέμηση του ρατσισμού, κρύβεται η προσπάθεια για επιβολή με νόμο της ανάγνωσης της Ιστορίας σύμφωνα με την κυρίαρχη αστική τάξη και τις σημερινές πολιτικές της επιδιώξεις, όπως και της ποινικοποίησης της διαφορετικής άποψης που μπορεί να έχει κανείς για ιστορικά γεγονότα. Ουσιαστικά, ανοίγει η κερκόπορτα για να μπορεί η άρχουσα τάξη να επιβάλλει ως μοναδική και «ιστορικά ορθή» την άποψη του ιμπεριαλισμού και να απαγορεύει διά ροπάλου κάθε άλλη άποψη.

Νομοθετούν δηλαδή την «ιστορικά ορθή» εκδοχή των γεγονότων που έγιναν στο παρελθόν, με κίνητρο την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων στο σήμερα, φέρνοντας την Ιστορία στα μέτρα τους, προκειμένου να υποτάξουν το λαό, ιδιαίτερα τη νεολαία, στην αστική ιδεολογία και πολιτική, διαστρεβλώνοντας την Ιστορία. Αξιοποιώντας τις χρήσιμες για το σύστημα φασιστικές οργανώσεις, στοχεύουν στο χτύπημα της ίδιας πάλης του λαού, με χτύπημα στις πρωτοπόρες δυνάμεις της.

Κατά πληροφορίες, το νομοσχέδιο προβλέπει στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, φυλάκιση από 3 μήνες ως και 6 χρόνια και πρόστιμο ως και 20.000 ευρώ για όποιον από πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή διά του Τύπου ή του Διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή άλλον τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε βιαιοπραγίες κατά ομάδας ή προσώπου που προσδιορίζεται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, την καταγωγή και το γενετήσιο προσανατολισμό. Μ' αυτό δείχνουν να θέλουν να βάλουν φραγμό στη δράση φασιστικών ομάδων.

Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Με τις ίδιες ποινές θα τιμωρούνται όσοι με τον ίδιο τρόπο αρνούνται ή εκμηδενίζουν τη σημασία των εγκλημάτων γενοκτονίας, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, των εγκλημάτων πολέμου και των εγκλημάτων του ναζισμού και του φασισμού. Ολ' αυτά όμως ανάλογα με το πώς τα καθορίζει η ιμπεριαλιστική πολιτική. Αν στις πράξεις αυτές υποπέσει αρχηγός κόμματος, τότε περικόπτεται αυτομάτως, πέραν των άλλων ποινών, και η κρατική χρηματοδότηση προς το κόμμα.

Αλλού στοχεύουν

Τα παραπάνω εμφανίζονται στον αστικό Τύπο ως μέτρα που θα αντιμετωπίσουν τη ρατσιστική, φασιστική, εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής. Ομως, δεν είναι έτσι. Αν αυτά δείχνουν ότι η κυβέρνηση στην παρούσα φάση θέλει να αντιμετωπίσει «θεσμικά» τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής, στην πραγματικότητα ανοίγει δρόμους ώστε μέσα από την ποινικοποίηση της πολιτικής άποψης, και τη νομοθέτηση για το ποια ανάγνωση της Ιστορίας είναι «νόμιμη», να χτυπήσει το λαό και όποιον ενδεχομένως εκφράσει άλλη άποψη.

Για παράδειγμα, η αστική, ιμπεριαλιστική προπαγάνδα μιλά για «εγκλήματα» των κομμουνιστικών καθεστώτων, επειδή απάλλαξαν την κοινωνία από τους εκμεταλλευτές. Η εργατική τάξη, οι λαοί ή τμήματά τους έχουν ακριβώς την αντίθετη άποψη, θεωρώντας εγκλήματα, για παράδειγμα, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Ο υφυπουργός Δικαιοσύνης Κ. Καραγκούνης με δηλώσεις του στο «ΒΗΜΑ», ήταν αποκαλυπτικός για το πού στοχεύει η συγκυβέρνηση. Είπε μεταξύ άλλων: «Το νομοσχέδιο μεριμνά ώστε να καλύπτεται όλο το εύρος των σχετικών πράξεων (σ.σ. ρατσισμού και ξενοφοβίας). Συχνά οι υπαίτιοι αυτών των εγκλημάτων ξεφεύγουν επικαλούμενοι προφάσεις περί ελευθερίας λόγου».

Αυτό που λέει η κυβέρνηση είναι μαζί με το «κυνήγι των φασιστικών ενεργειών» όπως λένε, ετοιμάζονται να κυνηγήσουν κάθε άλλη άποψη που δε συμφωνεί με τα κατασκευάσματα της αστικής προπαγάνδας που βαφτίστηκαν «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», όπως π.χ. το Κατίν, ο λιμός της Ουκρανίας, τα λεγόμενα «εγκλήματα» του Στάλιν και μια σειρά άλλα ζητήματα που ανασύρονται από τη φαρέτρα της άρχουσας τάξης, σμιλεμένα στα χαλκεία μυστικών υπηρεσιών, όποτε είναι να χτυπηθεί η οργανωμένη πρωτοπορία του λαού.

Σημειωτέον ότι ο αντικομμουνισμός έχει αναχθεί εδώ και χρόνια σε επίσημη ιδεολογία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για να τσακίσουν το λαϊκό κίνημα, Ευρωκοινοβούλιο και Κομισιόν καθοδηγούν την επιχείρηση διαστρέβλωσης της Ιστορίας και ποινικοποίησης της δράσης των κομμουνιστών (π.χ. χώρες της Βαλτικής), της ταύτισης του κομμουνισμού με το φασισμό - ναζισμό. Η πολυπλόκαμη εκστρατεία της ΕΕ περνάει μέσα από ένα πλήθος μηχανισμών:

• Συκοφαντεί το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και τα επιτεύγματα των λαών που οικοδομούσαν το σοσιαλισμό.
• Ποινικοποιεί κομμουνιστικά κόμματα και σύμβολα.
• Επιχειρεί ποινικοποίηση ακόμα και της άρνησης των «εγκλημάτων του κομμουνισμού», όπως βαφτίζει η προπαγάνδα τους ακόμα και την πάλη των Σοβιετικών ενάντια στους Ναζί και τους συνεργάτες τους.
• Χρηματοδοτεί αδρά κινηματογραφικά και άλλα προπαγανδιστικά έργα που εντάσσονται στην αντικομμουνιστική εκστρατεία.
• Προωθεί την καθιέρωση της διαστρέβλωσης της Ιστορίας και συκοφάντησης του σοσιαλισμού στην επίσημη εκπαιδευτική διαδικασία.
• Διοργανώνει εκδηλώσεις και «δημόσιες ακροάσεις» για τα δήθεν «εγκλήματα του κομμουνισμού» σε μια σειρά χώρες.
• Αξιοποιεί «επιστήμονες» και «ερευνητές» που θέτουν τις υπηρεσίες τους στον ιμπεριαλισμό για να ντύσουν με «επιστημοσύνη» το ξαναγράψιμο της Ιστορίας με τους όρους του ιμπεριαλισμού.

Μεθόδευση με μεγάλη ιστορία

Το εναρκτήριο λάκτισμα της αντικομμουνιστικής υστερίας, με τη μορφή που έχει σήμερα, δόθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης με την ψήφιση στις 25 Γενάρη 2006 του «Αντικομμουνιστικού Μνημονίου», υπό τον τίτλο: «Για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων».

Το «Μνημόνιο» υπερψηφίστηκε από 85 μέλη της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ 50 μέλη το καταψήφισαν και 11 ψήφισαν λευκό. Κάτω από τη δραστηριοποίηση του ΚΚΕ και άλλων Κομμουνιστικών Κομμάτων, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τα 2/3 των 146 ψηφισάντων και έτσι χαρακτηρίστηκε ως «μη συνιστώμενο». Σηματοδότησε όμως τις μετέπειτα μεθοδεύσεις ιμπεριαλιστικών οργανισμών και αστικών κυβερνήσεων να εντάξουν το πνεύμα και το γράμμα του σε άλλα νομοθετήματα.

Στο πλαίσιο αυτό, ακολούθησε στις 2-3 Ιούνη 2008 η Συνδιάσκεψη της Πράγας με τίτλο «Συνείδηση της Ευρώπης και κομμουνισμός», η οποία κατέληξε στην υιοθέτηση της ομώνυμης διακήρυξης που χαράσσει κατευθυντήριες γραμμές για πρακτικά μέτρα στην κατεύθυνση της παραχάραξης της Ιστορίας και της συκοφάντησης του σοσιαλισμού.

Στη συνέχεια, στις 2 Απρίλη 2009, το Ευρωκοινοβούλιο υιοθέτησε ψήφισμα, βάσει του οποίου καθιερώνεται η 23η Αυγούστου ως «Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων».

Η επόμενη πράξη παίχτηκε στο Ευρωκοινοβούλιο με τη σύσταση στις 21 Απρίλη 2010 μιας «άτυπης» ομάδας ευρωβουλευτών με τον τίτλο «Συμφιλίωση των Ευρωπαϊκών Ιστοριών», η οποία έχει διακηρυγμένο στόχο: «Να αναπτύξουμε μια κοινή προσέγγιση σχετικά με τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων, μεταξύ άλλων του κομμουνιστικού καθεστώτος της ΕΣΣΔ, για να διασφαλιστεί η συνέχεια της διαδικασίας της αξιολόγησης των ολοκληρωτικών εγκλημάτων και η ίση μεταχείριση και μη διάκριση των θυμάτων ολοκληρωτικών καθεστώτων».
Πιο πρόσφατο παράδειγμα της αναγωγής της αντικομμουνιστικής υστερίας σε επίσημη πολιτική της ΕΕ αποτελεί η έκθεση της Κομισιόν, με θέμα «Η μνήμη των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα στην Ευρώπη», η οποία δημοσιεύτηκε στις 22 Δεκέμβρη 2010.

Στην έκθεση αυτή, η Κομισιόν καταγράφει τα βήματα που έχουν γίνει σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών για την προώθηση της αντικομμουνιστικής εκστρατείας. Μάλιστα καλεί τα κράτη μέλη να προχωρήσουν ενιαία σε αυτήν την κατεύθυνση, σημειώνοντας καθυστερήσεις και καταγράφοντας «θετικά» βήματα που έχουν κάνει ορισμένα κράτη - μέλη στον τομέα αυτό (π.χ. θεσμική απαγόρευση κομμουνιστικών συμβόλων, καθιέρωση ως ποινικού αδικήματος της άρνησης των εγκλημάτων των σοσιαλιστικών καθεστώτων κλπ.).

Η εμπειρία από άλλες χώρες

Κάπως έτσι φτάσαμε σε μια σειρά χώρες της ΕΕ, όπως την Ουγγαρία, να απαγορεύεται η χρήση κομμουνιστικών συμβόλων, το Κοινοβούλιο να ψηφίζει τροπολογίες στον ποινικό κώδικα, βάσει των οποίων τα «εγκλήματα του κομμουνισμού» ταυτίζονται με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Ετσι, όποιος δημόσια αρνηθεί ότι υπήρξαν «εγκλήματα του κομμουνισμού» να φυλακίζεται.

'Η στην Τσεχία το 2006 να απαγορεύεται από την κυβέρνηση η δράση της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας (ΚΕΝ) Τσεχίας γιατί «στο πρόγραμμά της η ΚΕΝ εκφράζει την αναγκαιότητα αντικατάστασης της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής από την κοινωνική ιδιοκτησία!». Ηδη, από το 2005 το υπουργείο Εσωτερικών της Τσεχίας είχε αποστείλει προειδοποιητικό γράμμα στην Κομμουνιστική Νεολαία, απειλώντας τη με απαγόρευση με το σκεπτικό ότι «η οργάνωση καλλιεργεί το ταξικό μίσος και την ταξική πάλη, προπαγανδίζει το Μαρξισμό - Λενινισμό, ο οποίος προβάλλει τη βίαιη επανάσταση και τη δικτατορία του προλεταριάτου».

Στη Γαλλία εξάλλου, όπου με νόμο επιβάλλεται ως μοναδικά επίσημη άποψη η γενοκτονία των Αρμενίων, όποιος εκφράσει διαφορετική άποψη δικάζεται και καταδικάζεται.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής, που τάχα το νομοσχέδιο θέλει να περιορίσει, δικοί τους τραμπούκοι είναι, των μονοπωλίων και των πολιτικών τους εκπροσώπων, έσπευσαν αμέσως με διάφορες διαρροές και αναρτήσεις σε ιστοσελίδες τους να δείξουν το ΚΚΕ ως «υποψήφιο» να τεθεί εκτός νόμου βάσει των διατάξεων του εν λόγω νομοσχεδίου.